Pa Ty jam zero. Pa Ty jam asgjë. Pa Ty jam dhimbje pa ulërimë. Pa Ty jam Muzg pa trishtim. Muze’ pa kryevepra. Shenjt’ pa mrekullira. Zog’ pa qiej. Liqer pa Lasgush. Manastir pa myshk. Ep’ pa zanë. Ag’ pa aurorë. Perëndim pa lindje. Tamth pa puthje. Krisht pa ringjallje. Kishë pa Altar. Krisht pa kryq...
Shqipëria është vendi me pozicionin më strategjik në botë, vendi që përcakton fatet e planetit.Ky pohim është gomarllëk. Megjithatë shumica e shqiptarëve e thonë dhe e përsërisin pa u lëvizur qerpiku si diçka me të cilën krenohen, si diçka që po e the nuk mban asnjë përgjegjësi, po e bërtite nuk të gjen asgjë e keqe...
Fukarenjtë tanë nuk janë si leckamanët e Londrës, Romës, Milanos, Parisit, që ditën lypin, natën flenë në thes.Fukarenjtë tanë lahen, krifen, pispillosen, vishen me rroba firmato, lëvizin me makina të shtrenjta, hanë si buaj, pinë si kuaj, gromësijnë si derra, fryjnë barkun, trashin qafën, jetojnë nëpër ...
Pak hanin. Pak pinin. Pak dhasnin. Pak psharrnin. Brakët s'lypseshin. Por partia, ata që i kishte katandisur pa bath në brakë nuk mund ti linte edhe pa brak në bath. Nuk mund tua pardhte edhe bathën ditzinjve që prej kohësh u kishte pardhur mendjen. Po t'i ftohte edhe lartë edhe poshtë, kishte frikë se ngordhnin...
Rrejn kur flasin. Rrejn kur pyesin. Rrejn kur përgjigjen. Rrejn kur rrinë. Rrejn kur lëvizin. Rrejn kur hanë. Rrejn kur pijnë. Rrejn kur flenë. Rrejn kur ëndërrojnë. Rrejn kur dashurojnë. Rrejn kur urrejnë. Madje rrejn edhe kur rrejn. Dhe nuk rrejn rrallë e pa të keq, se ashtu e kanë tipin, të atillë e kanë vesin...
Eksperimete të drojtura letrare dhe muzikore. Ndonjë pllakë gramafoni që nxirrte më tepër gërrvima se zë. Pak më vonë manjetofon rus si dollap që i këputej shiriti or' e minutë. Recitime, lexime, ndonjë shetitje në grup në Dajt ose në plazh. Këto dhe të tjera të tilla, brenda një lloj mondaniteti bolsheviko-proletar aso kohe në...
Duhet mirkuptuar dashuria që ushqen populli shqiptar për kufomën e kurvit.S'ka respekt më të madh se respekti që rrjedh nga frika.S'ka frymëzim më të fuqishëm se frymëzimi që vjen nga varri.S'ka dashuri më të madhe se dashuria për përdhunuesin...
Eksperimete të drojtura letrare dhe muzikore. Ndonjë pllakë gramafoni që nxirrte më tepër gërrvima se zë. Pak më vonë manjetofon rus si dollap që i këputej shiriti or' e minutë. Recitime, lexime, ndonjë shetitje në grup në Dajt ose në plazh. Këto dhe të tjera të tilla, brenda një lloj mondaniteti bolsheviko-proletar...
Kurrë nuk i kuptova. Kurrë nuk i durova. Kurrë nuk i mora seriozisht. Kurrë madje nuk më është dukur se kanë ekzistuar. Kurrë nuk na rrahu e njëjta erë. Kurrë nuk na lagu i njëjti shi. Kurrë nuk na terri e njëjta natë. Kurrë nuk na zbardhi e njëjta ditë. Kurrë nuk na ngrohu i njëjti diell. Kurrë nuk na zbehu e njëjta hënë...
