Ramadan Ademaj: Nënës sime

Ramadan Ademaj

Nenes sime

Kur t'ma ve doren mbi koke

e kur floket mi lemon

s´ka me t´embel gje n´kete bote

keshille me t´mire kur ajo t´keshillon.

E kur t´jam shume i merzitur

nena shpejte me heton

faqet vjen te mi pergdhel

dashuri e saj sheron

e kur t´shtrihem te pushoj

shpesh here gjumi me mashtron

dore e saj dore shume e lehte

me carcafe kur t´me mbulon

Edhe atehere kur nuk me hahet

edhe atehre kur s´kam uri

kur me fton te ulem n´sofer

sa shume ha me vjen cudi

M`duket zbrazur pa njeri

kur ne shtepi ajo me mungon

si per buke une ndjeje uri

mosprania e saj m´trishton

Ne cdo gjuhe e n´cdo fjalor

nuk ka fjale qe zevendeson

fjale me t´embel sikur nene

nje fjale tjeter s´ekziston