Xhevat Rexhaj: Shqiptarët e Amerikës - Pavarësia

SHQIPTARËT E AMERIKËS-PAVARËSIA E KOSOVËS

PRESIDENTI IBRAHIM RUGOVA NA NDEROI DHE NUK NA HARROI KURRË, shpreheshin shqipatret ne SHBA....

Nga Xhevat Rexhaj

Në arkivat e gazetave te ndryshme, të TV ve tona, neper shumë portale e kudo tjeter gjënden sigurishtë me qindra artikuj, shënime e shkrime rreth një periudhe të caktuar dhe të ndritshme të një aktiviteti madhështor të shqiptarëve të cilët jetojnë në Amerike, të shqiptaro-amerikaneve si ne i quajme me të drejtë, por në realitet shqiptarë në plotë kuptimin e fjalës. Kanë folur kane shkruar, kanë  nderuar dhe kanë respektuar shumë figura të caktuara politike, dhe letrare të bëmat e shqiptarëve tanë vëllezër përtej oqeanit, megjithate nëse njeriu gjendet personalishtë në atë tokë të bekuar, dhe takon vëllezërit prej gjaku, në qytete dhe shtete të ndryshme federale të SHBAsë shqiptarët e urtë, punëtor, aktivistë të bazës  e te djersës,atëhere fitohet përshtypja se ka mbetë edhe shumë e pathenë rreth një pune voluminoze, rreth një aktiviteti të manhitur dhe të një angazhimi aq të forte të të gjithë shqiptarëve, pa marrë parasysh se nga të cilat troje etnike vijnë. Ne këtë kontekst duhet me doemos te thuhet se për shqiptarinë në përgjithësi, dhe Kosovën në veqanti shpesh here nismëtar ishin shqiptarët nga Ilirida, Malesia e Malit te Zi, Lugina e Presheves dhe kuptohet ata të Dardanise dhe ata te Shqipërisë.

