Mendime
Skender Jashari: Shqiptarët të largohen nga influenca turke
E premte, 24.06.2022, 08:34 PM
Shqipëtarët dhe veçmas Shqipëtarët e Luginës të largohen nga influenca turke
Nga
Skender Jashari
Arsyeja
është e thjeshtë, Shqipëtarët( e veçmas Shqipëtarët e Luginës) sa herë që ranë
nën influencën turke-osmane,
pansllavistët përfituan territorialisht.
Ardhja
e Perandorisë Osmane në Gadishullin
Ilirik, në Betejën e Maricës, të shtator 1371, në të cilën pësuan disfatë të krishterët e ballkanit, që në këtë rast dy princërit serb u bënë vasal të
osmanëve. E njejta situatë ndodhet edhe në Betejën e Kosovës, të 1389, falë princit
serb i cili tradhëtoi koalicionin e krishterë të gadishullit Ilirik, fituan osmanët.
Perandoria
Osmane, filloi përdhuni islamizimin e Shqipëtarëve, pas dështimit të
Kryengritjes së krishterëve ( gjegjësisht
Shqipëtarëve), të vitit 1689, ku veçmas
Shqipëtarët e Nishit-Prishtinës-Shkupit
dhe Nishit-Shkupit, pësuan tmerrësisht
më keq, pasiqë nëpër kanalin Morava-Vardar, kaluan ushtritë austriake dhe
kryengritësit Shqipëtar. Nga njëra anë
me dështimin e kryengritjes,
Perandoria Osmane filloi gjenocidin sërish kundër Shqipëtarëve për islamizim,
ndërsa në anën tjetër Kisha katolike
në Mërqi, kërkonte ruajtjen e fesë katolike. Pasuan spastrimet
etnike, derisa Shqipëtarët ngriteshim në kryengritje vazhdimisht, 1830, 1847 etj. Dekretet e Sulltanëve Osman, për osmanizimin e Shqipëtarëve, si ai i vitit
1836, 1856 etj, filluan tashmë
tjetërsimin kombëtar( ndalimin e
gjuhës shqipe në vende publike, ndalimin e shkollës shqipe, derisa
shkolla serbe u lejuan!), pas tjetërsimit fetar të shekullit të kaluar. Nëpër
ultësirat e vendbanimeve
Shqipëtare, deri në një masë,
varësisht nga burimet historike, Shqipëtarët ishin islamizuar. Islamizimi i
tyre ishte bërë nën siluetën islam që nënkuptonte edhe ndryshimin e identitetit kombëtar, pra bërjes
turk-në fjalorin e stërgjyshërve tonë, thuhet “ ai është bërë turk”- në rastin
kur një shqipëtar është bërë musliman.
Ambasadori
rus në Sofje, më 1815, kishte vërejtur islamizimin e mjaftueshëm të popullatës
së gadishullit Ilirik-Ballkanit, sa që sugjeroi përdorimin e
hoxhallarëve të rekrutuar nga Rusia, për
qëllim të parapërgatitjes së shtrirjes së
pushtimit sllavo-rus, praktikë kjo e përvetësuar edhe nga Serbia dhe Greqia. Derisa këtë praktikë e
shohim që edhe sot aplikohet në masë
të shtuar në Trojet tona, njihen disa dhjetëra hoxhallarë
salafist-vehabist, që janë paguar dhe
ndikuar nga Serbia etj.
Derisa
atë që s’mund ta bënte
Perandoria Osmane, në turqizimin( islamizimin) dhe osmanizimin e Shqipëtarëve, e bënë
pansllavistët me anë të luftës.
Veçmas kalvari i Shqipëtarëve në vitet 1877-1878, në Qarkun e Toplicës,( rrethet: Jabllanicës, Kosanicës, Prokuplës), Qarkun e
Nishit( Vllasotincës, leskocit, Nishit), Qarkut të Vranjës( Masuricës,
Polanicës, Pçinjës, Pirotit, Vranjës), por kishte edhe Shqipëtar në Qupri, Paraqin, Krushec,
Aleksinc, Kralevë, Beograd, Uzhicë etj.
Numri i popullatës ishte i ndryshëm
varësisht burimeve, mirëpo
historiani amerikan Justin McCarthy flet
për 131.000 musliman( nënkupto Shqipëtar) në
Sanxhakun e Nishit në vitet 1876, derisa në vitin 1882 kishin mbetur 12.000 të tillë.
