Mercedes Gega: Aromë kujtese

Mercedes Gega

 

Alo?!

 

Alo!

Po?

....

Po?!

...

Çfarë ka?

...

Të lutem, më fol!

Thuamë një fjalë!!!

...mall...

Për ty...

Kaq mall...

...

...

7.07.2017

 

 

Droje e bukur

 

E di që e di,

Që e ndjen,

E kupton.

E di që me fjalën

Marrëveshje kërkon.

E di që me veten

Dhe jep...

Dhe merr...

E duart

Të djersiten

E këmbët ...

mend s'i ndjen.

Dhe sytë...

Padashje?!

Qeshën...

Folën...

Qanë...

E me një shikim të vetëm

Rrëfyen...një roman.

 

30 maj 2017

 

 

Paradoks njerëzor

 

Njerëz që vijnë nga diku...

Të tjerë që për diku nxitojnë...

Të vërteta që ulërasin në heshtje disa mbartin

Disa, triumfe që dot s'belbëzojnë...

Disa ulërijnë të thonë…

Asgjë.

Të tjerë thonë me heshtje...

Shumëçka.

Shumë pasurinë falin për pak dashuri...

E të tjerë e shkëmbejnë për pak…

Parà.

Ka të rinj që ndjehen të moshur...

E rininë ç'ta bëjnë s'gjejnë...

Të moshur, ka, që me moshën dot s'prehen

Ah rininë të mund ta preknin

dhe një herë!

 

6 prill 2017

 

 

Aromë kujtese

 

Në faqet e një libri

Në radhët e shkruar

Ndiejnë dy sytë e mallit

Një aromë të shkuar.

 

Një aromë të shkuar

Nga një kohë tjetër

Dhe pena nis kujton...

Se si flet një letër...

 

Të pafjalën letër

Që mbarte një botë

E lehtë...sa një shpresë!

E rëndë...sa një lot.

 

Në faqet e një libri

Me radhët e shkruar

Një penë dhe një letër

Përjetëshit të dashuruar!

 

30 janar 2017

 

 

Arsye e munguar

 

T'i gjesh një arsye mos kërko

Veprimit që arsye nuk njeh,

Arsyen të njihte vepruesi

Veprimi do t'i  mbetej thjesht ide.

 

7 korrik 2003