Të shkruhet dhe tëlavdërohet puna e shqiptarëve  me emër e mbiemër që ishin ngritur si personalitete udhëheqese nepër Shoqata, dhe më vonë nepër partinë e madhe të LDKsë është më e  lehtë, ngase ata vërtet ishin emra të perveqem që aktivitetin e bazës e sillinin nepër zyrat e caktuara të departamentit të shtetit, dhe nepër Kongres e Senat amerikanë, por më e vështire ështe të shkruhet për qindra e mijëra shqiptarë të aktivitetit në bazë të cilët ditën e natën nuk kishin pushur se punuari dhe angazhuari rreth kryerjese së obligimeve shtetërore karshi Kosovës, dhe rreth tubimit të mjeteve të shumta milionshe për aktivitete të ndryshme për Senat dhe Kongres, pra për të ngritur edhe me para qështjen e Kosovës atje ku ishte nevoja. Të tillë aktivistë ishin thuaja se të gjithe shqiptarët kudo në 51 shtete federale të SHBAse, por sipas shënimeve dhe dëshmive, une do të ndalem në një rreth të caktuar kësaj radhe pra në shtetin e Connecticut, ku qysh heret ose qysh në fillim të vitit 1990 ishte krijuar berthama e parë e LDKsë.  Waterbury ështe një qytet ku shqiptarët në vitin 1990 ishin të mbledhur dhe të përgatitur që të fillonin një rrugëtim të madh dhe të gjate për të ndihmuar qështjen e Kosovës, dhe këtu pas mbërritjes së një delegacioni nga Kosova ata vendosin që të themelojne degën e LDKsë, (dhe për këtë më konkretishte në një shkrim tjetër), andaj  une do te ndalem në një veqanti që degjova dhe kuptova nga miqët e mi se  atje  qysh në fillim si iniciator kryesor ishin vet shqiptarët nga Ilirida e konkretsihte nga Struga ,ku prinin Shpendim ( Shpend ) Jusufi me bashkeshorten e vet dhe  Daut Dauti gjithashtu me bashkëshorten e vet, pronari i Restauranit Spasi Rixhvi Dika, pra këta dhe shumë të tjerë ishin vet berthama e një nisjeje të mrekullueshme, dhe njiherit si përkrahës e  simpatizues të mëdhenjë të Presidentit Rugova, e kishin përqafuar me entuziazëm këtë Lëvizje-parti, si një mundësi reale që të bashkoi shqiptarët e të gjitha trojeve etnike rreth një qëllimi kapital, atë të ndihmës dhe perkrahjes gjerë në pafundësi të zgjidhjese së qështjese së pavarësisë së Kosovës. Qysh asaj kohe pra zgjidhen organet e parise dhe me shumicë të caktuar votash Kryetar zgidhet një Njeri që edhe më vite të tëra do të mbetet një aktivistë nder më të dalluarët në SHBA rreth qështjes shqiptare në përgjithësi dhe asaj të Kosovës në veqanti e ai ishte Z. Musa Dakaj. Rreth emrit të Z. Dakaj do të ndalem në një shkrim të veqant, por kësaj radhe do të veqoi kryekëput aktivitetin e njerëzve të bazës, te atyre që punonin natën e ditën, që ipnin nga vetja e tyre maksimumin e të mundurës ,vetëm e vetëm që të organizoheshin shqiptarët si më së miri rreth veprimeve të duhura për Kosovën. Në bisedë me disa shqiptarë une kuptova se sa shumë meritojne këta burra e gra, se sa shumë borxhe morale kemi ndaj tyre, vërtet aktiviteti i shqiptarëve të Amerikës në krahasim me aktivitetin e ne shqiptarëv të Evropës ështe në dallim shumë të madh, ata atje natën dhe ditën e kanë lidhur ne aktivitete, ata atje kane shitur edhe firmat e tyre, kishin shitur edhe shtepite e tyre ,kishin shkrire të gjithe kapitalin e tyre privat vetëm e vetëm që të i ndihmonin qështjese shqiptare, pra pavarësisë së Kosovës. Angazhimi i tyre aq madhështor të bënë të mendosh se sa vëmendje u kushtojnë sot Institucionet tona shtetërore në të gjitha trevat shqiptare këtyre njerëzve, sigurishte se shumë pak. Shqiptarët atje nuk preferojne dhe as nuk duan asgjë më shumë se sa një mirënjohje njerezore, një respekt, te e fundit kur gjinden ne trojet e tyre, një nderim institucional së paku njëher ne vit kur vizitojnë atdheun e tyre, por edhe siq vërehet ne bisedat me ta kjo e tillë mungon, dhe vërtet ështe për keqardhje. Shumë prej tyre shpreheshin se ishte vetëm një Njeri, një Personalitet dhe një shqiptarë i Madh i kombit i cili sa ishte gjallë i respektoi, i nderoi dhe i adhuroi  shqiptarët e Amerikes ,e ai ishte Presidenti Ibrahim Rugova .

Aktivistët e shquar dhe shumë të respektuar Shpend Jusufi dhe Daut Dauti, që të dy nga Struga me krenari tregonin të gjitha ato vite ku nuk ishin ndalur së punuari për qështjen madhore, Daut Dauti ishte njeriu i parë që qysh në vitin 1991 kishte shkuar për ne Shqipëri për qështje armatimi, dhe këtu qëndron madhëria e shqiptarit, Z. Dauti me vite te tëra kishte bëre aq shumë rreth Kosovës dhe këte ne kuadër të LDKse, të njejten gjë e kishte bëre edhe Shpend Jusufi një shqiptar i vërtet i cili të prekte në zemër kur tregonte të gjitha ato aktivitetet që kishin bëre së bashku me dautin, bashkëshortet e tyre dhe me shume shqiptare të tjerë , të cilët edhe ishin krahu i djathte i Musa Dakës rreth të gjitha aktiviteteve të shumta. Dikur më vonë këta kishin edhe një mik tjeter me të cilin vazhduan aktivitetet e tyre e ky ishte shqiptari nga Sukobina e Malesise se Shkodres ( Mal i Zi) Z. Elmi Kurti, andaj  këtu shifet qartë se shqiptaret e të gjitha trojeve etnike ishin se bashku rreth LDKse, dhe përkrahës të perezervë  të Ibrahim Rugoves dhe vizionit të tij. Shpendi, Dauti dhe Elmiu që të tre edhe sot e kësaj dite ishin ata të njejtit, përkrahës adhurues të mëdhenjë të Presidentit Rugova. Me një rast Shpendi tha; se fatkeqesia më e madhe goditit shqiptarët kur vdiq Ibrahim Rugova, ngase me ate rast vdiq edhe nje lidhje natyrore ne mes tij dhe ne shqiptarëve të Amerikes.  Ibrahim Rugova ishte thuaja i vetmi që edhe pas çlirimit ruante , nderonte dhe respektonte kontributin e papërseritshëm  të shqiptarëve  te Amerikës, ndërsa me shkuarjen e tij në amëshim, në një apo mënyrë tjetër shqiptarët e Amerikës u qitën në harresë, mbetën në hije të aktualitetit, dhe se tani më ata u hodhën si limoni i shtrydhur, thuaja se nga të gjitha partitë politike, e mjerishte nga vet LDKja ku shumica absolute ishin pjesë e saj me vite, e sidomos nga Institucionet shtetërore të të dy shtetev tona dhe besa ne trojet tjera etnike??!.

