Zymer Mehani: Për ty liria ime

Zymer Mehani

RRUGËT S’FLEJNË

Gënjeshtër është

Se rrugët s'flejnë as natën

Ato rrinë zgjuar

S'flejnë dot

Nëse s'ecën kush mbi to

Ato ecin vetë

Udhëtojnë

Kthehen

Rendin

A ngarendin

Por edhe vrapojnë

E ne ecim bashkë me to

Ato mbarim s'kanë

Të pafund janë

KAH T'IA MBAJ...

kah t'ia mbaj me vargun tim

Mos m'lërë vetëm, lapsi im

Shpirt e zemër i shqetësuar

Porsi vala n'det t'trazuar

Gjak shqiptari e soj albani

Shpërthimtar si llavë vullkani

Muza vargje m'dhuron n'jetë

Zemrën seç ma çon përpjetë

Varg, o varg shpeshherë i zverdhur

S'ia dimë vlerën gjakut t'derdhur

Mirëpo, dije, o zemra ime

Se i huaji s' sjell miklime

Në këtë botë ka rënie e shembje

N'shpirt e n'zemër m'sjellin dhembje

PËR TY, LIRIA IME

I

Për ty, liri

Unë kam shkuar

si cjapi te kasapi

Te mizori e satrapi

Për ty, liri

Unë kam shkuar

në burgje e falanga

Jam lidhur me pranga

Për ty, liri

Unë kam shkuar

Maleve dhe brigjeve

Në foletë e shqipeve

Për ty, liri

Unë kam shtegtuar

e kam vrapuar

Me pushkë në duar

II

Ti je si buka

N'sofër që e qesim

Ti je si zjarri

N'vatër që e ndezim

Ti je ujë i pastër

Në verë i të eturve

Ti je kurora

E të pavdekurve

Ti je si vala

Si dallgë e detit

Ti je si yjet

Që ndritin qiellit

Ti je e bukur

Hijeshi e ylberit

Ti je e ëmbël

Si buzëqeshje fëmije

Ti je më e shtrenjta-

Zjarr dashurie