Agim Gashi: Heronjët e Demokracisë

Ballina e albumit Heronjët e Demokracisë

Heronjët e Demokracisë

Albumi me këngë folklorike i Rapsodit të popullit z. Agim Gashi u realizua në vitin 2006, vit ky që për autorin ishte edhe vit i dhëmbjes shpirtërore sepse mbeti pa dy idolët e tij: Dr. Ibrahim Rugovën dhe babain e tij z. Hamit Gashin. Hyrja në studio ishte e vështirë sepse akoma s’kishin kaluar as  katër muaj nga vdekja e Presidentit dhe as një muaj nga vdekja e babait. Por, si gjithëmonë i fortë e me vullnet të pa thyer i hyri punës dhe e realizoi për t’ia dërguar produksionit muzikor “Labia” nga Prishtina ku edhe e botuan. Si ''shpërblim'' për albumin e tij z. Agim Gashi mori  80 CD, të cilat shumicën i shpërndau falas. Kompensim tjetër nuk kishte. Agimi falenderon një person, i cili sponsorizoi, emrin e të cilit (me dëshirën e tij) nuk do e bëjë publik.

Agimi tani i takon të gjithëve. Të merrem unë me mjeshtrinë e këngës dhe vargjeve të tij nuk mundem. Mbetet që kritikët a artit muzikor dhe kritikët letrar të merren me veprimtarinë e tij. Por mund të them se Agimi me veprimtarinë e tij jo vetëm që e këndoi por edhe e shkroi historinë tone më të re. Një shkrimtar i huaj ka thënë: “Historinë e shkruajnë  fituesit”! Njëri nga këta fitimtarë është padyshim edhe Agim Gashi.

Tekstet e këngëve në album:

KOLOSIT DARDANIAN DR. IBRAHIM RUGOVES

      Lot´  e varg  i derdhi n´letër
      Se si Ti ma nuk ka tjetër,
      Dhe sharkia mbushë me mall´
      Kanga ime shëndrrohet n´vaj.

Lum´  Kosova që e pat nji djalë
Mirë i rrinte në qafë nji shallë,
Lum´ e lum´ bante Kosova
Nderi i Kombit Ibrahim Rugova!

       Lumja nana n´dritë që e qiti
       Lumja shpija që e rriti,
       Lum´ Dardania që t´pati Ty
       Për Vatan dritë e LIRI!

Kah u nise me nji grusht dhe
Për liri e për atdhe,
Gju më gju me burra t´botës
Me ja sjellë lirinë Kosovës.

     Lumja nana n´dritë që e qiti,
     Lum´ Kosova që të rriti,
     Mbete simbol dhe krenari
     Lum´ ky popull që t´pati Ty !

Prina, prina t´thoshte Kosova
Gjithmonë n´ball´  Ibrahim Rugova,
N´shpirt e bajshe nji amanet
Që këtë popull n´dritë ta qet.

     Lumja nana n´dritë që t´qiti,
     Lumja shpija që të rriti,
     Lum´ e lum´ populli që t´pat´
     Dymijë vjet i ke dhanë fat !

Qan Kosova e lshon kushtrim
Me shumë mallë e me gjëmim,
Loton Prishtina, loton Tirana…
Loton nusja e vajton nana.

     Lamtumirë o bir Dardani
     Lamtumirë për në botë t´amshueshme,
     Vepra Jote legjendare
     Na e ka ba Kosov´n   t´bekueshme!

KENGE PER HAKI YMERIN

Hej n´ato maja ku s´shkrin bora,
N´ato rreze e n´ato hije,
Kanga e zogut e merr qiellin,
Bashk me kangë e gaz femije,
N´vaj të Nikës tash Vojnik
Lind nji trim zemër çelik,
Për tu rujtë besa e nderi
Lind i trimi Haki Ymeri.

