Demir Krasniqi: Burgu i Kërçovës dhe Bejtë Përlepnica

Demir KRASNIQI:

            BURGU I KËRÇOVËS DHE BEJTË PËRLEPNICA

O, ngoni shokë, ngoni vllazni ,

Po ju knoj ni histori ,

Çka kanë ba bugarët e zi ,

Në qatë vjet k’tu  qi janë hi ,

Ma t’ mirët burra e djem të ri ,

I kanë nxjerr prej t’ zezës shpi,

I kanë çue krejt n’ robi .

O, Bejtë Përlepnica , ni burrë dai ,

Ia kanë marrë ni vëlla të ri ,

Shumë e mallin e ka shkri ,

Veç me e nxjerrë vëllaun n’ liri !

Harxhoi mall e shumë dukat ,

Kërkon burgjet dit’ e nat’ ,

Shumë e burgjet po i kërkon ,

Vëllaun e vet kërkun s’ po e gjane !...

O, der’ n’ Kërçovë mbërrin baca Bejtë ,

Tue kërkue vëllaun e vet ,

Çka me pa n’ atë burg të shkretë ,

Veç shqiptarë ishin kanë tetëdhetë ,

Asht e lëkurë ishin zatetë ,

Zorrët e barkut ju kishin prrekë,

Ishin lodhë pa bukë me dekë !...

O, po banë Bejta – haj medet ,

A thue vëllau k’tu m’ paska dekë ,

Kërkun t’ gjallë s’ mujta me e gjetë !

N’ Drejtori t’ burgut ka shkue ,

N’ komandantin asht takue ,

Komandantit i ka thanë:

“Ka sa lypë , dukat me t’ dhanë ,

K’ta  vllazni me mi lshue të tanë ?

K’ta vllazni krejt me mi lshue ,

Krejt n’ dukat kam me t’ peshue !

Hej, komandanti i ka kallxue –

Ka ‘i  dukat për njeri e due ,

Krejt prej burgut kam me i lirue ,

Krejt në shpi kam me t’i  lshue !

O, burrë bujar, Bejta ish kanë ,

Tetëdhetë lira , ia paska dhanë ,

Tetëdhetë vëllazën , ia ka lshue ,

N’ shpija t’ veta krejt janë shkue ,

Por as njani s’ ia kanë harrue ,

Bacës Bejtë , n’ shpi i kanë shkue ,

Tana lirat ia kanë çue ,

Tanë me zemër tue urue :

“Gjithmonë Zoti, të pastë nderue ,

Për këta shpirta që na i ke pshtue !”

O, Bejta ish kanë bamirës i madh ,

Kërkujt lirat nuk ia ka marrë :

“Jeta e juej s’ blehet me mall ,

T’ tanëve rend ja u bajë hallall !”

Edhe ‘i  fjalë, Bejta po e flet:

“M’ asht vra vëllau, s’di ku m’ ka mbet ,

N’ asnji burg s’ mujta me e gjetë?!...

Vetëm vorrin t’ ia kisha ditë –

Si me m’ le vëllau për s’ dytë !

Tash po e di se s’ kam mbet vet ,

As nuk jam ma njeri i shkretë,

Kam shumë vëllazën – rrafsh tetëdhetë !

Tetëdhetë  vllazën – ju kam juve ,

O, sikur vëllau me mu ngjallë mue !”

*****Botua në librin tim autorial:”Mallëngjime e oshtima”, në Gjilan, më 1993, faqe 138.

                                                                                                Demir KRASNIQI