Vasil Tabaku

 

KLITHMË DRITE

 

Vasil Tabaku: “KLITHMË DRITE”, poezi,

botoi Shtëpia Botuese  “ERIK” Tiranë 1998.  

Redaktor: Ruzhdi Gole;

Recensent: Skënder Buçpapaj dhe Koçi Petriti. 

 

 

DHIMBJES I RRIJNË

TË VOGËLA KËPUCËT E HESHTJES…

 

Dhimbja

vesh këpucët e heshtjes

mbi rrugën e kafshuar

nga hapat e varfërisë.

Duart

kanë humbur ndjesinë e prekjes.

Pëllumbat e gjinjve fërfëritës .

qajnë nga mungesa e dashurisë…

Tani për tani

kam vetëm mollën e kafshuar të Adamit

dhe zbrazëtinë e frikshme të heshtjes…

Gjersa Eva mësoj artin e puthjes 

dhe formën e shkëlqyer

për ta tradhtuar…

Po dhimbjes

i rrinë të vogla këpucët e heshtjes…

 

 

TRISHTIMI IM  ZOG I PLAGOSUR

 

Është e vogël bota

Për te nxënë

Dhimbjen tonë…

Mbi hapësirat e muzgut

Trishtimi im

Ngrihej si një zog i plagosur,

Rruga drejt teje,

Ishte një psherëtimë reshë ngjyrë gri,

Vetëm zëri yt prej drite

Rendte përmes qiejve, 

I ngrohtë, vezullues dhe magjik…

Bota

Ishte tepër e vogël 

Për dashurinë tonë…

Ne të dyve

As qielli nuk na mjaftonte…

 

 

DHE HËNA VDES…

 

Hëna

vdes mbi shkëmbinjtë e dhimbjes

si fytyra

e trishtuar e gruas

mbi supet katror të burrit.

Sytë e gruas

janë gozhduar në qiell.

Guximi i tradhtisë femërore

bredh nëpër yje

me arkivolin e buzëqeshjes.

Tej në horizont

mbi shpinën e murrëtyer të muzgut

si mbi supet e egra te bishës

bie pluhur  drite

dhe ca regëtima

hëne…

Fytyra e gruas

lind dhe perëndon

pas çdo psherëtime rënkuese…

Hëna

vdes ngadalë

mbi prerjet e ashpra gjeometrike të shkëmbinjve…

 

 

FEMËR

 

Të jesh femër

Mister mahnitës

I shpirtit të bukur

Një zë drithërues

Përmes ëndrrës

Dhe puthjes…

Këngë udhëtuese

Drejt shpresës

Përqafuar me diellin e virgjër

Me sytë  e brishte

Si dy blegërima te pafajshme

Dhe mallin e përjetshëm

Prej nëne…

Femër,

Ti djep i jetës

Perëndi e dashurisë…

 

 

TRIUMF DRITE…

 

Ishim bashkë

Trëndafilat kishin festë

Dita

Ishte një triumf drite…

Ishim bashkë

Fjalët nuk flisnin

Fliste dashuria…

Ishim bashkë

Dhe nuk e dinim ku ishim

Nuk e dinim ku shkonim…

Dashuria

Na kishte marrë për dore

Drejt fshehtësive te saj të fshehta,

Përtej marrëzisë…

 

 

MOMENT

 

Tani

Jam vetëm një qiell udhëtues

drejt vdekjes

shndritës

përvëlues

dhe i tejdukshëm si fjala

Nëpër humnerat e shpirtit

ndiej si gremisen retë

gjëmimet

vetëtimat shkrepëtitëse

mbi jelet e kuajve të trembur

ku rri e mbërthyer

heshtja ime prej shiu…

 

 

HUMNERAVE TË SHPIRTIT

 

Të qaj

nuk kam forcë.

 

Lumenjtë 

zvarriten drejt harrimit,

si kënga e mërgimtarit

gjithë brengë dhe mall…

Mbi fushë 

rrëzohet veli i trishtimit

si flokët e shpupuritur

të gruas së braktisur.

 

Pemët

i kanë të prera degët

me mohimin tragjik të lulëzimit.

shkëmbinjtë

rrokullisen të rëndë

humnerave të shpirtit tim.

