Ullmar Qvick: Mbi mëngët kishte pluhur

Ullmar Qvick

"DHE MBI MËNGËT KISHTE PLUHUR TË BARDHË

Sytë e tyre edhe sot ia ndricojnë kujtimet

Djemtë dhe vajzat e shkollës

Oh, fëmijë të dashur dyzet vite me ju

dhe sot vetëm nostalgji

Kështu mendon arsimtari i vjetër

në ditën e mësuesit

Sa i bukur ky profesion!

Më shumë se profesion detyrë e shenjtë....

Ndër lulet e praverës janë fëmijët

Sy dhe buzë petalet e njoma

Por më shumë bukuri ka lidhja njerëzore

që na bën ti kujtojmë edhe sot, në pleqëri

rrezatimin njerëzor, miqtë e mi,

dicka që na lidhë, qoftë të rritur, qoftë fëmijë....

Mall dhe nostalgji, prapë jam i lumtur

se kam qenë MËSUES dhe do të jem

deri në fund............"