Në realitet këto thënje dhe vërejtje te tyre janë më se reale, nëse jemi të drejtë, të sinqertë dhe real, dhe nese pranojmë te kaluarën e aktiviteteve të shqiptarëve të Amerikës, atëhere me të drejtë,  dhe me plotë gojën duhet të konstatojme se; pavarësia e Kosoves ështe vet aktiviteti i shqiptarëve të Amerikës, çlirimi i Kosoves ështe vet ndihma e madhe materiale e organizative e shqiptarëve të Amerikës, shkurt e trup pa shqiptarët e Amerikës dhe pa Presidentin Rugova nuk do të kishte çlirim të Kosovës, ngase edhe vet lufta dhe Ushtria Clirimtare ishin kontributi i angazhumeve të Presidentit Rugova dhe gjithë shqiptarëve ne krye me lobistët shqiptarë të SHBAsë. Shqiptarët e Amerikës ishin dhe duhet te mbesin vëllezërit tanë më të dashur, pa ia humbur kurrë rëndesin dhe madheshtinë e organizimit të të gjithë shqiptarëve në mërgatën kudo në botë, e sidomos vet funkcionimit të LDKsë, si forca më motorike që bashkoi dhe aktivizoi trurin dhe materialin shqiptarë për pavarësin e Kosovës, e e gjithë kjo ishte si rezultat i një politike dhe diplomacie fenomenale të udhëhequr nga më i madhi i shqiptareve të këtyre shekujve Dr. Ibrahim Rugova.

Sot kane të drejtë shqiptarët mërgimtarë kodo në botë të jenë të hidhëruar nga Institucionet e shtetit të tyre, të shtetit për të cilin dhanë maksimumin, për shtetin i cili sot është i kapur nga krimi dhe hajnia, nga abuzimi e kontrabanda, ose thënë troç, nga vet pushteti i kontrabanduar, nga politikaj të prishur mendësh të cilët shfrytëzuan situatat e vështira nepër të cilat kaloi populli, dhe u pasuruan me miliona, të cilët shkelën mbi gjakun dhe djersën e derdhur nga miliona shqiptarë që e deshën një shtet të mirëfilltë, andaj edhe mërgimtarët në Amerikë, në Kanada, Australi e afer nji milion në Evropër me plotë të drejtë mallkojnë të gjithë ata që mundin e tyre e vodhën, e kontrabanduan, e tenderuan dhe e shendrruan në biznese të tyre personale duke dëmtuar shtetin dhe shoqërinë ksovare, por megjithate mërgata shqiptare e donë trungun e vet të lindjesë dhe mbeten me shpresë se dikur do të kemi Institucione që do jenë edhe Institucione të mergimtarëve shqiptarë.

Le ta dijnë të gjithë shqiptarët se pa mërgatën milionshe të cilën e çmoi dhe e respektoi Presidenti Ibrahim Rugova, Kosova nuk do ishte siç është sot....

Sa i lumtur ndihesha në mesin e shqiptarëve të Amerikës, dhe mësova vërtet shumë nga ta dhe mikëpritja e tyre e pa perjetuar më parë dikund tjeter....