Gjekë Pjetër Hiri Rudaj - Në fillimshekullin e kaluar shumica e popullatës së Komunës së Ulqinit, dhe jo vetëm, ka jetuar në një varfëri majft të theksuar ekonomike, për shkak të rrethanave të njohura të kohës. Njerëzit e asaj kohe, për dallim nga sot në kohën...
Udhëtimi drej Dibrës, këto ditë, ndonëse koha sjell shi dhe mjegull, i ngjet një magjie.Për mua që udhëtoj për herë të parë drejt këtyre visesve,kjo magji vjen dhe shton dozën e një kuriorizeti, atëhere kur para teje, pas Qafë Buallit shfaqen fusha të gjëra dhe intime, tretur në një mjegull ...
Deri para 17 shkurtit 2008, shqiptarët e Kosovës i mbante shpresa e pavarësimit të vendit, duke pritur që kjo t'u sjellë përmirësimin e gjithëmbarshëm, zhvillimin ekonomik,hapjën e vendeve të reja tëpunës, përmirësimi i sistemit të drejtësisë, arsimit, shëndetësisë...
Të gjithë e dijmë që kemi gra të zonjat, intelegjente, punëtore në të gjitha profesionet të cilat, përvec sharmit të natyrshëm dhe suptilitetit kanë ide dhe energji për t’I lëvizur proceset. Shoqeria ka nevojë për këtë potencial I cili shpesh herë ngelet I padukshëm ose mbetet nëpër margjina...
"Keshtu dukej keshtjella e Johann Hunyad (Gjon Huniadit) nje nga aleatet me te rendesishem te Gjergj Kastriotit Skenderbeut.Nga kronikat historike, viti 1832."...
Pothuajse në të gjitha vendet e dalura nga komunizmi shkolla an-all (annales) e shpjegimit të historisë dhe ajo postmoderne kanë marrë hovë. Kjo mbase është edhe si rezultat i “rebelimit” apo edhe “monotonisë” nga mënyra marksiste apo ajo kombëtare që dominonte në ato vende...
Nuk besoj të kem qenë vetëm unë disi i habitur nga promovimi sharmant në Pallatin e Brigadave i librit të gazetarit Blendi Fevziut kushtuar “Presidentit që u bë Mbret”, në kohën kur mbretërit e Europës po nxitonin të bëheshin presidentë. Njerëzit u dyndën atje si...
Po dremitej buzë lumit me kukullën në dorë dhe me shportën me ushqime, të cilën ia dhanë kur vendosi ta braktis shtëpinë. Nuk e kuptonin dëshirën e saj për shtegtim dhe e përcollën me shikimin i cili fliste se do të kthehej më shpejtësi ...
Qyteti i Ferizajt është i vendosur në jug të Kosovës, më saktësisht në anën e djathtë të autostradës Prishtinë - Shkup, 37 kilometra larg nga kryeqyteti Prishtina. Komuna e Ferizajt ka 345 km², do të thotë vetë qytetit duke përfshirë edhe të tjera të dyzet e pesë 45 fshatrat rreth tij...
Nga dritarja imeSa shikimet më janë përvjedhurDëshirat në ëndrra më janë shndërruarZëri më është shpërndarë si plasje zemre Nga kjo dritareZogun e lumturisë e kam thirrBukurisë së tokës lutur iu kam...
Kryevendi i Dibrës, Oraniku historik, prej 6 shekujsh akuzon, thërret e kërkon indentitetin e tij. Ësht ë i vetmi qytet në botë që prej gjasht ë shekujsh nuk thirret Oranik, por shehër. Sllavo-turqitosman kanë patur të drejt ta zhdukin emërin Oranik.Sllavët nuk donin që ky qytet i vogël...
Meqë m’u dha rasti të vizitoja Dizhonin e Francës, nga kureshtja po kërkoja edhe Fakultetin e Letërsisë në Universitetin e këtij qyteti. Këtë nuk po e bëja pa ndonjë qëllim: Doja të shihja sallat e mësimit në këtë fakultet...
Sa më shumë që artisti dashuron veprën e tij, aq më tepër përforcohet e pamundura. Është komike ta parafytyronim artistin vegimtar në kërkim të veprës ideale. Dashuria lind nga i njëjti pasion, nganjëherë më tërë qenien e tij, përsëritja shpërfaq thëllimin e dhuntisë. Shpreson të ...
Të shtunën më 13 dhjetor ndërroi jetë në Boston të Shteteve të Bashkuara të Amerikës Rozi Theohari e njohur si shkrimtare, publiciste, poete, përkëthyese dhe autore e dhjetëra veprave në prozë dhe poezi - veprat e së cilës njihen jo vetëm në radhët e komunitetit shqiptaro-amerikan...
“Qe prej dy vite turqit në Shqipëri vazhdojnë tmerrin kunder tw krishterëve;Feja jonë është subjekt i një persekutimit mizor në këtë vend.Këto akte të dhunës dhe mizorisë nuk jane duke u kryer vetëm nga individët, por edhe,sidomos edhe ...
Perdet e një dritareje lëvizin nga era,melodi e saj hyn dhe sheh kërcimin,jashtë ndihet kënga e bulthit dhe e jotja,ku ëndërrat e vrara ndeshen me zhgënjimin. Dihatja trupat tanë mbështjellë,pas pak fërkimi do ndez zjarrin...
Me tëmthat e gishtërinjve preka plot ëndrra diellinJam duke ecur me qefin ranishtës së blinduaredhe në Groenlandën e acareve ku mungon kaltërsia e qiellitpo gjej gjurmë fisi nga fara pjellore e Arbërit të bekuar Edhe po të shkoni përtej oqeaneve e detrave të tërbuarDo shihni farën e Arbërit...
Ti mbjell dridhërimën në çdo poreme sy,me duarme buzë e fjalëngadalë… Dhe korr ngazëlliminnë çdo bregnë çdo shtege çdo cepnë timin planet…
Sapo m’u hap dera e jashtme, ndjeva se brenda në shtëpi, kishte një atmosferë “mobilizimi”Me një tundje të lehtë të kokës dhe me sy, pyeta tim bir ,të voglin,atë që unë i them “D’Artajan”,se është më i shkathët se binjaku i tij...
E prisja karvanin të Kroi i Zanave. Kishte kohë që kisha zënë vend në atë lëndinë të bukur. Herë pas here freskohesha me ujin e ftohët akull të kroit, që ishte në anën perëndimore të lëndinës. Pastaj largohesha buzë greminës duke kundruar rrugën gjarpërore. Asgjë nuk dalloja. I merakosur kthehesha...