Po n´Drenicë në atë kshtjell burrnije
Që i dha trimat me nam trimnije,
Ku n´barot u shkonte jeta,
Ku n´Bajloza turrej Azem Bejta,
Ku me besë o matej burrnija
Ku s´dorzohej Kamer Sejdija,
Ku merr hak Ahmet Delija,
Ku janë sulë shumë trima tjerë
Që për Kosovë binin me nderë,
Brez pas brezi pertrihej Gjaku,
Tash pertrihet Tahir Binaku,
Me i ndritë besa e nderi
Lindi e rritet  Haki Ymeri.

Lindja e rrita e djalit t´ri,
Shum bujare në këtë  shtëpi
Ku rrinin burrat e kuvendojshin
Për liri besen e vnojnshin
Ku gjith flitej fjalë trimnije
Fjalë të besës e fjalë burrnije,
Me buzë n´gaz pritej miku
Ku perbuzej gjithmonë anmiku,
Miku i shpisë vjen pa trokit
Me i ba planet e lirisë
Me këtë Odë krenohej Drenica
Aty vinte Azem Galica
Gzohej shpija dhe shtrohej darka,
Kur u vinte Shahqir Smaka,
Hije nuri kish konaku
Mirë i priste Ymer Binaku.

Kështu rritej dhe edukohej
Piqej djali e shkollohej
Kryente shkollë e fakultet
Kontribut për atëdhe jep,
Tuj mendu veq për liri
Shpirti i tij s´gjente qetësi
Kishte shokët t´mirë me vete
Ismet Racin e Fadil Gecin,
Ksaj Drenice ja rritshin namin
Me bujarin Xhafer Behramin,
Edhe tjerë trima të rrallë
Burra t´fortë e atdhetar.
Që për luftën tash mendonin
Popullatën ta ndihmonin,
E Hakiu jo nuk ndalej
Dhe armikut nuk i falej
Por atij ja ipte hakun
Bash si kopje e Tahir Binakut.

Dhe kshtu lufta ashpërsohej
Në Kosovë gjithkund luftohej,
Haki Ymeri burrë bujarë
E ndihmoj luftën pa ndalë;
Hem me pushkë e hem me pare,
Edhe me ndihma humanitare
I bante shtretnit për ushtri,
Me familje e vllezen te tij
Pa sakrifica ska liri!
Këtë e dinte Haki Ymeri
Se ku ish besa e ku ish nderi
Lype vlla te ky burrë dai
Që nuk ndalej për liri.

O babë i mirë i gjashtë fëmijëve
Familjar e luftëtar
Profesor dhe edukator
Shkrunte vjersha dhe përkthente
Asgja mangut n´shoqri s´lente,
Se e dinte çka ashtë jeta
Me arsim dy fakulteta.
Në krah pushkën e në dorë lapsin
Kshtu anmikut i ipet haku
Siç ia dha Tahir Binaku.

E nderonte President Rugovën,
Ai e donte shumë Kosovën
LDK-në e kish parti
Se shumë vjet tuj lypë drejtësi
Edhe lufta u ashpërsue
Në shumë fronte tuj luftue,
Filloj egzodi në shqiptari
Ikshin njerzit me gra e fmijë,
Në Shqipni e Maqedoni,
Në Turqi e Itali,
Haj ne Zvicer e Gjermani,
Në Kanadë e Amerikë,
Në kater anët shqiptart´  tuj ikë!
Filloj lufta nga ajri e toka
Tash lufonte e tane bota
Amerika mikesha e jonë
Filloj Serbinë e bombardon,
Ja ka qart tank e ushtri
Bash me zor n´Serbi i ka kthy!
N´Kosove kthehej shpresa e nderi,
Gzohej shumë Haki Ymeri
Siq i gzohet fmiu nanës,
E siq i gzohet o nata hanës,
U gzuen mbarë shqiptaria
Nisen shpejt me u kthye te shpija
Ah e ambel ashtë liria.

