Agim Gashi: Kurrkushët

AGIM GASHI

 

KURRKUSHËT

 

Po sa keq që e ndjen veten

Kur t´lavdon a t´qesh kurrkushi

Kur t´miklon

Është paturpësi

M'u aty nis të sundojë

Filozofi e kurrkushëve

 

“Unë si unë, si unë askushi“

i vetëknaqur deri n'marri

Edhe kur fama e tij

tejetej ka shpërthy

As n'kufijtë e mëhallës së tij s'ka mbrri

Dhe as syri hijen në s'ia kap

 

Kurrkushët formojnë harmoni kolektivitet

Pa rënë dakord me askënd

Digjen pa i parë askush

Imitojnë diktatorët

Nuk duken askund

Por duan të dëgjohen

Kur loja merr fund

 

Sort mbi sortë

E kurrkush mbi kurrkush

Takon sa të duash

Në tokat e atdheut tonë

Halabak e mahlukat

Me nga dy shkronja në xhep

Renditen si treni i Rezallës

Bëjnë hyxhym si qent e Muqivërrcit

Mbajnë ligjërata si gjelat e Komaranit

Pa ja ditë takatin vetes

Duke u ngulfatë n'hiperinflacionin

E muhabeteve t'veta

 

Kurrkushët edhe këndojnë

Tallavas me sy mshelë ia thonë

Edhe poezi shkruajnë

Duke mos ditë as ku me ja nisë

E as ku duhet të përfundojë

Dhe ngulin këmbë bylmezat

Se e zbuluan edhe…

As vetë s'e din de

 

O ti askush e mik i kurrkushit

O ti kalemxhi me dy shkronja në xhep

Kameleon mbi kameleonët

O halabak e përqyrran

Që veç ndër thashetheme jetoni

Prandaj s'dini as të mendoni

Se në Kosovë ende

të zhdukurit nuk u gjeten

Se të varfërit po shtohen

E atdheu përditë me ju humb dritën

 

II

Pse kështu e si kështu

Miqët e mi të djeshmit e të sotmit

Dikur bënin punën e huaj

Ata të Stalinit ua kthyen shpinën

Këta mbetën stalinista

Edhe ata të Maos i nënçmuan

Këta prap mbetën maoista

Prej kopilave të haremeve shekullore

Kjo tokë kurr të mira nuk priti

Shkëputja nga e kaluara nuk është e lehtë

Çdo gjë na e shtrojnë edhe sot në sofër

Me habitoren nën sqetull

 

Eh çka neve na la diktatura

Si na e fshiu trurin për së gjalli

Na vdisnin shkrimtarët e kombit

Memzi e përcjellin dyzet veta

Pa ia thënë asnjë fjalë shqip

Te varri vetëm hoxha belbëzin

Disa fjalë në gjuhë të huaj

Që as dreqi s'i kupton

I vetmi popull jemi

Që yndyrën e kombit njeri

I mbysim për së gjalli

I nderojmë për së vdekuri

Ma vonë e mbysim dy herë

Përfundimisht me i harru

 

Gjakprishurit e kombit në pushtet

Si dikur ashtu edhe sot

Na i shpallin poetët tanë

Fashista e udbash

Dhe mu ka mbushë mendja

Dhashtë Zoti të mos jetë kështu

Se kurrqyshët tanë

Më parë pranojnë të bëhen

Diktator edhe në tualet

Se sa ta nderojnë e t'i heqin kapelën

Një vlere kombëtare

 

III

Edhe nga mërgimi na doli një bejtexhi

Kalemxhi që shkruante bejte shumë

Kritokonte A.Sh. e shumë të tjerë

Mendonte i shkreti S.K

Se duke kritiku kolosët

Ia rritë vetes namin

A.Sh. më nuk është në mesin tonë

Por kalemxhia vazhdon me ndytësi

Kundër kolosëve

Duke pshurr e dhjerë

Me atë gojën e vet qenef

Vonë e ka ky kalemxhi

Me u bë i madh, por as njeri

Sa kriminel bëhen klandestinët

E në zemër të Kosovës

Kurrkushët me kurrqyshët

I bëjnë prap vend Serbisë

 

27.01.14

Düren