Thundra islame (I)

THUNDRA ISLAME

Nga Illiricum Sacrum

(Pjesa e pare)

Injoranca fetare shqiptare nen thundren islame

Parathenje

Ne fillim kam pasur deshiren te shkruaj ne gegerisht, gjuha e lavdishme e katolikeve te Veriut, por jam terhequr nga ky projekt per arsye se jo te gjithe shqiptaret e kuptojne kete variant te gjuhes shqipe, dhe se aktualisht nuk jam ne dijeni te existences se nje varianti standard te gegerishtes.

Gjithashtu, ne qofte se ka gabime apo pavertetesi ne shkrimin tim, i terheq dhe i denoj ato me gjithe zemer, duke iu nenshtruar ne gjithçka gjykimit te pagabueshem te Kishes shenjte Katolike. Citimet biblike te marra nga Bibla Vulgate si dhe citimet e librave te ndryshem qe jane shfrytezuar per shkrimin e ketij artikulli jane perkthyer ne shqip nga vete autori i ketij shkrimi.

Per çdo gabim gjuhesor apo drejtshkrimor i kerkoj falje lexuesit dhe i lutem te me toleroje per hir te Krishtit Zot dhe per lavdi te Tij, qe eshte edhe motivi kryesor qe me ka shtyre te shkruaj rreshtat e meposhtme.

Per lexuesin qe eshte i interesuar te konsultoje bibliografine e ketij artikulli, adresa ime e-mail eshte: excelsiorexcelsiorexcelsior@gmail.com

Duke qene vetem laik, nuk shkruaj asgje bazuar mbi mendimet e mia personale, mbasi si meshtaret ashtu edhe laiket nuk jane gjykues ne çeshtjet kishtare apo fetare. Vetem Papa dhe ipeshkvinjte jane gjykues ne keto çeshtje dhe mesojne me autoritetin qe vete Zoti jone Jezu-Krishti ia ka dhene atyre (Kateshizmi i madh i Kanisius, volumi 2, faqe 65).

Ne kete mesim te pagabueshem te Papes dhe te Kishes shenjte Katolike Romane perfshihet edhe interpretimi i pagabueshem i Shkrimeve Shenjte apo Bibles. Shume persona mendojne se thjesht duke lexuar Biblen, ata mund ta interpretojne ate sipas deshires. Por kjo gje eshte denuar nga Kisha Katolike e cila meson se vetem ajo dhe unanimiteti i Eterve te Kishes, dhe askush tjeter, mund te interpretoje dhe te mesoje pagabueshmerisht kuptimin e vertete te Shkrimeve Shenjta (Koncili dogmatik i Trentes, sesioni 4).

  Vete shenjti Agustin shkruante se ai nuk do t'i besonte Ungjillit ne qofte se Kisha Katolike nuk do t'ia kishte mesuar ate (Berthier, Permbledhje e teologjise..., faqe 65).

  Lexuesi duhet te dije gjithashtu se Kisha shenjte Katolike nuk ka aprovuar dhe pranuar çdo lloj perkthimi te Shkrimeve te Shenjta, qe jane te shkruara ne hebraisht, aramaisht dhe greqisht.

Koncili i shenjte i Trentes ka deklaruar se perkthimi i Bibles ne latinisht nga shenjti Jeronim, Bibla qe njihet me emrin Vulgate, te konsiderohet si autentik dhe i aprovuar nga Kisha Katolike. (Koncili dogmatik i Trentes, sesioni 4).

Ne vitet ne vazhdim, Kisha katolike ka aprovuar perkthimin ne italisht te Vulgates me komente nga Mons. Antonio Marini, e njohur me emrin Bibla Marini, me nje leter te Papes Pius VI, me 16 Prill 1778. Kisha Katolike ka aprovuar gjithashtu edhe perkthimin ne gjermanisht te Vulgates me komente nga Dr. Joseph-Franz d'Allioli, me nje leter te Papes Pius VIII, me 23 Qershor 1817.