Haki Ymeri djalë zotni
Filloi punën tash n´liri.
N´degë të vet nis aktivitetin,
Për me que n´vend amanetin ;
Të shumë trimave e djemve t´ri
Që ranë në luftë po për liri,
Por dikuj si konvenonte
Që Kosova para t´shkonte,
Nis´ formohen turli SHIK-u,
Që i gzohej veq anmiku
LDK-istat me i pengue
E ata vetë me përfitue;
Materialisht e politikisht
E me marr me dhunë pushtetin
Qe me grushta t´përshëndesin!
Nis e bajnë plane të ndyta
Prap me vrasje politika,
Veshin maska si bandita
Për me vra shqiptarë në prita.
Spo e dojnë Ibrahim Rugoven
Komuniste e don Kosovën.

Kanë ba plane ku me ja nisë,
Kanë vendosë t´fillojnë n´Drenicë
Djemt ma t´zot me ja vra Kosovës
Me ja thye „krahët“ President Rugoës!
O me 2 nandor ´99,
E Hakiut prit´ i kanë zanë
Djem të kqij me maska t´zeza,
Tre katila, tre kriminela,
Me ni veturë Opell Omega
Me nji veturë të zezë katran
Mu si zemrat qysh i kanë!
N´fshatin Burojë e kidnapojnë
Në Açarevë n´male e qojnë
E rrahin djalin e torturojnë
Porse jo, jo se nënshtrojnë.
U përgjigjej me pak fjalë :
-Sjam komunist e as tradhëtar
Drenicak jam zemer bujarë !
Kriminelat smund t´durojnë
T´lidhun djalin e pushkatojnë,
Frigacakët kshtu veprojnë
Me dalë para nuk guxojnë;
Me shumë plumba vritet djali
Por nuk vritet jo ideali,
Që e lirë të jetë Kosova
E t´na prijë President Rugova.

U hap lajmi si rrufe
Në Kosovë t´shtrejtin atdhe,
Se na vranë besen e nderin
Na e kan vra Haki Ymerin,
Të pa besit sa ma ska
Që mbulojnë fytyrat mos me u pa
Që e vrasin dijen, shkollën,
Që jau vrasin fmive lojen,
Që shkelin n´dije e shkelin n´besë
E  n´jetima Kosova t´jesë!
E vranë shokun e Idriz Rrecit
Edhe shokun e vllaznive Geci,
Sejdi Koci se nal vajin
Si t´ja vritshin atij vllaun,
Ja kanë vra nji trim Kosovës,
Me ja thye krahin President Rugovës
E gjashtë fëmijë jetim me i lanë
Me u rritë vetëm me nanë.

Sot n´Vojnik në ato vorre
E rrokë flladi nji përmendore
Ku pushon trimi i nderit
I Heroit Haki Ymerit,
Ku shkojnë lulet nga vllaznija
Nga familja e mbare shqiptaria
Në nderim të Drenicakut
Të asaj kopje të Tahir Binakut,
Fli i qetë Haki he burrë
Se Kosova s´tharron kurrë.

Hamit Gashi, babai i A. Gashit

Ditë e premte në mëngjez
M´erdhi lajmi n´kurbet t´zi,
T´ka vdekë baba mu më thanë
Pa e pa edhe njiherë me sy.

Dymbdhet Maji muej me lule
Paska vdekë baba im,
Pa më pa edhe niherë
E me marrë në përqafim.

Terri i zi kaploi dynjanë
Edhe dielli spo ban dritë,
Mos me qenë në varrim t´prindit
Unë kët´ gja nuk e kam pritë.

Ah kurbet ti qofsh mallkue
Që po i ndanë njerzit për t´gjallë,
Mos  me kanë edhe n´ditë të vdekjes
N´botën tjetër shkojnë me mallë.

E kam ditë që s´jeton gjithmonë
Në kurbet të kisha mall´ ,
Jo ske vdekë për zemrën time
Do të jeshë gjithmonë i gjallë.

Vepra jote e kësaj bote
Më jep forcë e më jep nderë,
Kah të eci e kah të shkoi
N´kujtim timin do t´jeshë përherë.

Lamtumirë babë i dashur
Fli i qetë në tokë kosove,
Do t´jetoj me mall´ t´pashuem
Se i gjallë je ti për ne.

