Vladimir Shyti: Misteret e hekurudhës shqiptare

MISTERET E HEKURUDHES SHQIPTARE.

Nga VLADIMIR SHYTI,  DURRES

 Dikur, si India dhe hekurudha ne vendin tone ishte primare ne transportet e masave te gjera popullore, gjitheashtu edhe ne shumellojshmerine e mallrave. Mbartete dhe udhehiqej nga nje disipline e rrepte ne punen e saj non-stop. Kishte ne gjirin e saj specialist te zot dhe puntore te kualifikuar,qe nuk I mungojne edhe sot,packa teper te reduktuar nga mbijetesa e saj. Dhe per cudine e te gjitheve, mbas ardhjes ne pushtet te forcave te reja politike,hekurudha e ndodh ne nje perdellim te plote. U la pas dore dhe hyri ne konfliktin e tmerrshem mes vetmise dhe fatit te keq, qe ende e ndjek ne cdo kilometer transhe te rrenuar. Por qe nuk u tut,ajo shpalosi bindshem permbi fatin e vetmuar dhe vazhdon ende te mbijetoje shkaterrimit, fale drejtueseve te zot,atyre pak specialisteve te mbetur prej kohesh dhe sindikatave te mbeshtetur nga puntoret.

   Asnje tragjedi e ndodhur deri me sot,vec disa fragmenteve aksidentale te ndodhura per arsye te mosnjohjes se mire te rregullave hekurudhore nga njerez te papergjeshem, dhe nga dyndja e lire e njerzeve. Merite te vecante marin edhe drejtuesit e trenave, qe ne shume raste jane perballur me plot shqetesime e andralla ne keto afro dy dekada. Ata qendrojne mbi linjat eplakura teje te armotizuara te hekurudhes si tempujt e lashtesise greke,te paarrire ne pamje te jashtme,qe sebashku perbejne nje kompleks te persosur.

   “Kur s,punon s,ke cfar kerkon’ thote populli. Ja ketu qendron i fshehur misteri. Ketyre fjale formimeve, te lehta si flladi,u mungon elementi me kryesor i kapshem,,formesues, plastic, ndijor, koka drejtuese shtreterore,preceptimi ne baze e aftesise qe kane ata per hekurudhen shqipetare.

   Udhes se hekurt I’u vune shume pengesa serioze nga njerez te forte,si biznesmen e te veshur me pushtet. Arriten deri atje sa te largojne ne menyre agresive pasagjerte nga treni megjithese me tarifa teper te ulta. Perdoren cfardolloje menyrash,duke paguar adolishent te shthurur,qe te qellojne me gure pasagjert e pafajshem,madje te nxjerrin dhe armet mbi makinistet e pambrojtur,dhe te gjithe keto besheshin vetem per te kaluar transportin ne udhen automobilistike.

   Hekurudha e vetedijshme per kete kufizim te pavullnetshem nga ana e saj,duke mare parasysh rreziqet qe i sillte mospranimi i te prekshmes,parapelqeu te mbetej e varfer dhe vazhdoi punen me pasionin qe e karakterizon. Ajo mbeti nje miniature e dobet dhe nje portret i dyte,por jo pa ndonje vlere.Misteri saj nuk mund te pervijohet dhe as mund te percaktohet duke u nisur vetem nga pamja e jashtme, dhe disa perqindje te kosiderueshne te humbura nga pushteti, deri sa u sherben masave te gjera popullore.Te shtojme ketu edhe mallrat qe levrohen nga biznesmen vendas dhe te huaj, te cilet kohet e fundit shume prej tyre kane mbetur te kenaqur nga transporti hekurudhor.Sidomos do te ishte ideale dhe lidhja hekurudhore me me Maqedonine,qe eshte miratuar si plan dhe se shpejti do te jap frutet e veta.

   Ata qe e njohin dhe u rriten ne hekurudhe,fale pasionit,asnje cast nuk e braktisen. U munduan te perballonin,trysnin e atomosferes,nxehtesine e rrembyer te njerzeve te painformuar,pagat e ulta teper qesharake,duke i paraprire ndemarjes me gjithe forcat e tyre.

  “Pra,a do e bejme hekurudhen te shndrije ne atedheun tone?” A ka nevoje vendi yne? Po evropa eshte ne mardhenie mirebesimi me ne? Simbas gjasave mendohet per mire,ne nje kohe qe drejtuesit i ka te zot,specialistet nuk i mungojne,kualifikimi i puntoreve eshte ne sandarte te larta, madje,makinistet sherbejne ne shume pozicione si; ne drejtiimin e trenit,mekanik,xhenerik e njohes te zote te cdo aspekti te levizjes heurudhore.Ata qendrojne te heshtur,jo se jane te hutuar apo dembel,por nga nje ndjesi ciltersie dhe me nje besim te patundur tek e ardhmja.Jane lodhur nga mashtrimet,fjalet e bukura,te zhgenjye e varferia,pra,qe vetem shteti me levat e saj drejtuese mund t’ua heq ate heshtje te zhytur ne mendime.

   Drejtuesit e sotshem te H.Sh. po bejne disa levizje eksperimetale qe I afrohen sandarteve europiane.Ku,ne dukje puna eshte nisur mire,megjithse ka edhe veshtiresite e nje fillimi.Ka edhe teperime e moskuptime,qe bordin drejtues e kane sforcuar e dermuar kundershtite.Por,a do e bejme valle hekurudhen pa kapercyer keto veshtiresi? Iku koha e fantazive kaotike,moskokcarjeve,thyerjes disiplinore,tasheme duhet te jene fanatik te disiplines,te permbajtur,jo metoda prusiane,derisa te arrijne te realizojne enderren e tyre prej shume vitesh,ta shohin hekurudhen zonje te vetes,te kompletuar,ku t’I sherbej vetes dhe shteteve fqije.Por qe sigurisht duhet nje vemendje e vecante,perkrahje e nje perkushtim maksimal me virtyt devotshmerie nga shteti shqipetar.