Artikulli ndahet ne kater pjese :

I- Evangjelizimi i shqiptareve dhe egersia islame

II- A duhet thene se shqiptaret e kane pranuar islamin me vullnet te lire

III- Fetyra e vertete e islamit, si besim i rreme

IV- Mesimi i Klerit Katolik shqiptar mbi islamin

I- Evangjelizimi i shqiptareve dhe egersia islame

(Pjesa e pare)

Shkruhet se Shen Pali e Shen Andrea kane qene dy apostujt e Krishtit Zot qe kane perhapur Fene shejte katolike ne trojet tona. Vete Shen Pali e deshmon kete gje ne letren e tij drejtuar romakeve duke thene se ka perhapur Ungjillin e Krishtit qe nga Jeruzalemi e deri ne Iliri:          

              ...in virtute signorum et prodigiorum in virtute Spiritus Sancti ita ut ab Hierusalem per circuitum usque in Illyricum repleverim evangelium Christi... (Romans 15:19)

Kurse nje prej doktoreve me te medhenj te Kishes Katolike ne periudhen para shizmes (ndarjes) te Kishes greke me ate latine, shkrimet e te cilit kane autoritet te madh ne Kishen Katolike, Shenjti Gregori Nazianze, shkruan se Shen Andrea, apostulli i pare i Krishtit Zot, ka predikuar veçanerisht ne Epir. (S. Greg. Naz. orat. 25). E pra dy prej apostojve me te medhenj te Krishterimit, kane sjelle hirin e Zotit ne token arberore qysh ne vitet e para te perhapjes se Krishterimit. Dhe ato e kane bere kete gje sipas shembullit qe kishin marre prej vete Krishtit Zot i cili vete thonte se eshte zemer bute dhe i pervuajtur :

              ...tollite iugum meum super vos et discite a me quia mitis sum et humilis corde et invenietis requiem animabus vestris (Matt. 11:29).

Te dy apostujt vuajten kryqe e persekutime te shumta per dashuri per Zotin, duke iu pergjigjur dhunes me butesi e durim mbinjerezor. Krishti vete i kishte mesuar doktrinen hyjnore, qe bota nuk e njeh, duke i thene te duanin armiqte; t'i benin mire atyre qe i benin keq; t'i bekonin ato qe i mallkonin dhe te luteshin per ata qe flisnin keq per to; ne qofte se ata goditeshin ne nje faqe, te tregonin edhe faqen tjeter; ne qofte se ndokush i merrte pallton, t'ia jepnin edhe kemishen.

              ...sed vobis dico qui auditis diligite inimicos vestros benefacite his qui vos oderunt benedicite maledicentibus vobis orate pro calumniantibus vos ei qui te percutit in maxillam praebe et alteram et ab eo qui aufert tibi vestimentum etiam tunicam noli prohibere (Luke 6:27-29).

Shen Pali flet diçka per vuajtjet dhe rreziqet e evangjelizimit duke thene se : eshte rrahur me kamxhik ne 5 raste, nga 40 here pa nje; eshte rrahur me shkopinj 3 here; eshte gjuajtur me gure 1 here (lapidation); i eshte mbytur barka 3 here dhe ka ndenjur 1 nate e 1 dite ne mes te detit; ka qene shpesh ne udhetime; ne rreziqe mbi ujra; ne rreziqe prej hajduteve, prej çifuteve e barbareve (jo çifuteve); ka vuajtur mundime ne qytete, ne shkretetira, ne dete, dhe rreziqe prej vllezerve te rreme; ka vuajtur prej puneve e semundjeve, prej urise e etjes, prej krezhmeve e pagjumesive, prej te ftohtit e te paveshurit.

              ... a Iudaeis quinquies quadragenas una minus accepi ter virgis caesus sum semel lapidatus sum ter naufragium feci nocte et die in profundo maris fui in itineribus saepe periculis fluminum periculis latronum periculis ex genere periculis ex gentibus periculis in civitate periculis in solitudine periculis in mari periculis in falsis fratribus in labore et aerumna in vigiliis multis in fame et siti in ieiuniis multis in frigore et nuditate praeter illa quae extrinsecus sunt instantia mea cotidiana sollicitudo omnium ecclesiarum (2 Corinthians 11: 24-28).