Dashunija për babë e nanë
Ashtë dashni që ska përshkrim,
Kur të ikun pa i pa
Jeta ma nuk ka kuptim.

Nat´e ditë të kam në mendje
Në atë botë kur kem me u pa,
Do të qmallemi për dy botnat
E ma kurrë skem me u nda.

KËNGË PËR ADEM  JASHARIN  

Jehoi zani i Drenicës
N´ato bjeshkë të Qyqavicës!
E u gzun´ kto malet tona,
Krenari ka prap Kosova!
Na i del gjumi çdo shqiptari,
Trimat tanë flasin nga varri!
-Ka ardhë koha e Lirisë,
Na thot nuri i Ahmet Delisë,
Azem Bejta flet nga varri;
-Dasëm t´madhe ban shqiptari,
Kamer Loshi flet me mall
Tahir Mehës i qon fjalë.

Janë tubu krushq´  të shqiptarisë,
Nën flamurin e lirisë
Po na vikan nga Shqipëria,
Nga Tetova e Gucia,
Nga Presheva e Malësia,
Po nga Shkupi e Qamëria,
E arbërshë nga Kalabria;
Kanë lidhë besë, janë besatue
UÇK-në e kanë formue,
Këtë ushtri të fortë si guri
Me djel shqipesh e zemra burri.

Krisi pushka habertare,
U ndëgju n´trojet shqiptare,
Për liri nis´ luftë shqiptari
Bajraktar Adem Jashari,
Bashkë me Hamzën krah për krahi,
Lum për ty o babë Shabani,
Lum për Ty dhe t´lumin zot
E Kosova i nderon sot,
Janë në zemrat e shqiptarisë
Kto simbole të lirisë.

AHMET KRASNIQI KOLONEL

U ngrys qielli n´at  nat´ me hanë,
Krisi pushka në Tiranë,
Ogurzit edhe nji herë
Na e vran nji Kolonel.

U ngreh gishti i tradhëtisë
Dridhen malet nga termeti
Tue ja krye borgjin Kosovës
N´kry detyres ra Ahmeti.
 
Në Tiranë u vra Ahmeti
Ku ashtë besa e ku ashtë nderi,
Për nder të tij e për trimni,
Mbi Shqipni ka ra Ylberi.

O Ylber o i perëndisë
Që mban shpirt e kolonelin,
Që gjithëherë mallkon tradhëtinë
Shqipënisë po falja nderin.

Moj Shqipni moj diell e hanë
Je ba qerdhe e tradhëtisë,
N´ty sundon krimi e dhuna
T´ka humbe qehrja e bukurisë.

Ska mendu Ahmet Krasniqi,
Që nji ditë do ti bahesh varr,
Ai t´ka dashtë porsi Kosovën,
Në ty ishte njeri i gjallë.

Tash mbi qiellin e  Shqipnisë
Nuri i tij shendrit si zjarr
Bashkë me shpirtin e Azemit
Të urojnë një dritë të bardhë.

KENGE PER SALIH ÇEKUN

Krisi topi në Koshare,
Na i ka shkye gur e dhe,
Komandanti Salih Çeku,
Filloi luftën për atdhe.

Salih Çeku ep kushtrimin
Tue puthë shqipen në flamur
Po ban be ne Diell e Hanë,
Nuk e la pa i hjek´  k´ta gur.

Sdurojn´  ma k´to troje t´mija,
As tradhëti e jo as puçe,
Këta gur që ndajnë kufi
E kan vendin te Molla e Kuqe.

Bini djel, trimat e malit..
Hudhnju hasmit në istikam
Se k´ta gur´  jane t´mir për vorre,
E n´Serbi vendin e kanë.

Si rrufeja hudhet trimi,
Kur e merr plumbi në ball,
Para vllazen për liri
Se unë rashe me mbetë i gjallë.

N´maje t´bjeshkës dalin Zanat,
E te koka i qendrojne,
Me uj´  t´Drinit e dhe t´Kosovës,
Plagët trimit ja sherojnë.

