Kulturë
Luan Çipi: Shoqes sime
E diele, 12.09.2010, 12:48 PM
SHOQES SIME
Nga Luan Çipi
Po pse mendja më bëhet det
E mendimi bredh aq larg?
Kanë shkuar lum 60 vjet
Ti, ende, më je në bankë.
Me flokët, prerë shkurt, si djalë
Fustanin përmbi gjunjë
Ezmere e bukur, me ballë të dalë
Me vetullat shushunjë.
Shumë larg ke ikur, e emigruar
E ndarë nga banka ime,
Të ëmblat ëndërrime.
26.10.2009
Komentoni
Artikuj te tjere
Sevdije Rexhepi: Between Rivers of Babylon
Përparim Hysi: Tatja i Braçes!
Daniel Gàzulli: Brezi im
Kolec Traboini: Meditime lutesore
Vullnet Mato: Stop marsian!
Kristaq Turtulli: Profesori
Fermeri plak dhe gruaja e tij, e keqe
Olsi Jazexhi: Diktatura shpirtërore katolike dhe muslimanët shqiptarë
Besar Shkëmbi: Për ty Shqipëri flet historia
Dibran Demaku: Në cicërimë zogu (Rifat Kukajt në pesëvjetorin e vdekjes)
Halit Bogaj: Romi Shnajder (1938 – 1982)
Fatmira Nikolli: Shaban Sinani gjykon shkrimtarët shqiptarë
Shefqet Dibrani: Veprimet që stagnuan ndërtimin e katedrales shqiptare në Prishtinë
Çlirim Uça: Vetem demokratizimi mund ti hape rruge bashkimit te kombit
Vullnet Mato: Takim me Vilsonin dhe Gencin
Bilall Maliqi: Intervistë me shkrimtarin dhe kritikun letrar Halil Haxhosaj
Beqir Cikaqi: Qebapat e Stojanit!
Luan Çipi: Avari në turnin e natës
Luan Rama: Auguste Degrand, një konsull në Shqipërinë e Epërme
Ndue Ukaj: Ernest Koliqi dhe fillimet e modernitetit në prozën shqipe