Cikël poetik nga Siana Ahmeti

Siana Ahmeti, është 17 vjece, nxënëse në klasën e 11-të, gjimnazi "Hasan Tahsini" Sarandë.

Është pranë botimit të librit të saj të parë me poezi "Bashkëudhëtare me jetën".

Pëlqen shumë poezinë, por është zgjidhja e saj e dytë pasi në të ardhmen do të vazhdojë rrugën për t'u bërë Biologe Molekulare.

Siana ka shumë ëndërra, por poezia do jetë shpirti që do e rrisë dhe do e shoqërojë gjatë gjithë jetës.

 

Siana Ahmeti

 

 

Te dua dot se themi

 

Me ka mbytur dhe mua nje lume malli

me mbyti dhe mua nje lume kujtimi

u be kohe qe po mendoj

u be kohe qe te enderroj.

 

Hapat c do dite hedhim bashke

ne nje rruge qe quhet jete

ecim gjate e nuk ndalojme

po s ka ze ,tinguj nuk ndiejme.

 

I hedhim hapat ngadale

qetesine te mos e prishim

mos zgjojme syte kureshtar

mos te kemi deshmimtar.

 

S kemi force jo te flasim

s kemi force jo te shprehemi

jemi porsi zogjte pa kenge

po si lulet plot arome.

 

Hapim ere,e shndrijme me vese

por sec heshtim s kemi fjale

friken botes sec ia kemi

"te dua" dot se themi.

 

 

Nena s'ka moshe

 

Nje dite syte e tu ndala veshtrova

shume jete ata kishin,sado qe une kerkova

me bukuri i mbushte shkelqimi

me trishtim mallengjimi

 

Ne preher tu ula si atehere

kur ende nje foshnje une isha

doren mbi balle kerkova te me vije

fjale te ngrohta nga zemra prej nene te me thoje

 

Nga gjiri yt u rrita u edukova

nga fjala jote u mesova

nga syte e tu shpesh u qortova

po kurre su pendova

 

Tani je plakur thinjat te kane mbuluar

mbi ballin e gjere rrudhat te kane pushtuar

po prape je po aty sa here une kam nevoje

pesha e viteve akoma s te ka mposhtur

 

Per nje nene s ka rendesi mosha

per nje nene s kane rendesi vitet

per nje nene duhet vetem dashuria

per nje nene duhet vetem ngrohtesia

 

Vite ,ndoshta shekuj do kalojne

per nenen s ka moshe

ajo do jete gjithnje aty

te presi sa here ti ke nevoje

 

 

Isha deshmimtar i hapesires

 

kur e kuqja te kaltren mbyti

kur deti nga dielli u perskuq

kur hena vellon leshoi

dhe yjet vallezimin filluan

 

Isha aty kur pulebardhat fluturuan

isha aty kur floket era mi shupuriste

isha aty kur pashe detin te terbuar

isha aty kur pashe naten te me mbulonte

 

Aty prane detit isha deri ne agim !

 

 

Te therrasesh dashurine

 

Po te trokasesh ne zemren time

ate dikush do te ta hapi

po ta dish se nuk jam une

jane fjalet e shpirtit tim

qe me ju kekrojne te luajne

 

Fjale fjale pa vazhdim

ndjenjat ku kane shkuar valle

dikush mi ka rrembyer

vargjet kujtim me ka lene

 

Keto vargje dua ti shkund

qe me shpirtin une te flas

te mbjell ne zemren time

nje lule te fresket behari

 

Ta ujis me vesen e fresket

ta skalis me doren time

te therras te vetmin engjell

te therras dashurine

 

Te therras dashurine

shpirtin te me pushtoje

endrrat te me zgjoje

zemren te me ngrohi

 

Pa frike athere trokisni

fjalet aty sdo jene

ne vend te tyre do jete shpirti

qe me ju do bisedoje.

 

Trokit ,trokit pa rreshtur

qe me te te bisedosh

te biesedosh ti me dashurine

dhe prane teje ti ta ftosh

 

Therit dhe ti ne zemer

Fto dhe ti ne shpirt

te vetmin shpetim

"engjellin e dashurise"

 

 

Kam nje plage qe me semuri

 

kam nje ndjenje qe me pushtoi

ah kjo plage do te vazhdoje

sa mbi toke te jetojme.

 

Eshte lengata e dashurise

eshte sevdaja e rinise

eshte gezim qe rinon zemren

eshte ilac qe te sheron

eshte helm qe te helmon.