Nga zemra e trimit mbushen duert,
Trimëni me dashuni,
E i hudhin mbi Kosovën,
Me mbjellë faren për liri.

Amanet ua  la Kosovën,
Që ta bani me plot liri,
Amanetet i marrin zanat
I shpërndajn në shqiptari.

Kërset topi në Koshare
Na i ka shkye dhe e gur,
Komandanti Salih Çeku
Ra deshmor mos me vdekë kurrë.

ELEGJI PËR XHEMAIL MUSTAFEN

Moj Kosovë moj kshtjellë trimnije,
Treqind vjet knon n´djep fëmije!
Dur të ndyta t´u  kanë mësy,
Për çdo ditë tue t´mbajtë n´zi ;
E çdo dit´  t´prishet hareja,
Tu´e  t´mbjellë me varre t´reja.
Spo t´lanë plaget me i sherue
Për çdo ditë varre tue t´shtue,
S´po t´lanë sytë me i hap n´liri,
Tue ti vra po djelt n´tradhti!

Sot po t´vritet e shejtë liria,
Prap t´troket në derë robnija,
Ta thejnë derën e dritaren;
T´shkelin n´prag, ta shkelin arën,
T´shkelin n´moral e t´prishin varre,
T´shkelin  n`dije e n´Abetare,
I shkelin lodrat e fëmisë,
Tue ja shtue plagët Arbnisë,
Të pa burrat sa ma s´ka,
Mbulojnë fytyren mos me u pa !

N´këtë Nandor kur knojmë me zemër,
Për flamur e për nji emën,
Krisi pushka n´mes t´Prishtinës,
E vran Xhemën n´tradhti pas shpinës,
Ah mos janë k´ta djel të shkinës?!!!
A mos janë dor e tradhtisë,
Me ja shtue dhimbjen Arbnisë?

Kanë dalë Zanat vezhgojne Sharrin,
E  Kosova  se ndal  vajin:
-Do djel t´ë kqij mu sot çka mban,
M´humbin nderë e m´humbin nam´,
M´humben fjalë e m´humbën besë
Prej djelëve t´mij ngadalë po vdes;
-Kur mendoj sa shumë qëndrova,
N´mileniume su nenshtrova,
Shum furtunave u bana ballë
Me trimnesha e trima t´rrallë,
Që n´ketë luftë ranë për Atdhe,
Tue ba vdekjen si me le
E sot dikush po me venë lak,
Tue m´shkel´ n´vorre e tu m´shkelë n´prag.

Ma shkelin namin që e pata rritë,
M´shkelin n´sy e mshkelin n´dritë,
Po më qorrojnë sdi nga me ecë,
Ma vrajnë dijen e më vrajnë n´besë,
M´shkelin n´Kishë, m´shkelin n´Xhami,
M´shkelin n`Teqe e pasuni;
M´shkelin n´shkolla e fakultet,
Grabiten çikat e fëmijët n´djep,
Nga shtëpia porsa del,
Po has n´banda e kriminel,
Del në shesh pyet historia,
Këso pisash s´ka pasë Arbnija!
Nga kanë ardhë nga kush pagu,
Nanë Arbninë po me e coptu´ ?

Si n´Kosovë e si n´Shqipni,
Sot po vrasin djelt e këqij!
Por nji za del nga Tomorri;
-Këtë Arbni Lumi e mori,
Nga Korabi e Kështjellë e Krujës,
Ndihet zani, za i kujës,
Lotojnë nuset, vajtojnë nanat,
Nëpër Sharr trishtohen Zanat,
Me mallëngjim dhanë nji kushtrim;
-Për Arbni do t´ketë shpëtim!
Nga Drini i Bardhë deri n´Shkumbin,
Lajmi i shpresës po na mbrrin`,
Që po delë nga Drini i Zi,
 -Jo s´ka vdekë nana Arbni;
Dy damarë rrahin pa pra,
E gjakë të pastër në ta ka,
Kurrë se lanë Arbninë me vdek´,
Prap do t´marri rrugë për jetë,
Këta damarë n´zemra i kena,
Janë në Shqipen mbi dy krena!

