Poezi nga Fahrije Krasniqi

Fahrije Krasniqi

 

 

NATË PA GJUMË

 

Natë e gjatë pa gjumë

mundohem ta shtyej, me zor

po nuk shkon se s'shkon !

Porsi dita

e jeta pa një shpres,

vonë dikur, perendon...

 

Bukën e hidhur,

mundohem me ujë ta lagë

po nuk po kapërdihet.

Kot, thithi ajrin e Alpeve

s'ngopen dot mushkrit!

S' janë si malet tona të bukura

si Korabi as si Sharri..

Jo, jo... s'po më hjeket malli.

 

Atje do më kënaqej zemra

e shpirti do të gjente qetësi

në tokën time t'shejt;Shqipëri....

 

 

ASAJ

 

O ti, ti brishtësia e kësaj toke,

Oj e përvuejtuna

e shkeluna me shekuj moj.

O ti e prangosuna me vargoj.....

 

T'shitnin e blenin metropoleve të botes,

matrapaz të pa ftyrë , të zvarrisnin t'leckosun.

Nga gjithë ato vujetje s'u mbeshtete për muri

o qenje njerzore më e fortë se guri...

 

Mallkue! Lënduet, një femer

o ju të pa besë e  pa emër !

Ata që të shkelën i shkel't historia,

plaget e tua motër i shëroft drejtësia.

 

 

PËR TY

 

Për ty nëne e dashur poetët thurën vargje

për ty që urren dhunën e sjellë paqe.

Për ty qe je vetë mirësia

për ty që s'njehë ç'asht lakmia..

Për ty që di vleren e fëmijës,

për ty që hap deren e shtëpijes.

Për ty që me sjell lumturi

o e lumja nanë Bahti...

 

 

DO KTHEHEM NJË DITË

 

E dua shiun që ra pa pritun e kujtue

në flokun tand t'lagun, dikur,

sheshit arome blini të Prishtinës

me të cilën s'ngopemi kurr!

 

Ku mbet dashuria,që veç sa kishim nisun

metropleve të botes tashti,si endacak të krisun!

Rrugëve të Europes pse mbetëm vallë?

Si njerzë të pa kokë sillemi verdallë.

 

Këtu as shiu nuk sjell bereqet

e as qeni se njeh t'zon e vet!

do kthehemi atje së shpejti, rroj me shpres

Se s'delka shpirti, ku s'dua të vdes...!

 

 

KULLA E QËNDRESËS

 

Sa herë vjen i lumi Mars

mendja më shkon në PREKAZ

Mu te kulla e qëndresës

ku u dha fjala e besës.

 

Bac SHabani paska than

amanet du me u'a lanë

mirë dëgjoni bijtë e mi

s'i'a vlen jeta pa LIRI.

 

Nanë Zahidja si çdo nenë loke

pash këte bukë qe keni në sofër

mos lejoni shkjaun në votër

të ç'njërzoj nuse e motër.

 

Ademi e Hamza jan que në kam

dert mos bani babë e nënë

pasha tokën e Ahmet Delis

në kullë s'do shkel kamba e serbis...

 

Do luftojm djem e qika

s'do koritet kurrë Drenica

pasha gjakun e të parve të mi

ushtria e shkjaut ska me hi..

 

Fjala e tyre u ba vepër

gjithë familja e dhan jetën

shpirti i tyre do gjej qetësin

atëher kur do kem  Shqipërin...!

 

 

MULLIGJIVE TË AMIKUT

 

Me mllef e neveri

po i shkruaj këto vargje

për njerzë të pa besë

që kanë hektar faqe

 

Shqip flasin si ne

haram tamli i nanës

dëme i bëjnë Kombit

Prishtines dhe Tiranes

 

O njerz të mallkur

turpi i nënë lokes

haram ju qoftë gjaku

i dheut të Kosoves.

 

O njerz thirrni mendjes

pash besen e burrit

do ju mallkojn brezat

do ju mallkoj Flamuri

 

Mjaft dëm i sollët  luftes

djemëve të nënë lokes

o ju sahan-lëpiresit

t'kuzhinavë të Europes.

 

 

HISTORI EMRASH

 

N'kohën  ILIRE

Agrona e Teuta

djem trima si zana

s'dinin çka ështe tuta

 

Vitet e Pavarësis

ishin ditë të bardha

linden Buletina

e Ismail Qemajla

 

Vitet e tri-dhjeta

t'kultures Italiane

shumë Ahmet Zoga

u pagëzuan moj nane

 

Vitet e pesë-dhjeta

herë dimer herë Vera

shumë t'sapolindur

u pagëzuan Envera

 

Vitet e gjashtë-dhjeta

gjoja vite t'mira

shumë djem t'asaj kohe

u pagëzun Fadila!

 

Vitet e tetë-dhjeta

tanka e kerbaça

linden shumë djem të t'ri

si Adem Demaqa..

 

Vitet e nëntë-dhjeta

ishin vite të rralla

u pagëzuan shumë djem

Ibrahima e Sala..

 

Vitet e Milenjumit

na lindën shumë trima

emrat i kishin t'gatëshem

Ramusha e Hashima

 

O ju djem të Ri

emrat s'kan rëndesi

çofshi me jetë t'gjat

punofshi për Shqipëri!