Mendime

Lavdrim Lita: Babai i një krimineli

E enjte, 13.08.2009, 06:23 PM

Babai i një krimineli

Nga Lavdrim Lita

Babai i kriminelit Dritan Dajti na tha dje në një intervistë në një të përditshme shqiptare se policët e vrarë në Durrës nuk u vranë nga Dritan Dajti, por e bëri korrupsioni shtetëror. Po, është e vërtetë, e bëri korrupsioni, por jo ai shtetërori, e bëri korrupsioni moral i një babai të një familje që nuk i ka mësuar vlerat e jetës të birit të tij. As të mirën e as të keqen, që jeta është e shenjtë, që nuk vritet, se e katër policë të vrarë e tej kalojnë të keqen, se kufiri është dy hapa dhe hyn në mizori e holokaustit.

Meqenëse fëmija e tij, Dritan Dajti, nuk ka bërë gjë le të bëjë një dasmë të madhe sepse i shpëtoi kot plumbat të policëve të tjerë. Të shkojë në prokurori e të denoncojë policinë për tentativë vrasje kundrejt birit të tij. Të marri një ahengxhi e të festojë. Pos pati lek të kërkojë borxh në Bashkinë e Tiranës se edhe kryetari i saj beson se fajin e kishte korrupsioni shtetëror. Jeni të dy në një mendje. Ai e ka shkatërruar familjen e tij, po ju fton të bëni të njëjtën gjë, mos nguroni.

Dekadenca e një kryefamiljari që devijon vëmendjen në gjurmë, kur të gjithë e pamë se ujku është djali i tij. Një padre/padrone i një familje që nga frika e reprezaljes të gjakësit akuzon të tjerët, dhe jo killerit Dritan, e nuk bën një Mea culpa, një maxima mea culpa. Sepse të gjithë bijë nënash jemi, por jo të gjithë janë si Dritan Dajti, ky killer e ambasador i djallit. Jo të gjithë qëllojmë mbi Policët, jo të gjithë kishin radio e dokumente policie, jo të gjithë kanë pistoleta në brez. Jo të gjithë arratisen nga gjykata duke i vënë prokurorit pistoletën në ballë, jo të gjithë porosisin bomba. Jo të gjithë vejnë bomba. Edhe po mos ta kishte ditur se nuk ishin policë nuk qëllohet njerëzit, më mirë vetëflijohu. Kjo është heroizëm e jo të krekosen si biri i tij, se do t’u vras të gjithëve siç bërtet Dritan Dajti korridoreve të spitalit ku mjekohet.

Burrnia është diçka që fitohet me nder, me punë dhe me vërtetësi. Një baba që nuk e ka bërë detyrën e tij prindërore edukuese nuk i ka mësuar as të mirë e as të keqen nuk duhet të flasë ashtu, po të heshtë, të mos irritojë njerëzit. I rritur ashtu pa një figurë me virtyte, në një ambient plot vese, çfarë do të mësonte? Ku i ka mësuar rrugët e ferrit, vetëm apo me shokë? Si është e mundur të jetë një i rekrutuar nga vetë Belzebu, një ushtar i luciferit. Janë pyetje që nuk bëhen nga një gazetar që do të bëj skup me tragjedinë tuaj. Janë pyetje të një gazetari që nuk qëndronte në kafe me Dritan Dajtin. Janë pyetje të një gazetari që nuk do të bëjë hero Dritan Dajtin. Nuk jam në xhungël, as në stadium për të parë gladiatorët sesi vrasin.

A e di kur njeri se o të kishte ndodhur kjo ngjarje me demokracinë më të madhe, që respekton kartët e të drejtave të njeriu, pra në SHBA, kur për një polic të vrarë të dërgojnë drejt e në sallën e vdekjes së menjëhershme. A e mendon ky se në kohën e komunizmit, për katër policë të vrarë, së paku do të ishte çuar jo me vdekje, as me varje, por me djegëse të gjallë, e jo të gjithë përnjëherësh, por pak nga pak që të kuptonte se çfarë ka bërë. Dhe familjes së tij më internim ose pushkatim.

Por bota ka ndryshuar. Krimit më të madh nuk mund t’i përgjigjet më një krim më të madh. Por nuk i lejohet babai të një vrasësi policësh të dali e të thotë paturp se e vrau korrupsioni shtetëror. Ku është ky korrupsioni shtetëror? Ku fshihet ky shtytës gjakatar në zyrën e ndonjë ministri, e ndonjë qeveritari të lartë, të një buxhetori, të një kryetari komune, që i ka mbushur Dritan Dajtit, po beretën e tij. A e di babai i tij sesa kushton një pistoletë e atillë? A e di babai i tij sesa kushtojnë materialet eksplozive qe përdorte fëmija e tij. Ku i gjente paratë Dritan Dajti? A e patë se me çfarë makine udhëtonte Dajti. Nuk besoj se ia jepte shteti. Në mos ja jepnit Ju, apo i gjente vetë me mënyrat që i dimë mirë se përfundonin këta punë. Se nuk besoj se një tip i tillë fitonte diçka me djersen e ballit. Prandaj të heshtet, të ulet koka përpara disfatës morale të një familje.

Gazeta 55

(Vota: 0)