Të gjithë donin të arratiseshin. Të shumtët ëndërronin, disa shpresonin, pak niseshin, edhe më pak ja arrinin.Ata që e "çanin ferrën" numuroheshin me gishtat e dorës.Prej atyre që niseshin, shumica, pasi përgjakeshin mbi telat me gjëmba ose shqyheshin nga qëni i kufirit...
I qetë pranë dritares duke vështruar socializmin që ndërtohej dhe Shqipërinë që shkatërrohej; i tërbuar duke çjerrë fytyrën nën jorgan para se të zinte gjumi; duke përplasur kokën pas muri në ndonjë skutë ku s'të shihte kush; e pamundur ti jepje një kuptim cilësimit "Armik". Sa më hollë ta mendoje...
Librat, gazetat, revistat, me tekste si proces verbale magazinash, po u ulërasin njerzve; Mos mu afro !Teksti duhet të jetë i lirë, këta ja thyejnë këmbët, ja këpusin duart, ja nxjerrin sytë, ja ndalin zemrën, ja thithin gjakun.Teksti duhet të jetë i ndjerë, këta e bëjnë prej druri...
Fshati i rënkimeve nuk ka krua me ujë të rrjedhshëm, nuk ka sokakë me kalldrëm, nuk ka kala të vjetër.Rruga për në fshatin e rënkimeve në perëndim të Lushnjes është e drejtë si të gjitha rrugët që të çonin në fshatrat e rënkimeve ku Gazi i Degës hynte e dilte si i tërbuar...
Diktaturat jo fort të egra karakterizohen nga mbështetje e pakët popullore dhe numër relativisht i madh individësh të cilët diktaturës i bëjnë rezistencë mediokre.Diktaturat e përbindshme dhe të ndyra, si ajo e jona, karakterizohen nga mbështetje e gjerë popullore dhe numër i vogël individësh që...
Zotniu që nuk ka parë në jetën e vet fshat internimi, nuk është Zotni, është plehër.Zotniu mund të jetë edhe pronar kafeneje. Por një Zotni që sjell kafenë, nuk është Zotni i lartë, është Zotni hyzmeqar, Zotni kallp.Zotniu është individ i sofistikuar ...
Gjatë atij behari vajta disa herë pasditeve tek Lasgushi në Pogradec. Shtëpia ndodhej në kërthizën e Pogradecit të vjetër, atje ku zhvillohet rrëfimi dramatik më i bukur shkruar në Shqip, "Lumi i Madh" nga Mitrush Kuteli. Kopështi i vogël në formë ferre dhe kati i parë shkatarraq i asaj shtëpie ishin një realitet...
Për 1 puthje e bëj 3 herë më këmbë udhëtimin e Magelanit rretheqark botës.Për 1 puthje luftoj me muaj me dallgët e oqeanit dhe zbuloj 1 Amerikë tjetër.Për 1 puthje ulem e shkruaj, dhe ta dedikoj, një novelë më të bukur se "Zonja me kone" e Çehovit.Për 1 puthje e thur dhe ta fal...
-Zotërinj, ja nisi Fishta, në këtë komunikim postum, ne të vdekurit e gjallë do bëjmë sa të mundemi të kjartësojmë si të gjallët e vdekur po ashtu dhe të vdekurit e vdekur për të zezën që i ka gjetur. Lutem bëni kujdes të paraqitemi si kemi qenë, pra njerëz prej mishi e gjaku, e jo prej allçini, si na përfytyron...
Biçikleta ishte një rraqe metalike pa moshë. Si sot edhe para edhe pas dhjetë vjetësh mbetej gjithmonë as e re as e vjetër.Biçikleta ishte një "imobiliare" e lëvizëshme që trashëgohej, shitej, falej, këmbehej, vidhej, flinte, zgjohej, plagosej, rënkonte, sëmurej, shërohej, por kurrë nuk vdiste...
S’po ta var kush ? Të kanë lënë pas dore ? S’po ta vlerësojnë sa duhet diturinë, karakterin, zemërgjerësinë, zjarrin që të djeg në gjoks ?Është padrejtësi e madhe që duhet ndrequr urgjentsht.Për të realizuar pretendimet që me të drejtë i ...
