Nebi Dragoti: Mallkim poeti

NEBI DRAGOTI

APOKALIPS

Kataklizëm njeriu sjellë,

se njeriu çmendurisht

me natyrën sillet keq:

bën manovra ushtarake në det,

nën tokë

e, manovra supersonikësh në qiell.

Politikë sakate,

çyryke e mbrapshtë,

sakaq harxhon kaq shumë,

për ç’ dreq?!

Hëëë, jo, jo,

nuk po e do as dreqi vetë.

Varfërohet atmosfera nga hidrogjeni,

nga oksigjeni farvërohet.

Për armatime ia marrin

e ajri po na vret.

Ka hipur në majën Everest

shejtani njeri

e… kataklizëm bërtet:

apokalips njerëzimi,

apokalips planeti,

i dehur vetes

Ia fut thikën thellë…

Kur, kur, o njeri, për vete

Mend kur do të kesh ti?

MALLKIM POETI

Për njeriun ç’ është e mirë dhe ç’është e ligë

përballem kësaj Bote, ngre zërin kritik…

Ka vringëllimë armësh, prova raketore,

p.sh. harxhon për armatim Koreja Veriore?...

Keq ndodh e ta kuptosh do pak mend,

se njeriu njerinë gati ta shqyejë me dhëmb…

Kërcënime, provokime, sondazhe në Botë,

gati: plas lufta e tretë pas luftë së ftohtë…

Perballë kësaj Bote me urrejtje  e di,

Bota sot zjen dhe nuk ka jo qetësi.

Jo gjakderdhje: u shofshin luftëndezësit kudo!

Mallko,  ti poet, me gjithë zemër mallko!

Durrës, 2017.