Cikël poetik nga Beqir Cikaqi

Beqir Cikaqi

 

Nga cikli poetik:

 

Mbresa të pashlyeshme

-Vetëm Atdheu të dhuron mbresa të pashlyeshme!

 

 

(“N’Mitrovicë na rrehi teli…”)

 

Kështu nis kënga e Dervish Shaqës

Edhe vizita filloi aty

Në Mitrovicën e Regjep Mitrovicës…

Isa Boletinit, Mehë Ukës , Latif Berishës…

Eu Sadri Ferati he burrë

Tani kur të shohim si ministër në televizor

Të freskët e kemi ngrohtësinë e bujarisë

Që na servuat me stafin Tuaj – dikur

 

Nuk donim të besonim më parë

Ama edhe neve

Lëvizja matan lumit na u kufizua

Si për çdo shqiptarë

Pak është e rëndësishme se kush ishin

Ata që i shoqëronin telat me gjemba mbi urë

- vendorë apo ndërkombëtarë

. . .

Pa dashur që të jetë kështu

U ndamë nga qyteti i ndarë

Si “ngushllim” duke kënduar

Bashkarisht refrenin e këngës

“ Sa të ka djemë e çika

jo nuk ndahet Mitrovica…”

 

 

( Në muzeun e Kristaleve )

 

Stan Tërgu i minatorëve

I luajve të mbitokës e nëntokës

Stan Tërgu i krenarisë kombëtare

Stan Tërgu i muzeumit të kristaleve

 

Cicëroni na tregon-

(në paradhomën e muzeut)

Mbi historikun e Trepçës…

Për mineralet që ka kjo nëntokë

zink, plumb, bakër,ari, argjend,…

Oh, sa i pasur është ky vend

 

Bëmë lloj-lloj pytje cicëronit

Për së afërmi i prekim e i shikojmë

Mostrat e mineraleve në muzeum

Fotografohem e i fotografojmë

 

U binda saktësishtë

Se “…në thellësinë e këtyre maleve

është e fshehur e bukërza e dheut…”

 

E kuptova përfundimisht arsyen

Pse Serbia - shtriga e vjetër

Stan Tërgun me Trepçën...e dëshiron

 

( Bukuritë magjepse )

 

Bukuritë magjepse në Shpellën e Gadimes

Mund t’i hasësh vetëm në nëntokën e Kosovës

Kur dëgjon për të - të vjen si përrallë

Kur e viziton – e vërteton

Se është një bukuri e rrallë

 

Stalagmitet, stalaktitet …

Në forma e madhësi të ndryshme

Hapsirat e ndara në korridore e salla

Për syrin e vizitorit janë vërtetë magjepse

Habitem si ka mundësi

Që Tashollët akoma t’i menagjojnë

Bukuritë magjepse në Shpellën e Gadimes

Ndërsa institucionet të bëjnë “sehirë”

Qëllimisht apo me pahirë

 

 

( Në kryeqytet )

 

Mesdita e asaj dite gushti

Na solli në Prishtinë

Derisa kryeministri një “dersë” na mbante

Në sallën kryesore të qeverisë

Eprorët e lartë na shtruan koktej

Kur e vizituam ushtrinë

 

Të vie nga diaspora në Prishtinë

E të mos bësh foto me Gjergj Kastriotin

Edhe një shëtitje nëpër qendër -

Vërtetë do të ishte e pakuptim

Nuk e lëshuem rastin

Të kem një kujtim

 

 

( Homazhe në Prekaz )

 

Një minut heshtje është shumë pak

Për heroizmin e një familje deri në vetëflijim

Që këtë tokë shqiptare e lau me gjak

 

Homazhet në vendin e ngjarjes

Aty ku prehen eshtrat e

Komandantit Legjendar

Aty ku filloi një pjesë e ndritëshme e historisë

-Vërtet do të ndihesh krenar

 

Gjatë homazheve në Prekaz

( në ate pasdite gushti )

U gërshetuan emocionet me natyrën

Ishte një lotim i përbashkët

I natyrës – që filloi të pikojë shi

E i vizitorëve – që nuk i mbanin dot lotët në sy

Një lotim dhembje – por edhe

Mburrje e krenarie kombëtare

 

 

Lumbardhi i Prizrenit

 

Fillon burimin diku lart në mal-

Ujitë rrënjët e kalasë së vjetër

Nga shushurima e ujit

Duke levizur në shtratin gurë-gurë

Përhapet një zhurmë

Melankolike valë- valë

 

E zbukuron qytetin

Freskon ajrin e ambientin

Bashkohet me Drinin

Të rrugëtojë për në Shqipëri

Sikur i kujton proverbin

Njeriut të kësaj toke, se

“Vetëm bashkimi bën fuqi”

 

 

Vendilndja ime

 

Ashtu si thonë ka vendos perëndia

Sikur edhe e paskam pas fat

Në këtë botë më solli “dallëndyshja”

Jo në qytet po në fshat

Kështu edhe “folenë” e parë

M’a kishte pregatit gjyshja

 

Aty është vendlindja ime

Emri i sajë më shoqëroi

Kudo që shkova nëpër Atdhe e Evropë

Vendlindja nuk më ndryshoi

Ashtu do të mbetet

Deri sa të jem në këtë botë

E do ta mbaj me vete

Ngado që të shkoj

Në intimitet

 

 

Tuneli i Kalimashit

 

Të përshkon pjesën e rrugës më të re

Që lidh dy shtete shqiptare

Është vërtetë kënaqësi

E tuneli i Kalimashit

Një tjetër mrekulli

 

Të pin kafenë e mëngjezit në Prishtinë

Drekën e pushimin në Tiranë

Darkën duke pirë ujë në Shadërvan

Për një ditë fare pa u lodhur

S’do koment

Dikur ëndërr-

Tani e mundur

 

Perlat bregdetare shqiptare

 

Bukuritë detare mund ti hasësh

Vetëm në bregdetin shqiptar

Me plazhe të virgjëra

 

Fillon me Ulqin e Tivarë...

Deri në Sarandë e Himarë

 

Janë edhe në Durrës , Vlorë

Shëngjin , Velipojë...

 

Perla magjepse tokësore

Hasesh vetëm në atë pjesë

Të Adriatikut e detit Jon

Si evenimente shqiptare

Të lakmuara nga fqinjët

Gjithëmonë

 

 

Pejsazh atdheu

 

Fushat e gjëra e të blerta

Në çdo cep të atdheut

Krijojnë pejaszhe të panumërta

Me pamje të forta

 

Pejsazhet me lule bozhure

E kanë simbolikën e vet

Që për atdheun tim

Janë vërtet eveniment