Nebi Dragoti: Mik fshati

NEBI DRAGOTI

MIK  FSHATI

Mirë se të vish ti, mirë se të vish,

për miq të mirë fshati ka nevojë,

po se mos pengohesh arave me shalqinj,

ku aty më gjen , aty do t’më takosh.

Rriskë e hollë e hënës ulet prapë

mes grigjës,në shtrugë, qumësht rrjedh;

kam për të servirur një gotë dhallë,

më e mirë është se boza në qytet.

Dhe mos prit ti të dërgoj ftesë,

se rrushi duhet vjelë, kemi punë.

Ah, në ardhsh me diellin në mëngjes,

do të them : e dashke fshatin shumë!

Hëna lahet zhaurimës së liqenjve,

këtu hapsirë e gjërë qesh dhe ndrit,

duket sikur fshati është iso kënge

sa dhe delja rud gazmore blegërin.

Ç’ka na duhet, toka i prodhon të gjitha…

Ti mirë se të vish, mirë se të vish !

Në ardhësh me mëngjesin, kur agon dita,

kam për të thënë: ta kthejmë një kupë, or mik!

ESENIN

Ndryshoj me ty, Esesnin i Rusisë,

doemos, në vargje dhe karakter.

I dehur me votkën ruse, o lirik,

i ndezur në grackën e jetës re keq…

Megjithatë, dije: shqiptari Nebi,

o bilbil i Rusisë, ruan respekt.

Vërtetë, shumë ndryshojmë, Esenin,

por…për të kënduar erdhëm në jetë.

POETI QESHI

Sedërsëmuri kritizer

inatin e nxjerr;

(jo,jo s’e botoi bukuroshen lirikë)

dhe përgjigjes shpejt

vegjen ia gjen:

-Vrite “mizën”

prozaizëm!...

Atëherë,

qeshi e theri

gjithë ironi poeti.