Ramiz Lushaj: Zgjedhjet në Kosovë - ''humbje e fituar''

ZGJEDHJET NË KOSOVË: NJË “HUMBJE E FITUAR”

NGA RAMIZ LUSHAJ

1.

PDK e Hashim Thaçit, e cila po e qeverisë me mjaft arritje të shtyllta e disa problematika  kyçe (korrupsion, etj.) shtetin e ri të Kosovës në 6 vitet e fundit, në këto zgjedhjet parlamentare 2014, ndonëse doli e para në renditje e fituese e kësaj elektoriade, për hir të së vërtetës duhet thanë se është humbësja ma e madhe e tyre.

Kjo parti, e themelueme në vitin e parë të lirisë së Kosovës, si Parti e Progresit Demokratik të Kosovës (PPDK), kryesisht me antarësi nga rradhët e UÇK, me objektiv themeltar, pas kryemjes së Luftës, për të ndërtue Paqen, për të ngrit Shtetin e ri të Kosovës, në ë e vitit 2000 kishte 79 për qind pjesmarrjen në votime. Rekord i mirë. Në elektoriadën tjetër – 2010, pjesmarrja në votime ishte 45.30 për qind. Sivjet, sipas të dhanave të fundme të KQZ të Kosovës, pjesmarrja në votime ishte 41.54 për qind. Një leksion për politikën në Kosovë. Njëherash edhe pësim i keq për Partinë Demokratike të saj.

Si parti në pushtet, PDK, në këtë ulje të elektoriatit votues e ka pjesën e vet të humbjes. Natyrisht “copën” ma të madhe të humbjes.

2.

Kësaj here u rrit numri i votuesve në Kosovë. Gjithsej 16.153 ma shumë se në zgjedhjet 2010. Kjo ishte një arritje elektorale.

Sigurisht edhe humbje për PDK-në, pasi në vend që t’i rritej elektoriati votues në progresion të drejtë, pati rënie të thellë: 6.806 votues ma pak.

Në fakt, PDK e Hashim Thaçit, sipas përllogaritjeve të shifrave elektorale (përqindja e sivjetme në votime, etj.) duhet të merrte të paktën mbi 13 mijë vota ma shumë. Dhe jo të pësonte fiasko të tillë.

Sigurisht humbja e PDK-së duket edhe ma e randë kur e krahasimojmë me rivalen e saj politike kryesore, me LDK-më e Isa Mustafës, e cila mori 7.326 vota ma shumë se më 2010. Edhe Vetëvendosja tejet opozitare e Albin Kurtit ka marrë 5.734 vota ma shumë.

3.

Tashti për me e dit’ ma kjart se sa e madhe është humbja e PDK-së së Hashim Thaçit marrim në analizë treguesin tjetër elektoral: përqindjen e votave të saj.

PDK në vitin 2007 mori 34.30 për qind të votave për të qeverisë Kosovën që do të shpallte Pavarësinë (17 shkurt 2008). Ndërsa në vitin 2010 pësoi ramje elektorale: 32.11 për qind të votave.

Po sivjet? Vetëm 30.71 për qind. Pra, PDK ka ardhë duke i zbrit pushtetit nga kurrizi politik, ekonomik, elektoral. E ka konsumuar politikisht e moralisht pushteti, veçanarisht në vitet e fundme.

Partitë opozitare patën rritje në përqindjen e vet elektorale. LDK në vitin 2010 mori 24.69 për qind të votave, ndërsa më 2014 shkoi deri në 25.75 për qind. Pak, pak, po asht’ rritje progresive. Edhe Vetëvendosja u rrit si parti, nga 12.69 për qind në vitin 2010 në 13.31 më 2014. Kjo nuk është pak, pasi kjo parti ka vetëm katër vjet në politikë për pushtet.

Përqindja e ulët e votave ishte tjetër tregues i humbjes elektorale të PDK-së së Thaçit.

4.

PDK nuk ra e vetme nga “fiku i pushtetit”. Përkundrazi. Ra me gjithë “fikun qeverisës”. E, pse po them kështu?

E para, zv/kryeministri i parë i Qeverisë së tij, Behxhet Pacolli me AKR, deri më tani, nuk po mundet me e kalue pragun elektoral 5 përqindësh që të jetë e çertifikueme si parti parlamentare.  Të kujtojmë një fakt: AKR e Pacollit në vitin 2007 kishte 12.30 për qind të votave me 70.165 votues, ndërsa në vitin 2010 ra në 7.29 për qind me 50.195 votues

Krejt ndryshe nga AKR paraqitet Aleanca për Ardhëmrinë e Kosovës (AAK) e Ramush Haradinajt, e cila në vitin 2007 mori 9.6 për qind të votave e kishte 54.116 votues, ndërsa më 2014 arriti qëndrueshmëri e progres. Siguroi 9.61 për qind të votave, për liderin e programin e soj votuan 67.113 votues në të gjithë Kosovën.

5.

Me thanë të vërtetën PDK e Hashim Thaçit ka ra nga pushteti politik, nga “fiku i pushtetit”, ende pa iu ngjit’ në kryet. Ajo iu rrgall pushtetit politik si koalicion pa dalë drita e të nesërmes së 8 qershorit 2014, sëbashku me aleatët e vet: me Partinë e Drejtësisë, me Lëvizjen për Bashkim, me Partinë Demokristiane të Kosovës, me Partinë Konservatore të Kosovës. Vet e pesta në koalicion.

Qysh duhet me kanë ndryshe humbja veçse me pësue rënie në tregues të tillë elektoral kryesor si pjesmarja në votime, përqindja e votave, numri i votuesve, etj. Kjo është një “humbje e fituar”, e cila i dha të drejtën morale e politike opozitës së saj të mos i bashkangjitej askush në qeverisje, ta bojktonin të gjithë, ta ulnin degarrënjë nga “fiku i pushtetit”, ta zbrisnin nga kali i shfrenuar i pushtetit politik në Kosovë.

Me kanë sadopak i drejtë me të dy palët politike, them se Opozita e sotme në Kosovë, pushteti moral i 8 qershorit 2014 dhe “pushteti politik” i 10 qershorit 2014, koalicioni ende i pa zyrtarizuar në finish, si LDK, AAK, Nisma e Limajt e Krasniqit, sëbashku me VV apo edhe me parti të pakicave në Kosovë, duhet me kujdes të detyruar e të duruar, me ecë me hapa euro-atlantik, me frymim shqiptarisht, që të mos zhgënjejnë vetëveten e elektoratin e tyre, pasi realisht, siç e kanë “pushtetin politik” në një dorë, e kanë edhe “humbjen e fituar” në tjetrën. Ende nuk i kanë dy duart në timonin e lodhur të pushtetit në pritje për gjallërim zhvillues e integrues të Kosovës.