Cikël poetik nga Dan Kosumi

Dan Kosumi - Wels, Austri

 

VIGANIT KOMBETAR

 

(Vargjet ja kushtoj Baces - Adem Demaqit)

 

Kur diktatura po bënte themelin,

e ne argat në shtëpinë tonë,

të shkelur, pa emër, pa flamur

TI BAC E NGRITE ZERIN PER LIRI !

 

Gjarpërinjtë e gjakut, kurrë su ngopën

babë e gjysh,bijë e bija na i bënë me dëmkë,

hapen varre, bën gjyqe, e memorandume

TI BAC E NGRITE ZERIN PER LIRI !

 

Kur fara e keqe po lëshonte rrënjë,

në tokën tonë të lashtë, të Dardanisë Ilire,

na përzurën me qinra e mija per Anadoll,

TI BAC E NGRITE ZERIN PER LIRI !

 

Ti nuk u nënshtrove para anmikut,

nuk u mposhte kurrë, mbete VIGAN,

edhe kur të internuan kazamateve,

TI BAC E NGRITE ZERIN PER LIRI !

 

Kur marshuam PRANEVERAVE TE MEDHA,

të patëm ikonë, EMRI YT IDEAL LIRIE,

të mbajtëm lartë, një me FLAMURIN,

TY BAC, QE KOSOVES JA FALE RININE, PER LIRI !

 

"Ju smundë të më mbani në pranga,

sa unë mundë të qëndroj në burgjet tuaja"

njëzet e tetë vite "as i gjallë as i vdekur"

TI BAC E NGRITE ZERIN PER LIRI !

 

Dhe në ditët ndër më të vështira,

ti nuk u ligështove, ISHE ZERI QLIRIMTAR,

i the botes, s´duron më djalëria robërinë,

PO LUFTON UCK-ja, KOSOVA, PER LIRI !

 

Ne themelet e ëndrrës së pritur me shekuj,

je vet liria, emër i gëdhendur në ar,

eminent për jetë e mote, përmendore e gjallë

TI BACA ADEM O VIGAN KOMBETAR .

 

 

K O S O V Ë !

 

Kur përmendi emrin tëndë,

marr frymë thellë, ofshajë

shfryjë, .... më dridhen buzët !

 

Kur përmendi emrin tëndë

shoh trupin tim të gjymtuar,

jam një trung, pa një dorë, pa një këmbë !

 

Kur përmendi emrin tendë

shoh se nuk jam i tëri,

kam mall për Çamërinë, e kujtoj Nishin ... !

 

Kur përmendi emrin tëndë

fluturoj ngjitem në qiell,

sikur kam krihë shqiponje !

 

Kur përmendi emrin tëndë

legjendat ngrihen nga varri,

kuvendojnë burrërishtë me lahutarin !

 

Kur përmendi emrin tëndë

çmendem, s`më besohet,

shpërthej si vullkani, pshtyjë historinë !

 

Kur përmendi emrin tëndë

askujt si kemi hyrë në hak,

kam krenarinë, nderin dhe besën !

 

Kur kujtoj emrin tëndë

unë biri yt i shumëvuajtur,

flas me zanat, me përënditë !

 

Kur përmend emrin tëndë

marshoj drejt ardhmërisë,

edhe pse më therrin nëntë plagët në krahëror !

 

Kur përmend emrin tëndë

rritem, më bëhet shtati sa një mal,

shoh diellin të na ngrohë, e ndjejë lirinë !

 

Kur përmendi emrin tëndë

i këndoj "Mollës së kuqe",

zëri im valë e detit, shpërthen si një Cunam !

 

Kur përmendi emrin tëndë

zgjohem, hap duart të t`përqafoj,

të dua si diellin, si ujin, si ajrin !

 

Kur përmendi emrin tëndë

dua të prehem në at´dhe, ku kam lindë,

se vetëm atëherë, rilindem përsëri ... !

 

 

Amaneti i qlirimtarit !

 

Lirisë së pritur me shekuj i fala,

Xhamadanin tim, shpuar nga plumbat!

kapelen ngjye me gjakun ballit,

se shpinen kurre si ktheva armikut!

 

Shokëve te idealit ju fala,

Armët e brezit e te krahut,

bashke me rrethatoren e zbrazur!

se fyshekët ja shkrepa barbarit.

 

Romanit tim të pambaruar,

i fala ditarin tim, kujtimet e memoaret,

letren qe i pata shkrue nuses,

te mi puthe fëmijet ne dy faqet.

 

Kosovës i fala gjakun e jeten,

ninulë djepi thoshte kenga,

mu rritësh bir ti per Shqiperine,

hallall gjirin ta ben nëna !

 

 

Poema e mjerimit 2011 !!!

 

Sikur pipëthat rreth degëve shtrirë,

të mërdhirë prej vesës,

shuplakat e zgjerueme sikur luajnë lojën,

sikur bëjnë lutje,

duar të plasaritura, të thara, të qara....

silueta fytyrat e tyre si profile porcelani !

shpirtat e ngrirë si ngrohë dot zjarri

se orët ikin pa asnjë shpresë,

 

kuvend halli është ky në mes të rrugës -

or vëlla ...

"doni argat ore vëlla?".....

"keni një punë për mua?".....

më flet njëri tek i dridhet zeri...!!!

 

Dikush: skam thëgjill as dru, me cfar ti ngrohë fëmijet !?

nje tjeter: magjen thatë e kam, s`kam miell, ..... bukë !!!

tjetri: më qkyqën korentin, spata si ta paguaj më !

sjell koken nje burre dhe shton: fëmijet i ndala prej shkollës, duhet lekë ! S`kam !

njëri më i riu: isha maturant i shkelqyeshëm, s`pata mundësinë të studjoj!

 

... ata njëzeri plot mllef, shajnë, mallkojnë...!!!

"turp për politikën, na sheh si po vuajmë?"

"i thonë jetë kësaj"

"na ka harruar edhe zoti"!!!

 

"kënga" e vjeter rreth zjarrit,

mu në udhëkryq të rrugës,

realitet i hidhur,

refren i vuajtjeve të përditshmërisë

duke pritur nje rreze dielli,

me ikë terri, me zbardhë drita!

 

ore vëlla !

me flet njëri tek i dridhet zëri...

Ditë më të mira i duhen këtijë vendi !!!

 

Unë ! Kujtoj vargjet e Migjenit!

" O' si nuk kam nji grusht të fortë

t'i bije mu në zemer malit që s'bëzanë,

ta dij edhe ai se ç'do me thanë i dobët

n'agoni të përdridhet si vigan i vramë" !!