Tragjedia filloi në dhjetor 1877,
kundër shqipëtarëve duke i etiketuar të
tillët si turq( derisa kujto që ne
Shqipëtarët shumica absolute e quanim veten turq!- turq i quanin
edhe Serbia që të përligjte luftën dhe gjenocidin kundër Shqipëtarëve).
Serbia
në vazhdimësi pastaj aplikoi mënyra e metoda për turqizimin, islamizimin,
boshnjakëzimin, maqedonizimin, kroatizimin, goranizimin dhe egjiptianizimin e
fund edhe shpërnguljen e Shqipëtarëve.
Reforma
agrare nuk ishin shpikje të Serbisë, por
ato u aplikuan kundër Shqipëtarëve së pari nga Perandoria Osmane, e njohur si
Tanzimat në vitet 1839 dhe 1876. Derisa Serbia, Mali i zi, përvetësonin
praktikat osmane, nga Naçertania; pastaj më 2 mars 1865 nxjorri Ligjin për
kolonizimin e të huajve; pasuar pastaj me ligjin e 3 janar 1880, të titulluar
Ligji për viset e reja të kolonizuara; Mali i zi nxorri “Ligjin
mbi kolonizimin e viseve të posaçliruara” më 27 shkurt 1914; Dekretligjin mbi
kolonizimin e viseve të reja jugore i
vitit 1920, i aprovuar më 1922 si Ligji mbi kolonizimin e viseve të reja; Dispozitat paraprake për përgatitjen e reformës agrare
në Mbretërinë e re të SKS-së, të 25.02.1919 dhe Urdhëresa e Këshillit Ministror
të Mbretërisë së SKS-së të 10.09.1919,
për aplikimin e pjesërishëm të Dispozitave paraprake për përgatitjen e reformës
agrare( edhe pse Mbretëria e SKS-së ishte nënshkruese e Traktatit të Sen
Zhermenit, për respektimin e të drejtave të pakicave kombëtare), e që gjatë
kësaj kohe Serbia boshnjakëzonte Shqipëtarët, vlet të shikohet edhe deklarimi i kreut të Bashkësisë Islame të
Bosnjës Reis Ul-Ulema Çausheviqi, në nëntor 1918, thekson që në rrethinën e
Prishtinës ishin vrarë 5.000 veta! Pasuar nga Vasa Çubrilloviqi, “Problemi i
pakicave në Jugosllavinë e re” 3 nëntor 1944; Dekreti jugosllav dhe “ligji për revizionin e ndarjes
së tokave kolonëve dhe të interesuarve
të tjerë agrarë në Maqedoni dhe në
Kosovë e Metohi” të 5 nëntor 1945;
Direktiva e Politbyros së KQ PKJ, të 1 prill 1945, për kthyerjen e kolonëve
në Kosovë; Këshilli Agrar në
mbledhjen e 16.10.1945 për kthim
kolonësh. Pas Luftës së II Botërore: Ligji mbi revidimin e ndarjes së tokës
kolonistëve dhe të interesuarëve argrarë në Maqedoni dhe në Krahinën e Kosovës e Metohisë; Ligji mbi reformën agrare dhe kolonizimin; Ligji mbi ndarjen e
tokave të braktisura të kolonistëve në KAKM; Ligji mbi reformën agrare dhe kolonizimin e brendshëm; Ligji mbi
sekuestrimin e profilit të luftës të arritur gjatë kohës së okupimit të
armikut; Ligji mbi kalimin në pronësi të shtetit të pasurisë së armiqëve dhe
sekuestrimin e pasurisë së personave të arratisur; Ligji mbi konfiskimin e
pasurisë dhe ekzekutimin e konfiskimit; Ligji mbi vërtetimin dhe ndyrhsimet e
plotësimit të Ligjit mbi konfiskimin dhe ekzekutimin e konfiskimit; Ligji
themelor mbi veprimin me posedimet
pyjore të eksproprijuarar dhe të konfiskuara; Ligji mbi veprat penale kundër popullit dhe shtetit; Ligji mbi
nacionalizimin e ndërmarrjeve ekonomike
dhe private; Ligji mbi nacionalizimin e ndërtesave të dhëna me qera dhe të tokës ndërtimore; Ligji themelor
mbi eksproprijimin; Dekretligji mbi
arondacionin e tokës ekonomike-bujqësore; Ligji mbi fondin e
tokave bujqësore të pasurisë së
përgjithshme popullore dhe ndarjen e tokave organizatave bujqësore; Libri i Kaltër, më 1977; Ligji për sigurimin e banesave për
nevoja të kuadrit dhe kthyerjen e personave të shpërngulur nga Kosova në
periudhën 1989 deri 1993; 6 gusht 1992,
Programi për formimin e fondit për zhvillimin e Serbisë; Ligji për Organizimin
territorial të Serbisë; etj etj. Në të gjitha këto Shqipëtarët në mënyrë eksplicite apo edhe implicite quheshim turq, shpërnguleshim me dhunë
dhe metoda tjera për në Turqi,
parashihej asimilimi etj.
