Kulturë

Sabit Rrustemi: Përtej mjegullës së fjalëve (Cikël i ri poezish)

E enjte, 23.07.2009, 07:02 PM

Sabit Rrustemi:

PËRTEJ MJEGULLËS SË FJALËVE (Cikël i ri poezish)

BOTA E PAFAT

Kot hap dritaren
Zhurma e rrugës mjegullon
Atë fytyrë të çiltër bojëqielli

Bota nuk e ka atë fat
Të të shoh si unë
Përtej mjegullës së fjalëve

E të kënaqet
edhe kur i mungon

(Paradite, 16 korrik 2009)

PËR HIRË TË EMRIT
(Mikut tim, Bekimit)

Mos i beko dhimbjet
Për hirë të emrit

Livadheve të jetës
Herri
Rrënjësh shkuli
Edhe kur bijnë sërish

Dhimbjet
Cilatdo qofshin ato
Vetmia nuk i shëron

Ajo vetëm i ujitë
Përmes lotësh
Që na pikojnë brenda

I zverdhë e i rritë
Para syve tanë

Miku im
Për hirë të emrit
Kapërceji me një hap
Siç i kapërcenim
Përrockat e arave tona dikur

Përrockat që tashmë kërkojnë
Hapësirë fytyrave tona

Mos i lë
Dhe atë
Atë që e do
Mos e harro

(Pasdite, 16 korrik 2009)

TË TJERËT

Të mëdhenj a të vegjël
Ç'patën
E thanë...

Tash neve e kemi radhën
Për t'i zbrazur
Thasët e të pathënave

Sëmundja e përsëritjes
Ndryshe nuk evitohet

As ajo fytyrë e çiltër
Me emrin
Më të fatshëm në botë
Nuk gëlltit
Racion të njejtë
Përdit

(Mbrëmje, 16 korrik 2009)

NËN VAPË

Vapa gëlltit murin e qelqtë
Ata sy të shkruar
Nën atë palë floku

Strehë kërkon koka ime
E larg mali
Ajo hije bliri

Larg ajo Lule

Si të arrrijë më shpejt
Asflati gjarpër i zi
Këmbët prej gome m'i grinë

Patkoj për Atin e shalës
Ku të gjej

Pegas
Shprushu
Nxito

Çepuri digjet nën diell
Digjet e djersinë

Dhe atë pikë ujë që ka
E ruan për buzët tua
Moj LuleVerë

(17 korrik 2009)

KËTU KU JAM

E nesërmja më gjenë këtu ku jam
Nën zhumën provinciale
Pa një gotë verë
Dhe pa Ty

Të qullur nga nata
Nga ëndrrat
Ku shfaqesh e perlotur
Tek ikën

Derisa hap sytë
Lëshoj zë
As kokën kthen më

Dal përtej dhome
Në shpatin tim të çmalljes

Me ujë Çepuri shporrë ëndrrat
Ato miza kali
Aë fshihen nën bisht

Rrënjët e një luleje ujis
Faqet tua prekë
Nën puhinë e gjetheve
Që era i trazoi

(Mbrëmje vonë, 17 Korrik 2009)

RELAX

E kthjelltë kjo ditë vikendi
Dil e ec
Përtej këtij betoni
Kësaj arkitekture të mbrapshtë

Jepju gjelbërimit
Nanës sonë natyrë
Tërësisht e pa frigë

Një paqe shpirti fito
Mos vono
Dil e ec
Ku ta do ajo loçkë shpirti
Shko

Unë jam shtëpia e fundit
Për ty
Aty buzë mali

Ajo portë e hapur është
Vetëm shtyje lehtas
Kurdo që të kthehesh

(Mëngjes, 18 Korrik 2009)

SONTE

Do flej rrëzë Çepurit,
E do thithë erën e tij prej mali

Tërë natën e lume,
Nëpë faqe lulesh e gjethesh
Do strukem
E nuk do bëj zë
Se tremben trumcakët
Prishin ëndrrën e lules
Në Dritare

Dëgjove
Po deshe
Eja

Kaloje një natë
Në krahërorin e tij
Si unë
Për t'mos ju ndarë pastaj
As në ëndërr

(19 Korrik 2009)

ATY KU TAKOHEMI

E zure Diellin
Në Pikën më të thellë
Të qiellit tonë

Nëpër atë trup të ndritshëm
Tëmbëlborë
Mbaje
Shtrëngoje
Derisa të pikojë
Nën rreze të na prarojë

Ai nuk është aq i zjarrtë
Sa je Ti
Vetëm unë e di

Përmallshëm pres
Mos vono
Zbathur ec
Se nuk përcëllohesh
Copërave të zjarrta
Të të shkririt diell

Aty ku takohemi
Në cilëndo botë
Diell të ri krijojmë
Përmes të përzjarrtës dashuri

(20 korrik 2009)

MË FAL DASHURIA IME

Më fal dashuria ime
Më fal
Sa shumë më ke dashur
E pak të kam kënaqur

Që kur më je qasur
Trupit të përflakur
Nuk të kam vërejtur
Kaq të afshme
Kaq të etur

Kjo kodër përballë meje
U rrudh
E vogël mbet
Para brengës sime

Si të të shoh lulehënë
Qiellit tim të kthjelltë
Tek loton nëpër qirinj shpirti
Për ta sh'ndritë atë rrugë
Përtej kësaj bote
Në një tjetër planet

Shkrihesh në kohë
Si vetja ime tretesh
E nuk jepesh

Para teje po lutem
Nuk po dorëzohem
As përkulem
Para të pamundurës

Kohëshkreta krahët rrudhi
Para ndjenave tona
U step
Nuk na strehoi
A dashuria edhe më thellë
Rrënjë këshoi
Për t'më mbetur çelë këta sy
Duke të pritur ty

Kur të vijë një ditë
Ai çasti i ftohtë
Se një ditë do vijë
Le t'jetë jotja dorë
Që do t'mi palojë

Kjo brengë faljeje
T'mos më rëndojë

Sa pak të kam kënaqur
E shumë të kam dashur
Dashuri imja dashuri

(20 - 22 Korrik 2009)

(Vota: 2 . Mesatare: 5/5)