 

Vargjet me vrull po i shkruaj

poezine do ta vazhdoj

perjete vargjet do i shkruaj

perjete sa here shpirtin ta kem te roberuar

 

 

Me pjalmin e luleve dy trendafila duhen

 

me eren e embel dy gonxhe dashurohen

me shkelqimin e henes dy yje perqafohen

me vete henen dielli nje cast sec puthet.

 

Si rrufe dy shtizash

ne zemer me godet

me rrembeu pa e ditur

me rrembeu dashuria.

 

Me lajka mua sec me genjeu

me fjale te bukura me ledhatoi

me tinguj marramendes me hutoi

me fjale te arta ,fjale zemre me pushtoi

 

Hodhi rrenje si trendafil behari

lulezoi si gjethe prilli

s pati shi qe ta rrenonte

s pati force qe ta shteronte

 

Rrenje thelle sec ka hedhur

lis i larte do te behet

nje jete te tere ka per te bleruar

se ne shpirt me buron miresia

 

 

?Une edhe ti

 

Ne kete bote ku s ka kufi

ne kete jete ku fle misteri

aty e gjetem veten

te zhytur ,une edhe ti.

 

Nje fllad fillon dhe gjate vazhdon

nje loje qe kurre nuk perfundon

aty gjejme strehez,askush tjeter

vetem ne te dy.

 

Mbeshtillemi nen tingujt e frymemarrjes

zhvirgjerohemi nen fjalet magjiplota te dashurise

rrime gjate ashtu duke kuvenduar

e per ke tjeter,vec per mallin qe na mbyt.

 

Rendim gjate,e kurre s'ndalojme

se s ka forca qe etjen te frenojne

ja ashtu perhere ne blerim

askush tjeter s'do te jete

vetem une edhe ti.

 

Vetem une edhe ti

ne kerkim te lirise

vetem ne te dy

nen ritmet e embelsise.

 

?

Kush eshte shpirti qe me rrit?

 

Kaluan dhe shirat e vjeshtes

kaluan shpejt si pa lene gjurme

iken shpejt e avulluan

zemren time sec coptuan.

 

Vjeshte pa shi jo nuk ka

dimri pa bore,e stuhi

eshte si lulja pa arome

edhe vera pa nxehtesi eshte si 1000 vjet roberi.

 

Po keshtu jane dhe ndjenjat,

4 jane shkojne e vijne

vend ne zemer te gjitha kane

po kater stinet,vec nje i shijon.

 

Ajo eshte mbreteria,e pakuptuar ne te cilen jetoj

bashkeudhetare ne rrugen ku jetoj

eshte shpirti qe me rrit

eshte semundja qe me mposht.

 

Ne jete vij nga nje dashuri

me te rritem,me te jetoj

me te prape do lulezoj

te tjere brezave do jua trashegoj.

 

EH!Si eshte dashuria

nje zinxhir qe nuk ka fund

kurthe rrugeve te jetes

fjale,fjale qe nuk shterojne.

 

 

......edhe zemra te tradhton.....

 

E shikoja zemren si nje pus i thelle

tek ajo besimin gjeja ,shokun tim sec e kisha

po ja qe ne kete bote shpesh zhgenjehesh

edhe zemra te tradhton.

 

Eh! Kjo zemra mu genjye

poezine sec me pelqeu

gjithe misteret qe mban shpirti

ne vargjet e saj sec i hodhi.

 

Dashuroi ,poezine pas vargjeve sec shkoi

dashuroi dashurine ,bukurine dhe embelsine

me harroi shpejt dhe mua

s rrinte dot si ne kafaz.

 

Me ndjenjat e mia nota pentagrami hedh

me te fshehat e mia thur pralla plot jete

si cicerime zogu i shperndan

melodine te gjithe te shijojne

 

 

?Hesht me dashurine

 

Kam frike te te them

te flas nuk e di pse trembem ,

mallin e patretur,per ty fort e ruaj

me fatin nuk e di pse luaj.

 

Hesht dhe vetem hesht

se prane bukurise tende,

s'ka fjale te thyej heshtjen qe vetem hesht,

se prane te bukures edhe trendafili vyshket.

 

Rri dhe pres agimet

i pres ne pafundesi

dua gjate te mendohem

dhe perhere vec per ty te kujtohem .

 

Hesht

me askend tjeter

vec me dashurine,