Ilir Muharremi: Pres

Ilir Muharremi

Pres

Njeriu nuk e di për çka pret

E pret lindjen e diellit

Muzgun, natën, mëngjesin

Prapë pret të bëhen këto

Pse të pret kur krejt prapë njëjtë

Në të njëjtën, për ta përmendur

Godoja nuk vjen, po sikur të vije

Nuk do kishte peshë të Godosë

Vetëm vdekja vjen

Kjo është e vërtetë.

Godoja është vdekja

Jeta vazhdon mos të vjen Godoja

Pritja, loja mund pritjen

Vije më shpejt se pritja.

Në jetë kam pritur

Nuk më ka ardhur

Unë prapë kam pritur që të vije.

Sikur të mos kishte ardhur

Unë do prisja.

Të denjë presim vdekjen e jo jetën

Jeta na ka zgjedhë për ta pritur vdekjen.

Ne presim

Nuk vjen kur vjen ajo vdesë.

Kalojmë kohën me komedinë, dramë, tragjiken

Diç më shpejt diç më ngadalë

Ora e vdekjes është e njëjtë

Godoja kur vjen , vdekja bashkë me të.

Prapë duhet të presë...