Poezi nga Faik Krasniqi

Faik Krasniqi

DY SY

Dy sy të vegjël

ngadalë mbyllen,

një buzëqeshje

e ëmbël

vjedhurazi shikon

dhe niset në kërkim

të ëndërrës së saj

DO TË PUTHË

Do të puthë në buzë,

do të puthi ëmbël

që gjatë të më kujtosh

nëse ndonjëherë largohesh

përsëri të më kërkosh

Poeti

Kur isha fare i vogël lexoja shumë poezi

më pëlqenin vargjet e bukura të poetëve

të thurrura me mjeshtri

Kur fillova edhe vetë të shkruaja

e kuptova që diçka që kishe në zemër

dhe dashurinë ndaj një femre

mund t'ja shprehje në poezi

me ndjenjë dhe me zemër

Dhe që poeti me disa vargje

mund ta japë kuptimin

sikur një shkrimtar të shkruajë një Roman

ZEMRA TY TË DONË

Pa ty nuk mund të rri dot

pa ty jeta më bëhet hi

pa ty varri varri nuk më pranon

se zemra ime vetëm ty të donë

DASHURIA

Dashuria është një shpirt

me dy trupa, të bën të vuash

të qeshesh,të gëzohesh,të lotosh

por ngelet e vetmja pasuri që kemi

deri në frymëmarrjen e fundit

VITET IKIN

Vitet ikin po i merrë era

por pas kujtimeve mbahu fort

peshojnë të ëmblat

ëndërra kujtimesh

një jetë e tërë

si shlyen dot

FJALËT E TUA

Fjalët e tua ,vezullojnë si një

dritë çiri ,pranë dritares

dhe i shpallin luftën

vetmisë dhe errësirës sime