Madje
edhe gjatë periudhës kur Shqipëtarët ishim në kryengritje të përgjithshme antiosmane, në vitet 1908-1912, Serbia
publikoi “Direktivën për punë me Shqipëtarët”. Gjatë kësaj periudhe, Serbia zgjeroi territorin për 82% dhe popullësinë për 55%, Mali i zi
zgjeroi territorin për 62% dhe popullësinë 100%, Bullgaria zgjeroi territorin e vetë për 29% dhe
popullësinë për 3%, Greqia zgjeroi territorin për 68% dhe popullësinë për 67%,
pra të gjitha këto vende zgjeruan
territorin për 67.79% në dëm të territorit
tonë!
Ushtarët
serb, gjatë kryerjes së gjenocidit kundër Shqipëtarëve, të Sanxhakut të Nishit deri në Luginë të
Preshevës( dëshmitarë e kësaj Golgote Shqipëtare ka mbetur Lugina e Preshevës),
ku edhe sot përcjellen fjalët e të parëve
tonë, që çdo ushtar serb i shiste fesin turk që ta vendoste kryefamiljari
a familjarët Shqipëtar, për t’u
dukur edhe në pamje se janë turq. Madje
tregjet shitnin fesat turk, p.sh: me 1
lirë ari mund të bliheshin 70-80 fesa turq,
ndërsa vetëm me ardhjen e pushtimit serb 1 fesë turk nuk mund të blihej
as për 70-80 lira( Shqipëtarët i
kërkonin fesat turk,
që të shpëtonin nga vrasja
serbe!). Madje çdo shtëpi Shqipëtare në Luginë të Preshevës, deri vonë kishte fesin turk, të ruajtur
në rast rreziku të shpëtonin jetën nga
Serbia, duke u paraqitur si turk.
Gjatë
viteve 1912-1914, rreth 500.000 Shqipëtar,
gjatë viteve 1923 deri në Luftën e
II Botërore mbi 300.000, në vitet
1953-1956 mbi 530.000 Shqipëtar i shpërngulën për në Turqi u shpërngulën.
Kohëve
të fundit, shohim shtimin e drejtëpërdrejtë të ndikimit turk, madje në formë
të pushtimit modern, pra një formë e re
e ardhjes së pushtimit Osman të ditëve të sotme. Orientimi yn pro-Osman,
shkaku i islamizmit që nënkuptonim
islamin baraz me turk, në vitet
1877-1908, borxhet e humbjet e Turqisë
t’i paguanim ne Shqipëtarët. Andaj sërish i levërdisë Turqisë që edhe në rast humbje, të humbin Shqipëtarët e jo turqit.
Sot,
edhe kur kemi dy shtete Shqipëtare, të cilat
heshtin dhe nuk parandalojnë
rreziqet që i kanosen
Shqipëtarëve sidomos atyre të
Luginës së Preshevës, është absurd i
llojit të vetë.
Nga ana tjetër, vetëm SHBA, në shekullin e shkuar, tregoi denjësi që Shqipëtarët arriti t’i mbrojë, duke mos qenë në asnjë element të vetëm Shqipëtarët të rrezikuar nga SHBA. Madje edhe në këtë millenium, SHBA dëshmoi dhe detyroi institucionet e Republikës së Kosovës dhe Shqipërisë, që të luftojnë terrorizmin islamik, dukuri kjo e importuar nga sllavo-turko-arabët. Madje zëri i SHBA-së, u ngrit bashkë me zërin e Shqipëtarëve nacionalist, edhe kundër të ashtuquajturit Sulltan Erdogani dhe ndikimit neocolonialist të Turqisë në Trojet Shqipëtare.
Skender
Jashari - i burgosur politik nga EULEX, për rastet
e sulmeve kundër policisë dhe xhandarmërisë së Serbisë në Dobrosin
komuna e Bujanocit. Ky shkrim është pjesë e marrur nga punimi
i bërë gjatë qëndrimit në burgimin politik!
Master
drejtimi juridiko-penal dhe studime joformale ushtarake.