Dy poezi nga Hasan Qyqalla

Hasan Qyqalla

GËRSHETAT

(Shukrie Obërtincës)

Shkule gërshetat, fije për fije

E qumshtin e njomë s’e fale dot

Drenush shtatëhedhur, dhe sot bën hije

Qëndisen gjoksin, dyzet e ca barot!

Balli shëndriti, në rreze të marsit

Trupin stolis, me pupla Shqiponje

Kujtoj kur pështyve, n’surrat vrasit

Hymnin e Kosovës, zëshëm këndoje.

PËRSIATJE

Le të derdhen lotët, deri në shterrim

Le të digjen sytë, të bëhen fare hi

Nuk pranoj fatin, se ishte dështim

Që ditën e shenjtë, që t’njoha ty!

Në blozën e hirit, fshihet një emër

Shpalosë kujdesshëm, le ta merr era

Gacat e mbetura, të ndjesh për zemër

Kurorë saldimi, ristinë,... pranvere!

Lulet kur çelin, mos u qofsha falë

Aroma t’pushtojë, dhe ret qiellore

Betimin s’shkel dot, si qengji manar

Përpij etshëm motet, vitet shekullore!

Në kreun “X”-iks, t’Kanunit vjetër,

pend shqiponje, e ngjyrë pik-gjaku

fashit dhëmbjen, grimos në letër

në kullën e re, leskë, caran oxhaku!

le të shterren krojet, le të shuhet bota

qoftë dhe për një çast, heu, t’marrtë mortja!