 

 

KOHË VETËM PËR NJË PUTHJE...

 

Nisur për rrugë 

pa e ditur mbërritjen.

Është tepër e shkurtër jeta

për një rrugë të gjatë 

Në këtë ecje të rastësishme

mundohem ti bëjë të gjitha

Vonë e kuptoj

paskam pasur kohë 

vetëm për një puthje..

Të tjerat 

kanë qenë antijetë. 

Sa pak kam jetuar.

 

 

MALL

 

Gjithçka femërore

e vodhën duart e mia…

 

Rrëmbyen afshin e puthjes

Prushërimë e brishtë 

përvëlonte mallin.

Ti nuk je më

 

Nga gjithë ajo stuhi e tërbuar

Tashmë ka mbetur

vetëm fantazma e kujtimeve

në një varrezë zërash…

 

Era e mbrëmjes

luan me barin e varrezës

si me flokët e tu të gjatë…

 

 

FJALËS T’I JAPËSH JETË 

 

Të ndërtosh fjalën…

Fjalës t’i japësh jetë 

Përmes dashurisë 

Të nesërmen të marrësh për dore

Drejt hapësirave të diturisë…

Te rendim bashke     

Monument drite dhe shprese,

Përqafimi i harruar 

Mbi supin e brishtë…

Puthje shndritëse

Malli dhe dashurie…

Ëndërr lirie

Në fluturim…

 

 

PËRTEJ VDEKJES

 

Unë pash 

Si digjej fjala

Zjarret të ngrinin në horizont

Si diej  të ftohtë akulli

Zërat e akullt ecin në rrugë

Statujat e munguara

midis njerëzve statuja.

Bota

Lexonte heshtjen

Me zë të lart…

Me buzëqeshjen ndër duar

Vendi im

Me varret më të bukur se shtëpitë,

Mërmërit ngadalë..

Ju të vdekur të gjallë

Për ku nxitoni?

Përtej vdekjes

Mëtanë jetës

Kush mund t!ju presë…?

Nga vini ju të gjallëvdekur

Me ecjen

 e thyer, me fjalën e vrarë

Ju të vdekur të gjallë

Mbështjellë me qefinin e heshtjes sonë?

 

 

KLITHMË

 

Zgjat dorën ta kap

Një tufë zjarresh

Përvëlojnë gishtat

Mbi shpinën e një zogu

Fluturon  brenga jonë prej ajri dhe drite

Të gjithë e shikojnë

Dhe askush nuk e dëgjon

Ndërsa shikoj malin të  çahet tejpërtej…

 

 

AJËR

 

Zogu është prej ajri

Një  shtëllungë reshë me cicërima

Ku këngët

Pikojnë si shi i vjeshtës…

…dhe mbi lëndina

Shiu prej kënge

Ndez ngjyrat  e luleve

Në një festival  ajri  dhe drite…

 

 

DRERI

 

Baleti i bukur i hapave te  drerit

e shndërron pyllin

në teatër…

Vetëm lotët e tij

askush nuk i pa

margaritarët që humbin

nëpër gjethet e rëna…

 

Dreri

humb tej nëpër mjegull

balerin lotuese

e heshtur

mbështjellë

me ulërima ujqërish

 

 

UJKU

 

Ujku

Njihet nga ujkërimat.

Qeni

Nga qenëritë.

Po njerëzit?…

 

 

LOJË

 

Luan

macja me miun

Politika banale

luan me fatet tanë

Luan femra

me ndjenjat e brishta.

Luan heshtja

me zhurmat e harruara

Një lojë mortore

e përjetshme

vallëzon

mbi gurët e thyer të rrugës…

Të gjithë luajmë

luajmë dhe bëjmë sikur…

jemi të qetë

Luajmë dhe nuk dimë pse luajmë

Luajmë me jetën.

Një qarjeqeshje e gjatë pa fund…

Qeshim me lodrat tona

duke u shndërruar pak e nga pak

lodra në duart e lodrave…

 

 

DREJT NJERIUT

 

Gurët e urrejtjes së verbër

ma copëtuan shpirtin.

