Atdhe Geci: Komb së fundmi i çliruar

KOMB SË FUNDMI I ÇLIRUAR

Jam  tek një  guri që i këndon vetvetes, e

ai guri di shumë për lashtësinë  e atdheut

është gurë hero që ruan kujtesën e gjakut

dhimbjen e tij as kohërat nuk e kullojnë.

Populli im, je autori i shkrimit të shenjtë

dhe autor i konceptit të gjithësisë si libër

shqiptarët jemi pellazgët e lashtësisë, se

te kjo tokë banon shpirti natyror i vendit.

Atdhe, në zemër kam aq shumë dashuri

për ty, dhe aq udhë dashurie deri  tek  ti

që ta lë këtë këngë për bijtë t`uaj hynorë.

Atdhe, dashuria tek  unë  ka shumë fuqi

mirë është të shumëzohemi brenda vetes

për zvogëlimin s´kemi pse t´arsytohemi

duhet të shumëzohemi më tepër mesveti!

Me ngjyrat që shkruajmë jemi  të  njëjtë

toka më thërret të rendi qyteteve të mia,

në vendlindje gjeta ca kalli të lashtësisë,

shtëpiza të rralla të barit dhe të kafshëve.

Pellazgë jemi shqiptarët e sotëm, pellazg

në gjak, në gjuhë, në shkrime  dhe  libra

Alfabeti pellazg me pesëdhjetë  e  katër

shkronja, është  në  truporen  e  shqipes,

në truporen e secilës germë të Manastirit.

Atdhe Geci - Prishtinë, 19.06-2022