Qazim Shehu: Flamur në shi

FLAMUR NË SHI

NGA QAZIM SHEHU

Një çantë prej thesi dikur kam pasur,

Rrjepur e shqepur lojrave padashur.

Një çantë prej thesi nga nëna qepur,

Lagur nga shiu , nga koha rjepur.

Tani ku është ajo?As vetë se di,

Më bëhet se çanta laget ,flamur në shi…

KUR DASHURIA THIRREJ

Kur dashuria thirrej, thirrja Lasgushin,

Seremben, Ali Asllanin me një guguftu,

Sytë e saj vinin e ndiznin prushin,

Sytë e gjelbër, të zezë e blu.

S`mjaftonte Serembe, me një mjellmë Nerudën,

Më bëja se rrinte në krah.

Kujtoja se mendje ia prishja vajzës së bukur,

Vajzës lozonjare…që bënte shaka.

Pa kuptuar marrëzinë që harxhoka i mençuri,

Në  shtegun e dashurisë së verbër..

QIELLI

Kaltërsi e qiellit, dielli pa kursim,

Me ngrohtësi dielli hyjnë në gjoksin tim.

Po nuk hyjnë kështu në gjoksin e çdokujt,

Ndaj për pabesinë e qiellit më ndodh të vuaj.

E t`ia nis një shfrim për luftrat që s`rroposen,

Për brengat në teprim që nuk sosen e nuk sosen,

Për bukën e munguar të një jetimi të harruar,

Folenë e lejlekut varur nga era , një plagë që luan,

E t`ia nis një shfrim mbrëmje dhe agim,

Vështroj poshtë në tokë, s`di ku ta derdh,

Ngrej kokën lart , qielli në ndihmë më erdh….