Sabina Darova: Buzëqesh Xhokonda

Sabina Darova

Buzëqesh Xhokonda

A i mban ment

mollëzat e gishtrinjve

mbi lëkurë

në kraharor

tek përthyhen

akorde të buta

të një kitare

kur pret

varur mbi mur

si grua e ve

melodi të re

për të zgjuar

diellin e fikur

nga përtesa

se nuk njeh

ç‘zhurmë

ndez gjallesa?

A i mban ment

gulçet që shpojnë

dihatjet

e natës?

Po xixëllonjën

e epshit

që ndez mbi sy

drithërimat e djersës ?

Ishte mbrëmë,

Ish mbrëmë

ishte dje.

E kotë të pyes

se ti do më thuash: PO,

ndërsa ujrat vozit

të një oqeani tjetër

me buzëqeshjen

e Xhokondes

mbi buzë.

Ndërkohë,ecin

mollëzat e gishtrinjve

mbi lëkurë

ngjyer në ylberë

si çdo herë

zbritur nga një ëndërr.