Kulturë
Demir Krasniqi: Dyert tona lahen me lot
E diele, 02.06.2013, 11:50 AM
Demir
KRASNIQI:
DYERT
TONA LAHEN ME LOT
Nëpër
stinë e nëpër mot –
Dyert
tona lahen me lot !
Jo nga
sëmundja , as hidhërimi ,
Por
nga vuajtja e mallëngjimi ...
Ikën
vitet , iku shëndeti –
Fëmijët
tanë na i treti kurbeti !
Djem e
vajza , nipa e mbesa –
Humbëm
gëzime , humbëm shpresa !...
Për çdo
festë e çdo pushim –
Prindërit presin
me padurim ;
T’ iu
vijnë fëmijët , t’ua thyejnë heshtjen ,
T’ ua
fshijnë lotët , t’ua kthejnë buzëqeshjen !
Kurbetçinjtë kur ua hapin
derën –
Sikur
dielli kur sjell pranverën !
Fëmijët
– prindërit kur përqafojnë –
Gëzimet
– botën e pushtojnë !
Kalojnë
ditët si ujë nën urë –
Prindër e
fëmijë nuk çmallen kurrë !
Prapë
vjen ndarja prej fëmiut –
Mbulojnë
qiellin retë e shiut !...
Prapë
shtëpinë e kaplon heshtja –
Pikojnë
lotët , humb buzëqeshja !...
Fëmijët –
prindërve kur ua kthejnë shpinën –
Edhe vera
u bëhet dimër !
Kur ndahet djali prej nënës –
Edhe
rrezet i ndalën hënës !
Kur
ndahet baba me djalë –
Edhe
dielli rrezet i ndalë !
Kur
shkojnë fëmijët në kurbet –
Shpi e
oborr mbesin shkret !
Shikojnë
prindërit prej oborrit –
Si me i
këqyrë t’ vdekurit prej vorrit !
Gjilan ,
më 01.06.2013.