Sevdail Hyseni: Babadimri (s)ekziston

Sevdail Hyseni

Satirike

Babadimri  (s)ekziston

Fillim e mbarim

Babadimri plak,

Na goditi rëndë

Pa “bigari” hak.

Herë me inflacion

Herë me kursim,

Veçmas e fundit

Pengesa në rrymë.

Sa frika nga sulmi

Dhe beteja të tjera,

Me çmimet në qiell

E me paga të mjera.

Na u mbush kupa

Me helm dhe vrer,

Si nuk na u ndanë

Hallet asnjëherë?!

Verës vlonte vapa

Merrte flakë natyra,

Dimrit u mërdhimë

Si sarma të ngrira.

Na erdhën te fyti

Humbjet n’ekonomi,

Si dhe hajdutëria

Që nuk njeh kufi.

Ndahen pikë e pesë

Subjektet politike...

E  bëhen për “vitra”

Ndërmarrjet publike.

Viti plak po shkon

Mos u ktheftë kurrë,

Po na len peshqesh

Borxhet me faturë.

Me gëzim e presim

Ndryshimin e parë,

Ndoshta Viti i Ri

Nuk na del zuzar.

Tani do ta shohim

Kur fillon së mbari,

Me vi(z)a Gjermane

Na gëzon januari.

Rron ende e thëna

Me kohë në etapa:

- Sido që të kthehesh

Bythën e ke mbrapa!

Ndonëse jemi n’prag

Të natës më të gjatë,

Vjen urim i Spicës:

Gëzim, shëndet e fat!

Satirike

“Shëngjergji” në Krishtlindje

Pranvera në dimër, na erdhi sivjet,

S’u ngri Kryqi, as dushku me fletë.

Është diçka e rrallë, se si në janar,

Vera e këtij viti s’do të eci mbarë!

Dikur në t’kaluarën, jo dhe aq larg,

Stina e dimrit, kur shkelte në prag.

Mbulonte rrugët, bora me stuhi,

Nga ngrica e akulli, s’lëvizte njeri.

Madje, në odat  në mes me koftor,

Recitohej vjersha, si një metaforë:

- Bozhiq, Bozhiq, baj dru e digj;

Bluej e gatuej, rri e mos luej!...

Tani ndryshon koha, me retorikkë,

Me festë të Bozhiqit, bëhet politikë.

Në shesh të Bujanocit, vjen karnavali

Vallëzon shajkaça, si në kohë krali.

Shfrytëzohen dekoret për festat fetare,

E askush nga këto, nuk i jep pesë pare.

Nga ky spektakël, duket që me natë,

Pranvera n’dimër, sjell verën e thatë!