Cikël poetik nga Zeqir Lushaj

ZEQIR LUSHAJ

 

HOXHA…, PËR XHAMINË

 

Kështu, çdo armik e ka më të lehtë

 

…!

 

Pse ankohemi për Enver Hoxhën,

Që kishës e xhamisë ju vuni drunë?

Janë besimtarët-zyrtarë të Tiranës,

Shkatrrimtarë të shpirtit më shumë!

 

Si hyka Njeriu i Zotit,në këto pazare,

(-Uaaa! Edhe vet Dreqi po ban çudi),

Hoxha = palë e politikës ngatrrestare,

-A i doni votat?...Ndërtoni një xhami

…!

Europa plakë (i lutemi për “martesë”),

Rrin kundruall, nuk flet por shënon,

Buzëqeshën edhe punën faqe-zezë,

Kur vjen hesapi penin nuk e lëshon!

 

Habitet Perëndimi (krejt Kristian),

Me Hoxhën që kerkon bashk-jetesë,

“Ky që shet shpirtin për mur me tulla,

Do përdhosi vlerat tona…, për Besë!”

 

Deri kur kështu, të dashur vëllezër,

(Dhe për dështimet, fajsojmë Botën!),

AND-ja jonë, përjashtoka përparimin,

-Na bani xhaminë,- t’ju japim votën!

 

Tash sa shekuj, feja ndarë nga shteti,

(Në Albani, qe ndarë edhe nga Jeta!),

Oooh, sa i qetë: -Do të vdes  laik!

Rroftë enigma! Zhgënjen e vërteta!

 

Në Tiranë…., pranverë 2013

-Nga  NJ, USA,  Maj, 2013-

 

 

MYSAFIRI

 

-Nën hijen e Blinit…, baba më ka pas thanë-

 

Foto e origjinalit të tabelës së mikpritjes mbi deren e odës së burrave të Sadik Selmanit, Gri-Tropojë

 

…!

Pamvarësisht se ku?

(Një natë),

Mysafiri kur shkon.

 

E ka një saç mbi krye,

Një saç,

Që përvëlon!

 

…!

-Hajde byrë!

…Del në oborr,

Zoti i shtëpisë të pret.

 

Fjala…,

Buzëqeshja…,

At’ saç ia hjek!

 

- NJ, USA,  Nëntor 2013-

 

 

PATAT E BARDHA

 

-Fletë ditari, Hudson Country, Nj, USA, e diel 29 shtator 2013-

 

-…nuk i çojnë kërkujt pluhur, as bëjnë kurrë aksident...-

 

…!

Në shetitjet e së dielës,

Brigjeve të liqenit

Në Hudson Park

 

Shoh patat e bardha

“Avjonët” shekullor të natyrës

Që vijnë aq hijshëm rreth e qark.

 

Me një krrokamë kolektive,

Nxjerrin gomat

Hapin flatrat

Ulin shpejtësinë

 

E rreshqasin

në pisten ujore

me një perfekte disiplinë.

 

Sot këtu e neser atje,

Gjithkund mbi liqen(t)

Nuk i çojnë kërkujt pluhur

As bëjnë kurrë aksident.

 

E mua

që kam aq frikë nga avjonët

kur nisem: -“Si sjapi te kasapi”

(Të mos ju vijë çudi),

 

Ato ma normalizojnë

(edhe tensionin),

më sjellin frymëzim e qetësi.

 

…!

I them vetes se heren tjeter,

Kur në breg të Adriatikut

(ndoshta!) kam per t’ardhë,

 

nuk marr më

në aerportin “Kenedi”

…Kontinental as Alitalia…

 

…!

Mos më prisni në Rinas

o të dashur!

 

Më prisni…

Tek Kodrat e Liqenit

…do vij me një Patë të Bardhë!

 

-USA, fund-shtatori, 2013-

 

 

E shkruar para 35 vjetesh

 

RRATHËT E SHEKËS

 

- Muhabet rreth vatrës malësore -

 

Pllakat Bolshevik….

 

-Ç’ka asht Diktatura e Proletaritarit?

E pyeti një here Sadik Selmani i Grisë,

Një nënpunës (goxha) të shkolluar,

(Ndoshta–ndoshta…bash djalin e tij).

 

Rrapa–ç’rrapa, –ish përgjigj-ja,

Me formula gazetash,

Por hiç,

Nuk ja mbushi mendjen atij.

 

…!

– Boll, –boll, –se nuk e din.

Me ta kallxue unë,

Me dy fjalë,

A e pranon Ti, biri im?

 

…!

–…Lene ç’ka thotë literatura…,

Huuu…, huuu…,

në dyell të qafës!!

– Kjo asht Diktatura!

 

…Eeee…,

-ka njëherë duhet,

(E drodhi birameli),

Edhe këtë punë,

-tha e di,

– Po si shtërngove rrathët e shekës,

…!

– Po pikën shekat…,

Prishet hesapi,

Nuk ka gja në terezi!

./.

-Gri, Tropojë, 1978-

------------

-Per ZemraShqiptare, nga NJ, USA, 19 Nëntor 2013-

 

 

SHTIGJET…

 

-Kujtime bjeshkëtare-

 

Mengjes në Alpet tona…

 

…!

Në Shtek të Dashit,

Nëpër zhare e imshta,

Mblidhja drethëza e boronica.

 

Në Shtek të Çetave,

Sa herë mbi rrasë u ula,

I thirra Prend Isufit në Mulaj.    *

 

Në Shtek të Tellës,

Mbeshtetur m’njantë anë,

Kur i avytsha numëroja gjanë.

 

Në Shtek të Oborrit,

Kur mshelja stanin,

Lidhsha Samurrin lëshojsha Curranin.       *

 

Kur këndonin çikat,

Shtigjeve të bjeshkës,

I rrudhsha pushkallës-samakreshtës.        *

…!

Shtigje-shtigje-shtigje…,

Të gjitha hapur në shpirtin tim,

I qiti mbas shpindës shteku mërgim.

./.

*Prend Isufi, ose, Qorri i Mulajve, një burrë i njohur në Nikaj-Mërtur. Mbi Mulaj, është bjeshka ime.

*Samurri  e Currani, emra të qenëve .

*Pushkalla e samakreshta, armë që i prodhonim vet, në rini për të shprazur kapsolla çiftje.