-Ngrehu n´kambë nana Arbni,
Se djelt e mirë i ke me Ty,
Nuk t´lejojnë ma me u plague,
E këtë plagë kem me e sherue ;
Të ecim para për liri,
Me reforma e Demokraci,
Do të ketë Arbni mbi dhe
Se n´Evropë vendin e ke,
E degët tua që t´janë pre,
Do të rriten prap për ne,
Kur të bahesh Shqipni etnike,
Për kush të don, do të jeshë mike,
S´do t´lejojmë me na u përzi,
Me na sjellë prap anarki.

-Mblidhni mendjen djelmënija,
Shumë të fala u qon Arbnija;
-Edhe njiherë me ba me u rrëzu,
Ma nuk mundem n´kambë me u qu,
Mblidhni mendjen O Shqiptarë,
Bani be n´moral kombëtar,
Kush gabon edhe nji herë,
Ska me pasë besë as nderë,
Pasha Zotin mjer ai
Kend e namë Nana Arbni.

KENGE PER ISMET ASLLANIN

Kombi ynë ti komb´ i lashtë
Për liri shekuj me radhë
Pëjetsisht të jemi bashk´ ,
Bijt e tu i vune n´ballë
Herë me shpatë, herë me flakë t´barotit
Komb i shtrejtë i Kastriotit,
Historinë me gjak e shkrove
Shtrejtë ndër shekuj e pagove.

Sa herë hasmi na ngushtonte
Me uri jetën cenonte
Bujaria dilte n´shesh,
Që nga zoti i kem peshqesh
Njeri tjetrit krahun ipnim,
Që nga skamja lartë ta ngritnim
Sepse kshtu nderonim vetin,
Popullin, kombin dhe vet shtetin.

Lindshin nanat zogj luani
Nji nder ta Ismet Asllani,
Shpetimtari i varfnjakëve
I t´pambrojtunve dhe bonjakëve
Nanë Tereza e la nji vlla,
Ismet Asllani emnin e ka,
Ishte vet mirsia e zotit
Nderi e besa e Kastriotit.

Sot n´Lipjan, n´zemër t´Kosovës,
Roje nderi pranë përmendores,
Komandantit të logjistikës
Fëmijëve tanë ua mundsoj rriten
Si me pushkë, me grosh e bukë,
Mbrojti kombin mos me u zhdukë
Je simbol në ball  t´qendresës
Legjendë shekulli e mbijetesës.

ENVER HADRI  LULJA E KOSOVES

Janë ngrysë malet tona, kodrat e Rugovës
E qajnë Enverin Hadrin, Lulen e Kosovës,
Po e vajtojnë Zanat dhe tronditin malin
Gjakun e Kosovës Jo nuk do ta falim.

Rrjedhen ngadalson Drini për Kosovë
Valët lot Kosove diç seç turbullon,
Hej! Seç po qahet toka e Dukagjinit
Kur po shuhen  jetnat nga krismat e krimit.

Kur u shkrepen plumbat Brukseli plot me gjak
Dhe vranë Enver Hadrin, trimin fjalëpak,
U trondit Evropa, u këndell shqiptari,
“Gjaku im nuk falet”, një kujtim te varri.

Fjalët tua ishin vulë në parlament
Tundej  Beligradi kund s´mund zinte vend,
Smund i thente faktet që fliste shqiptari
Andaj kriminelët flasin me armë zjarri.

Kaluan shumë vite kujtimi ska tretun
Për Kosoven trime Ti kurrë ske me vdekun,
Se ishe pishtar´ n´ball t´Demaokracisë
Na e tregove rrugë e drejtë të lirisë.

Kosova ashtë gjaku im që kurr nuk falet
T´hijshme janë dhe vorret, të lartë lapidarët,
Duhet t´shtrihen duert, t´bashkohet shqiptari
Amanet kto fjalë na i la Hero Enver Hadri.

Sa herë në Kosovë zbrazet pushka e krimit
Qahet n´tkater anët tokë e Dukagjinit!