Lulzim Logu: Hajkut e Bujanit

Lulzim Logu

 

Hajkut e Bujanit

 

...

 

Kokrrat e shiut në tetor

 

Kokrra gështenje

 

Dhe kokrra rrushi...

 

...

 

Atherë kishim mall

 

Si flaka në gjeth

 

Digjeshim në puthje...

 

...

 

Tash veç hiri i puthjes

 

Feks hera herës

 

Gaca kujtimi...

 

...

 

Natën në mua

 

Derdh veç diell

 

Në ag ik’ si mjegull...

 

 

 

...

 

Veriu i rreh trungjet

 

Me riga të ftohta shiu

 

Lotët e vjeshtës...

 

 

 

...

 

Fole e dallëndyshes ra

 

Skaj çatisë së vjetër

 

Si humbje dashurie...

 

...

 

Bora bie si dhembje

 

Nuk lag

 

Por vret...

 

...

 

Pasqyra ishin sytë e tu

 

Nuk u pashë më

 

Dhe e braktisa...

 

...

 

Ku të shkoj pa ty

 

Kam rrugë të gjatë

 

Pa busull...

 

...

 

Ike prej meje dikur

 

Të lodh dashuria

 

Që nuk ndalet...

 

 

...

 

Ai nuk ka shtëpi

 

Por një kasolle të vjetër

 

Ku pikon dashuria...

 

...

 

Ura e drunjtë ka humbur

 

Dhe shelgjet lotonjës

 

Lakohen të bëhen urë...

 

 

 

...

 

S’ mund të digjemi pafund

 

Në lojra dashurie

 

Më kafshoi dhe iku...

 

 

 

...

 

Tani nuk puth tjetër

 

Veç dëgjoj hirin e puthjes

 

Që bie...

 

...

 

Ra dielli papritur

 

Dhe mjegull e lumit shket

 

Si jorgan i artë...

 

 

 

...

 

Dasma nis të premten

 

Të dielën e vonë

 

Shuhet harbimi...

 

...

 

Të hënën hesht fyelli

 

Dhe ndalet çiftelia

 

Në vajin e gruas...

 

...

 

Në ëndërr mu fale krejt

 

Me trup e zemër

 

Dhe nisa të digjem...

 

 

 

...

 

Endrra si vesa e agut

 

E morën dhitë e egra

 

Parfum i tyre...

 

...

 

Pranverë në nëntor

 

Por zogj nuk ka

 

Në qiellin blu...

 

 

 

 

 

...

 

Qielli si lot i madh

 

Varur në faqen

 

E malit...

 

...

 

Kur të bjerë pastaj

 

Shkrin borën

 

Si iluzion...

 

...

 

Bien iluzionet

 

Endrra pragmengjesi

 

Then qafën...

 

...

 

Në varrin e babës gjej

 

Të njëjtin zog

 

Që nuk bëzan...

 

...

 

Veç sytë ja shoh

 

Ta zbuloj shpirtin

 

Pikëzuar si zog...

 

 

 

 

 

 

 

...

 

Kur bie borë dridhem

 

Nga frika

 

Se mos ngrin...

 

...

 

Shploj dëborë

 

Me shuplakën time

 

Hepuar malli...

 

...

 

Sa shpejt ike miku im

 

Mbahem prej fjalësh

 

Të idhta...

 

...

 

Kodi yt qe fjala

 

Dhe besimi pafund

 

Ne njeriun...

 

...

 

Pse zoti gjithmonë

 

I merr pranë vetes

 

Më të mirët?!

 

 

 

 

 

 

 

...

 

E panë ujkun mbrëmë

 

Angullinte pas hënës

 

Vdekjen e pyllit...

 

 

 

...

 

S’të harroj dot

 

Dashuri e parë

 

Si gozhdë e ngulur...

 

 

 

...

 

Hera herës

 

Jam Krisht i harruar

 

Majë gozhdës...

 

 

 

...

 

Tik tak tak , këpucët tua

 

Dyshemesë që dridhet

 

Aritmia ime e pakuruar...

 

...

 

E lexoi poezinë e fundit

 

Si testament Din Mehmeti

 

Harroi të vdesë...

 

...

 

E di fjalën e fundit timen

 

Një lot’ që varet syrit

 

Testament i grisur...

 

...

 

Në Majën e Hekurave mbeti

 

Një laps dhe një letër bosh

 

Vizatoma zemrën...

 

 

 

...

 

Parfumi i saj më deh

 

Dhe zemrën ma ligshton

 

Ta marrë kollaj në duar...

 

 

 

Nga libri i ri në botim:” Ritual”

 

  2010