Duart

i paskam të mbushura me përbuzje

me sharje dhe mllef politik…

 

Më dërrmuan

gurët e urrejtjes njerëzore…

 

Shkretuar rruga

Thyer pemët ndanë saj…

 

Me çerdhet e pafajshme të zogjve

po bëjmë arkivole

për buzëqeshjen tonë…

Janë trembur

trillet e të dashuruarve.

Nuk ka më fërfërima puthjesh.

Nga pas

më ndjekin lehje qensh.

Shpirti im i kafshuar rrjedh gjak…

 

 

St. Gallen/Zvicër, 24 dhjetor 2010.

Përgatiti: Sh. Dibrani

 

 

 

* * *

SHËNIME PËR AUTORIN:

 

V A S I L   T A B A K U

 

Vasil TABAKU (10.9.1953). Lindi në Lushnje, në një familje me origjinë nga Gramshi. Pas disa muajsh familja e tij do të transferohet në zonën e Mallakastrës në qytetin e Ballshit, ku e kaloi fëmijërinë dhe rininë. Arsimin tetëvjeçar e kreu në Ballsh, sikurse edhe atë të mesëm në Shkollën e Mesme të Bashkuar “Derivsh Hekali”.

Poeti, shkrimtari dhe publicisti Vasil Tabaku, krijimtarinë letrare–artistike e ka filluar që në bankat e shkollës tetëvjeçare, kurse botimet e para poetike i ka publikuar në vitet e shkollës së mesme, në organet e shtypit letrar të kohës.

Në vitin 1977 ka përfunduar  Studimet e Larta, Fakulteti Gjuhë – Letërsi në Universitetin e Tiranës me rezultate të shkëlqyera, një vit më vonë ka dhënë provimet plotësuese dhe ka kryer edhe Fakultetin e Gazetarisë. Në vitin 1987 ka ndjekur për dy vjet Studimet e Larta pas Universitare në specializimin për skenarist i filmit artistik dhe ekranit televiziv, ku është diplomuar po ashtu me sukses të shkëlqyeshëm. Në vitin 1995 ka kryer trajnim dymujor për gazetari televizive pranë TRT - Ankara, Turqi.

Edhe pse që student botoi librin e parë dhe dhjetëra cikle poetike në gazetat letrare të kohës si dhe shumë artikuj studimor dhe publicistikë, pushtetarët komunist të asaj kohe, nuk i dhanë mundësinë të punonte në ndonjë qendër të zhvilluar apo shkollë qyteti, por “e detyruan?!”në shtator të vitit 1977 të filloj punën si mësues në fshatin Ninësh të Mallakastrës gjer në qershor të vitit 1978.

Më pas Vasil Tabakun do ta gjejmë në këto detyra dhe funksione profesionale:

- l978 – 1986, drejtues në Pallatin e Kulturës Ballsh.

- 1986 – 1987, gazetar në gazetën “Drita”, organ i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë.

- 1987 – 1993, skenarist i filmit artistik në Kinostudion “Shqipëria e Re”, Tiranë.

-1992 – 1993, kryeredaktor i Revistës “Film” organ i Kinostudios dhe Film – Distribucion.

- 1993 – 1998, gazetar në Radio Televizionin Shtetëror (RTSH), Tiranë.

- 1998, hiqet nga TVSH për shkak të bindjeve të tija politike të djathta, mishëruar edhe në emisionet e tij televizive  si dhe në shumë shkrime dhe analiza të botuara në shtypin e ditës si ”RD“, ”Tribuna Demokratike“, “Republika“, ”Drita“, “Albania“ etj.

- 1998 – 1999, gazetar në gazetën “Liria“, organ  i shoqatës së ish të dënuarve politikë të Shqipërisë.

- 1999 - 2000, gazetar në Radio Kontakt, Tiranë.

- 2000 – 2001, gazetar në TV- ATN – 1, Tiranë.

- 2001 – 2002, kryeredaktor i gazetës „Tirana demokratike“ organ i PD Tiranë.

- 2002 – 2003, kryeredaktor i gazetës “Lajmëtari i Lirisë“ organ i shoqatës për integrim të ish të përndjekurve politikë.

