Zeqir Lushaj: Një kafe për Kadri Manin

NJË KAFE PËR KADRI MANIN

-Ti e meriton lirinë,  festoje serbes pavarësinë!-

(Kështu më shkruante Kadri Mani, pak javë para vdekjes).

Nga: Zeqir Lushaj

I dashur djali i Kadri Manit, Ylli,

Si pergjigje lajmerimit tuaj për të pame të babait në Gjermani, në pamundësi të jem aty, ku në fakt do e deshta “vendi e kuvendi’,  në  nderim të Kadri Manit,  mikut tonë të paharruar, zgjodha një menyrë tjetër, për të qenë gjithsesi , të paktën si “gjysëm” i pranishem. Ju thoni ne lajmerim se, me kete rast miqt e babit mund të shprehin kujtimet e tyre, por unë tani per tani, nuk mund ti shprehi e as ti dërgoj ato. Pse? Sepse janë të shumta, dhjetra e pse jo qindra faqe.  Relatat , bisedat, pershëndetjet e urimet, “grindjet” e miqesit e mia me të paharruarin, babain tuaj të dashur, jane te shumta. Ato, per mua donë kohë te sistemohen e të botohen si dialogje, si skica, si replika, si broshurë e pse ndoshta jo, edhe deri si një libër i veçantë.

Poshtë titullit të këtij shkrimi modest, vura me ngjyrë të kuqe, një thenie të Kadriut, pak javë para ndarjes nga jeta. E dija se nuk ndihet mirë. At’ njeri e kuptoja, pa e pyetur, pa e parë, e kuptoja shpirtërisht. Kur i lexova ato fjalë ne ZSh, më kaloi një dridhmë në zemër e si padashur e pyeta me mendjen time: -Pse, Ti Kadri Mani, nuk do e presësh pavarësinë? Dhe, si per ta ilustruar këtë parandjenjë, vetëm pak kohë para këtij mesaxhi i kisha shkruar drejtorit të ZemraShqiptare, mikut të vertetë e të paluhatshëm të Kadri Manit, Gëzim Markut: -Gëzim;-Po përgatis një intervistë me Kadri Manin për 75-vjetorin e tij… Kadriu, e shoh se është lodhur dhe duhet tia bajmë gjithë nderimet…!

U përpoqem. Diçka bëmë, por Ai meritonte edhe më shumë.

Të paharruara do të më mbeten lidhjet e mia me Kadriun që nga pritjet e tij ne Tirane , në zyrë e në familjen time, por, veçanerisht në ditët e shtrimit të tij në spital.

…Gjyshi më ka thane lajmeroje Zeqirin…se nuk më lan të dal nga spitali sot, siç e parashikoje ti. Shpresoj të dalë nesër…, -me shkruante mbesa e tij e dashur.

Nuk po shkruaj më shumë sot. Koha do ti shpalosi kutimet tona me dhimbje por edhe me krenari. Per njeriun që nuk u likshtua deri në frymën e fundit, as ne , nuk na lejohet që të likshtohemi per të. …Ai, do të na kritikonte! Me qe e permenda fjalen kritikë, a e dini se ç’shkruante ai para pak muajsh në ZSh:

…Nuk po më len miku im Zeqir Lushaj, me kritikue, Pse do te thoni ju? Sepse, sa here me shkrue në revistë e në privat, po më thotë: -Ku je Kadri Mani: T’paça me nder, e pa poterë!

…!

Po jap më poshtë, në origjinal, vetem pak rrjeshta, ku Ai më nxiste, më frymëzonte, bile nga dashuria e respekti më mbivlersonte për punen time modeste krijuese e botuese. (Në botimet e ardhshme, do të jap edhe kritikat e Tij në adresen time, që nuk kanë  munguar, por sot, nuk është dita e kritikave).

----------------

Zotni Zeqir Lushaj- të rinjoha!
Kadri Mani 01-03-2011, 09:28am

Dhe vjershat tua i kopjova për botim te revista "ShqipëriEtnike" që del në internet në kand të ZemraShqiptare.  Në fund të këtij muaji- të njoftoj per botimin.
Të përshëndes përzemërsisht.
Kadri Osmani-Mani
etnike@gmail.com
kadrimani@hotmail.com

----------------------

Kadri Mani

[ Monday, 03.07.2011, 02:05 PM ]

U befasova...
Urime mikut tim Zeqir Lushaj!
U befasova këndshëm. Nuk e dija që nga politikan qenka bërë poet! Shoqëroheshim bashkë në Tiranë në vitet '90...
Çfarë koinçidence: stili i tij më ngjanë me stilin e artistit gjakovar, Sulejman Lokajt! Një stil aq i lehtë dhe i rrjedhshëm, si gurgullima e kroit nga rrënjët e ahishtes!
Urime për suksese të reja!

KADRI MANI

-----------

Kadri Mani

Zeqir Lushaj: KËTU, I KAM TË GJITHA NDJESITË

I dashur koleg,  Zeqir Lushaj,

Me këtë vjershë: "KËTU, I KAM TË GJITHA NDJESITË” -Monolog nën hijen e blinit-,  e ke arritur kulmin e shtëpisë, zenitin qiellor!! Mbase edhe spontanisht si gurgullima e lumit, por mua më erdhi si një punë sizifi-titanike!
Unë e huajta për librin tim anti-Qosje, as pa të pyetur, siç ju ke dhënë bukë kalimtarëve të uritur!
Dhe komentin që do t'ia bëj-analizën, detyrimisht do të më kërkosh falje që ke mendue se ne i kemi rënë në qafë Qosjes, e jo ai neve! …

--------------

Në një shkrim per një vjershë timen, pak ditë para shtrimit në spital, mes tjerash Kadriu më shkruan:

----E para është nëna që të ka lindur e të ka edukuar, e dyta është nëna natyrë!

Fshati Gri! Çka s’ke pa e çka s’ke ndi!

Kurmi i poetit me blerim shtresuar!

Natyrë e qetë, poet paqësor! Solidar me skamnorë!

Tash këtu e tutje ndër breza,

pas traditës nga Nënë Tereza!

Krejt e dinë s’je kamikaz,

por as nuk kotësh si pëllumb n’kafaz!

12-vepra po na i falë, 100 herë të qoftë hallall!

Ti e meriton lirinë, festoje serbes pavarësinë!

Tok me zonjës Sabrije, i  keni vënë punët përfije!...

---------------

Po i mbylli këto radhë ngushëlluese, bash me një ngushëllim te Kadri Manit, para rreth një viti per nënen time:

Kadri Mani,-Prishtinë

Vdekjet kanë nuanca.

Ngushëllime.

I dashur Koleg !
Pranoni ngushëllimet më të çiltërta me rastin e vdekjes së Nënës tuaj:

-Zoti e pastë marrë në parajsë.
Çdo vdekje është e dhëmbshme, por kanë edhe nuanca dalluese:- mosha, kamja a skamja, gjendja ekonomike...etj. etj.
Të rroni vet !
KADRI  MANI

---------

I dashur Ylli,

Të thash se sot nuk po zgjatem. Vetëm se deshta që të jem prezent, të paktën me fjalë pranë jush, familjes, miqëve e shokëve, nesër, në diten përkujtimore në Gjermani… Dhe, sikur e piva edhe unë një kafë për Kadri Manin.

Rrofshi dhe e kujtofshi Kadri Man Prishtinën!

I paharruar qoftë kujtimi e vepra e tij e pashoqe në shëbim të atdheut e të kombit.

Ndjehem me Ju,

Zeqir Lushaj, NJ, USA

-E shtune, 27 Tetor, 2012-