Kulturë
Pirro Millona: Ne vazhdimin e rrugetimit te te madhit Lefter Çipa
E shtune, 27.03.2021, 04:22 PM
Ne vazhdimin e rrugetimit te te madhit Lefter Çipa
Nga
Pirro Millona
...E
kisha lene me "Vajzen e Valeve", keshtu e therras Parashqevine e vogel
ne trup, bija e te madhit Lefter Cipes.
U
takuam ne lokal afer punes se saj per te mos ta penguar.
Njihemi
prej vitesh me Parashqevine. Shume kohe me pare kur isha Audit ne KESH dhe e
kisha takuar ne ambjentet e Zones Elerktrike Tirane. Por sot takimi me te eshte
krejt i vecante, mallengjyes per te hedhur ne leter grimca jete te te madhit
Lefter.
-Faleminderit
"Vajza e Valeve" qe e "thyhet" orarin e punes dhe erdhet
per te me dhenen ndjesite per te madhin Lefter. Por besoj kaq kam te drejte si
ish punonjes edhe une i KESH-it.
Nuk
ka besoj shqiptar qe te mos ta kete njohur Babain tuaj te madhin Lefter. Por
une dua disa detaje, ti e di qe mua ato me pelqejne.
-Ne
njihemi te dy Pirro, edhe atehere keshtu te mbaj mend te qeshur, teper i
sjellshem, sa ne pavareisht se Auditit ka "hije" te rende, qysh ne
kontaktin e pare me Ju, na kriojhej pershtypja e nje njeriu teper komunkues dhe
tolerant.
-Faleminderit
qe me kerkuar te shprehem dicka per Babin tim, Lefterin. Nuk eshte ulur aspak
dhembja e madhe qe kam , per mungesen e tij, por ndihem krenare qe jeta dhe
veprimtaria e babit tim eshte be mbushur plot me jete dhe kkrijimtari.
Une
do te them nje detaj:
Ne
gusht te dymije e nentembedhjetes, isha pjesmarrese ne nje festival folklorik
boeror ne Gannat te Frances, me ansamblin "Miqesia".
Une
isha me flaut ne orkester. Naten e pare pasi mbaruam festivalin, na mblodhi
Drejtoresha e Festivalit dhe na kerkoi ansamblit tone, te kishim nje program me
te gjate dhe nje kenge polifonike.
Atehere
une, ja marr kenges polifonike, pasi ishin hapat e pare, une sa kisha filluar
te kendoja polifoni. Kisha dy pjese me flaut, nje popullore, me variacione nga
bregu dhe tjetra, nga muzika e filmit "Lule Velo Partizani", pasi
tingellonte shume bukur ne flaut.
Keshtu,
qe u vendosen kenga dhe muzika e filmit "Lule Velo Partizani".
Naten
e dyte e hapja une koncertin me flaut. Pasi tingelloi aq bukur, ne fund, kur
mbarova, vjen Drejtoresha e Festivalit dhe thote:
-E
shikoni kete zonje, qe na ngrohu me flautin e saj te ngrohte, eshte hera e
pare, qe ne kete festival me vijne dy breza nga nje familje. Fiks para
tridhjete vjetesh, po ne kete skene, kishte qene babai me grupin e Pilurit.
Kur
une u ktheva dhe ja tregova babait, ai u lumturua thelle ne shpirt. Kur me
degjoi dhe kengen polifonike, ai nuk e besonte qe isha une.
-Babai
juaj edhe ne spital qe ishte shtruar lumturohej per kengen polifonike qe ishte
ushqimi i tij shpirteror. Besoj e ka lene ndonje "amanet" qe nuk ka
arritur dot ta beje dhe jua la Ju ta plotesoni??
-
E vertete po te them dicka. Kur ishim ne reaminacion, kur ishte me mire, ai
lumturohej per kengen. Duke folur per grupet hidhem dhe i them une:
-Me
ka mbetur ne mendje harmonia e grupit te vajzave te Dhermiut te asaj kohe.
Ai
me thote: Une do behem me mire, por a me gjen dot gra dhe vajza nga bregdeti,
te formojme nje grup, ku ti shoqerosh ti me flaut, me cule dyare, pasi une e
kam mesuar, se do bejme nje grup shume te mire.
Dhe
une ju futa punes dhe vertet i gjeta grate dhe vajzat im ate, Lefteri me pyeste
gjithmone, a i gjete?
Kur
une i thashe, qe po i gjeta, ai u lumturua, por i mbeti endrra ne mes, por do
tja realizoj une, gjallë a vdekur. Ky eshte "amanet" per mua.
Mezi
priste ta shifte ate grup vajzash dhe grash nga bregdeti me repertorin e tyre.
Une
zotohem solemnisht se do tja plotesoj "amanetin e tij".
-Ditet
e fundit te Lefterit besoj te kane mbetur ne kujtese?
-Nje
jave para, se te mbyllte syte, shkova une dhe ndenja nje jave, pasi e kishim
bere me rradhe me vellezerit.
Sa
me pa mua, sikur pa vete Perendine. Kishte njezet e pese dite, qe nuk hante
ushqim, vetem lengje pinte.
Me
pyet mua, pasi kishte shume besim tek une:
-A
me ka ngelur ndonje cike fytyre?
Dhe
une i pergjigjem:
-Ti
je si nata me dite. Neser do jete dite e mire, do te cohemi do te vishemi dhe
do te dalim jashte.
Ai
morri shume kurajo. U ngritem, i thencin, pasi ai nuk fjeti fare, u lame,
veshem kostumin, kapele, kollaron, pallton dhe avash avash dolem jashte.
Ishte
nje dite, me e bukur nuk kishte. U ul ne karrige, aty ku ulej gjithmone ne
veranten e shkelqyer me pamje nga deti dhe nga Mali, beme muhabet gjere e
gjate.
Me
thote:
-Kisha
menduar, qe nuk do ta shihja driten e diellit.
Dhe
une nuk pertoj ti përgjigjem:
-Une
Kaci do te merrja dhe do te nxirrja jashte.
Erdhi
dhe vellai i tij i vogël dhe dajua i tij, pasi e donte shume. Hengri dhe ushqim
aty jashte dhe me ne fund me tha:
-Merr
bllokun dhe hajde shkruaj.
Ishin
dy poezite e tij te fundit, nje kushtuar per Shqiperine dhe nje per djeme.
Ndenji
gjithe diten, me tha -Rrofsh moj vajze, se u kenaqa sot.
Ne
darke hyme brenda. Ky ishte takimi i fundit me te dhe dalja jashte e fundit e
tij.
.....Heshti
"Vajza e Valeve" e menduar, mne syte qe i ndriten nga loti i mallimit
per babain e saj Lefterin e madh te kenges polifonike.
U
ngritem dhe pasi e percolla afer vendit te punes u perqafuam te dy fort, me
besimin se eshte vetem fillimi i pershkimit te kujtimeve per Lefter Cipen e
pavdekshem....