Flet, gazetarja, poetja, psikologja kosovare Saranda Shala

Emrin ma vendosi xhaxhai nga burgu pasi e donte shumë qytetin bregdetar

Nga Albert ZHOLI

Ka emër ndër më të veçantët, Saranda, emrin e qytetit më të bukur jugor. Por ajo që e bën më interesant këtë emër është se emrin ja ka vendosr xhaxhai kur ai ishte brenda në burg nga regjimi i Milosheciçit. Xhaxhai i saj i dashuruar  marrëzisht me Shqipërinë vetëm kështu mund ta shprehte këtë dashuri për trungun e tokës arbërore.  Saranda Shala u lind më 16 Prill 1986 në Prishtinë. Që në bankat e shkollës fillore ajo kishte talent për  shkrime dhe poezi. Pas përfundimit të shkollës së mesme të mjekësis” Dr.Ali Sokoli”, ajo, vazhdoi studimet në fakultetin e “Komunikimit Masiv-Gazetari”, në Prishtinë.  Ambiciet e saj për një të ardhme më te mirë e shtyn të vazhdoj studimet ne degën e “Psikologjisë”, në  Universitetin e Prishtinës.Një kohë ka qenë bashkëpuntore në  gazetën “Epoka e Re”,dhe “Nacional Plus”. Poezinë, ajo, e shkruan me një lirikë të thellë.Të gjitha ato ndjenja që ia thotë shpirti, ajo i hedh në letër.Shkrimin ajo e konsideron pjesë të pandashmë dhe përbërëse të personalitetit. Mesazhi i saj  në jetë është.”Çdo ditë:të dëgjosh një këngë, të lexosh një poezi të mirë, të shikosh një pikturë të bukur dhe po qe e mundur,të thuash ca fjalë të  mençura”.

Kush dhe në ç’rrethana jua vendosën emrin Saranda?

Kam lindur në një kohë kur vendi im ishte në një gjendje të rëndë okupimi.Ndërsa emrin Shqipëri e ruanim thellë në zemër por ishte e veshtirë ta therrisnim. Xhaxhi im edhe pse i burgosur politikisht për dhjetë vite, duke pasur parasysh  guximin si dhe dashurinë  e madhe për nënn Shqpiërri, edhe pse i lidhur nën prangat serbe, porsa kishte dëgjuar për ardhjen time në jetë, me anë të një telegrafi, kishte propozuar emrin e qytetit më të bukur të trojeve shqiptare, të cilin ai e kishte mjafte  për zemër- Saranda.

Gazetare por edhe potete, si është lidhja juaj me poezinë?

Me poezinë kam nje lidhje të vecantë.Që kur isha filloriste  atë që ndjeja në shpirtë fillova ta transmetojë në letër.Duke më ndjekur pas si një barkë e gjatë lundruese.

Frymëzimi vjen duke filluar nga gjërat më të '' imta ' e deri tek ato më kolosale.

Një fëmijë në rrugë duke kërkuar lëmosh, një dashuri e dështtura, një shpresë që nuk vdes kurrë e një Atdhe që e dua .

Poezitë e mija janë kryesisht lirike , me motivim e Atdheut dhe dashurisë, duke mos përjashtuar as edhe motivin social.

Poezia, gazetaria, psikologjia. A ju premton koha për të tria?

Mundohem të eci me  koha , sdi sa ja arrij një gjë të tillë.Kryesish në gazetari , dhe si rëndomtë ndonjë poezi kur më premton koha.Koha ikën shpejt , them edhe sikur të punojmë 24 orë vështirë të arrijmë, prandaj duhet shumë punë ., mundohem t'i përballoj sfidës të ashtuquajtur Kohë

T’ju them të drejtën ende flamuri i Kosovës nuk ka zenë vend në zemrën time, për faktin se aty ende zë vend flamuri kombëtar. Ndoshta me kohë do të ambientohemi dhe një ditë ta duam edhe flamurin e shtetit tonë. Ndoshta, por tani për tani jo, dua që kudo me vete të kem flamurin kuq e zi me shqiponjën dykrenare.

-Në familjen tuaj a diskutohej emri i Enver Hoxhës dhe çfarë mendimi keni pasur për të?
Emri i Enver  Hoxhes s’ka se si mos të përmendet. Aq sa kam lexuar dhe dëgjuar mendoj se është i njëtë me imazhin e një diktatori të prototip si i Gadafit apo Millosheviçit, që vret pupullin e tij. Një njeri që vret pupullin e tij , sak si të çmohet nga, unë veçanarisht.

-Kur e keni vizituar për herë të parë Shqipërinë dhe si jeni ndjerë?

Shqipërin e kam vizituar në vitin 2004, ishte plotësim i një endërre shekullore. U ndjeva si në parajsë. |Se krahasoj me asnjë vend të botës. Tirana është kryeqyteti i shqiptarëve dhe unë jam shqiptare. Shqipëria është vendi ku ndihem mirë në çdo hap që hedh.

-Mbani emrin Saranda e keni vizituar Sarandën dhe kur?
Sarandën nuk e kam vizituar, por shpresoj që këtë viit të ndodhi kjo.