Kulturë
Shahin Ibrahimi: Një patrioti në Breshia
E diele, 28.01.2018, 11:43 AM
Shahin Ibrahimi
Një patrioti në Breshia
Kur dëgjova për ty, zemra mu hodh përpjetë
Mendova se isha, si në qytetin e lindjes,
Pranë teje, s`do të më lagnin shirat dhe retë
Se ne si harrojmë zakonet e mikpritjes.
Por heshtja jote, nuk mu duk kulturë
Pamja e menduar, dukej si mendje madhësi,
Durrësi është i thjeshtë, s`pranon garniturë
Kafen një euro, "mirë është ta pi tek ti".
Në ditarin tënd, ti ke prekur dhe retë
Por shikimi i tyre, i falet vendlindjes,
Trupin, gjakun, sytë, Durrsi do të ti tretë
Kënaqësinë e ndrydh keqas, forca e rënies.
Euforia e çastit, është veç alibi
Tradita e Shqiptarit, s`të fal asnjëherë,
E ardhmja ka dallgë, që si parashikojm të dy
Koha do të të zverdh, si gjethe në vjeshtë,
Ti me këtë cinizëm fyeve veten tënde
Të godasësh mbi gjuhën, është mëkat,
Sa si unë në jetë përjetojnë këtë dhimbje"?
Shiu që bie thotë, "mos mba kokën lart".
Më mbeti në buzë, fjala e përmalluar
Që mbane përbrënda kaq dritare kujtimesh,
Mërzia që më shkaktove, më kë dërrmuar
Hëna su ndje mirë, pa me drojë drejt nesh.
Sa herë që kaloj pranë teje, psherëtij
Zemër thyer, nuk mund të futem brënda,
Sytë e tu shikojnë poshtë, nuk ndrijnë
Që zemra të vetë ndizet, më nuk ma ka ënda.