- 2003 – 2004, kryeredaktor i TV – ATN - 1 dhe  Reporter i Radios Ndërkombëtare „IRIB“, komentator politikë në “Radio Nacional”, bashkëpunëtor i gazetës “Bota Sot”në  Zvicër etj.

- 2004 –2005, Vasil Tabaku mbetet  i papunë.

- Që nga viti 2007, Vasil Tabaku punon gazetar në Agjencinë Telegrafike Shqiptare ATSH.

 

SHKRIME, TRAJTESA E PUBLIKIME NË FUSHËN E PUBLICISTIKËS:

Vasil Tabaku, ka botuar rreth 5450 shkrime publicistike, analiza politike, sociale, shoqërore si dhe shkrime te veçanta studimore në fushën e letërsisë, folklorit dhe kritikës letrare, në këto organe: “Drita”, “Zëri i Rinisë”, në revistat: “Nëntori” e “Ylli”. Pas vitit 1991 ka botuar kryesisht në: “Rilindja Demokratike (RD)”, “Tribuna Demokratike”, ”Republika”, ”55”, ”Koha Jonë”, ”Liria”, “Ballkan”, “Sot”, ”Tema”, ”Metropol”, ”Lajmëtari i Lirisë”, ”Drita”, ”Shkodra”, ”Bota Sot” në Zvicër etj. Po ashtu Vasil Tabakun e gjemë me poezi e tregime nëpër gazeta e revista si: “Drita”, “Zëri i Rinise”, “Ylli”, “Nëntori” dhe më pas edhe në: “RD”,  “Republika”, “Drita”, “Tema“ etj.

- Vasil Tabaku është autor i rreth dyzet e pesë dokumentarëve artistik televiziv në TVSH dhe ATN – 1. Ka realizuar me qindra emisione televizive dhe radiofonike në “TVSH”, “ATN – 1”, në “Radio Kontakt”, “Radio Nacional” dhe së fundi edhe në Radion Ndërkombëtare “IRIB”.

 

VEPRAT LETRARE:

1.     “Hyrja e Pranverës“, poezi, 1976.

2.    “Në të gjitha ditët“, poezi, 1981.

3.    “Me këngën time dhe jetën“, poezi, 1987.

4.    “Ndërrimi  i epokave“, studime, 1988.

5.    “Bota në sytë e mi”, ese, 1990.

6.    „Klithmë drite“, poezi,  1998.

7.    “Vit i mbrapsht“, ese politike, l998.

8.    “Zgjim i dhimbjes“, ese dhe studime social – shoqërore, 1999.

9.    “Vështrim i ngrirë”, poezi dhe ese, 2000.

10.  “Shqipëria në udhëkryq, apo politika e kryqëzuar?”, studime dhe artikuj politikë, 2001.

11. “Shkolla Iraniane dhe Shqipëria”, studime dhe intervista me akademikë dhe personalitete të shquara, 2005.

12. “Monumentet e munguara të Demokracisë”, libër eseistiko – publicistikë, 2006.

13. ”Baleti i drerit të plagosur“, roman, 2007.

14.  “SHKOLLA IRANIANE DHE SHQIPËRIA”, është përkthyer në gjuhën  persishte, Teheran, 2004.  

 

ËSHTË PREZANTUAR:

15. Hasan Hasani: “LEKSIKONI I SHKRIMTARËVE SHQIPTARË 1501 – 2001”, Prishtinë 2003.

16. Ferdinan Laholli: “ANTOLOGJI E POEZISË MODERNE SHQIPE – ANTHELOGIE DER MODERNEN ALBANISCHEN LYRIK”,  Holzminde/Germany, 2003.

 

Përveç kësaj veprimtarie të begatshëm që përmendëm më lart Vasil tabaku ka në proces të finalizimit edhe dy libra, një roman dhe një libër poetik, kurse një pjese e krijimeve poetike i janë përkthyer edhe në gjermanisht, italisht dhe persisht. Ai njehë mirë italishten dhe rusishten.

Vasil Tabaku, jeton në Tiranë.

Adresa elektronike:  vasiltabaku@yahoo.com

Përgatiti: Sh. DIBRANI