Se fundit, te dy apostujt kane vuajtur vdekjen si martire te Fese Katolike, duke dhene jeten e tyre per Krishtin Zot dhe Ungjillin qe predikonin : Shen Palit i pritet koka ne Rome, kurse Shen Andrea vdes ne nje kryq ne Patra.

Ne te kunderten, existojne prova te pakundershtueshme se islamizmi eshte perhapur me force, nen parudhen kercenuese : « Beso ose vdes ».

Ne librin e P. J. Berthier M.S. « Abrégé de théologie dogmatique et morale...» (1926) ne faqen 34 lexojme se islami ka si autor Muhamed-in i lindur rreth vitit 571 ne Meke te Arabise. Ai ne fillim merrej me tregti e me vone filloi te sundonte vendasit me ane te fese. I debuar prej Mekes, Muhamedi strehohet ne Medine dhe prej andej mbasi mbledh njerez te armatosur sulmon dhe merr Meken, e pastaj edhe qytete e vende te tjera nen kercenimin : "Crois ou meurs" (Beso ose vdes).

Doktori i madh i Kishes Katolike, Shejti Alfons-Maria de Liguori, ne vepren e tij : « Histoire des Hérésies » (1842), volumi I, faqe 234, shkruan se Muhamedi ishte themeluesi i sektit vrases te islamizmit (secte homicide) i cili pushtoi pjesen me te madhe te botes katolike.

Ne librin « The Virgin Mother of Good Counsel » (1884) i shkruar prej ipeshkvit misionar Imzot George Dillon D.D., liber i nderuar prej Papes Leon XIII, shkruhen shume hollesira te çmuara mbi Fuguren e Zojes se Shkodres si dhe mbi Skenderbeun.

Aty lexojme se ne shekullin e shtate A.D., nje fanatik i cili kishte formuar nje fé te bazuar ne imoralitet dhe grabitje, shikoi ne enderr rrezimin e kryqeve dhe te keshtjellave ne qytetin e larget te Konstantinopojes dhe perandoria e ketij qyteti krenar bizantin i dhurohej atij.

Kjo enderr ishte fillimi i shkaterrimit. Te gjithe pasardhesit e Muhamed-it, duke filluar prej Abu-Bekr, kishin qellim realizimin e endrres se Mohamed-it. Antioche, Damasku, Smyrna, Jeruzalemi dhe e gjitha Toka Shejte (Terre Sainte) ra ne duart e paganeve. Omar, pasardhesi i trete i Muhamed-it, ndertoi nje xhami ne vendin ku ishte qene perpara tempulli i famshem i Salomonit. Amru dhe kalifet e tjere moren Egjyptin qe i perkiste Grekeve, kurse Kaled zgjeroi tokat ne Azi. Fanatiket ma te "eger" te Kuranit ishin padyshim turqit, nen udheheqjen e Orkhan, djali me i ri dhe pasardhesi i Osman-it, themeluesi i dinastise se tyre ne Azi, fise endacake te Oguzians ne zonen e Turkistanit, ne lindje te detit Kaspik. Pasardhsit e ketyre fiseve turke me Amurathin, Bajzetin I, Amurathin II, e Mehmetin e II pushtuen pak nga pak te gjithe perandorine bizantine te Lindjes. Ishte ne kohen e Amurathit II e pastaj ne ate te Mehmetit te II kur Skenderbeu, "Atleti i Krishtit" braktis Stambollin dhe fillon keshtu luftimet e pergjakshme gjate 25 vjetesh per te mbrojtur Krishterimin dhe lirine ne Shqiperi dhe Europe.

Jane turqit ata qe kane sjelle me force islamin ne Shqipni, duke zbatuar me perpikmeri urdherat e Kuranit: Beso ose vdes. Shembujt e meposhtem do te bindin lexuesin per kete gje.

Ne librat e Kuranit, Hadith-it (histori mbi Muhamed-in te mbledhura gojarisht prej kalifit Umar II) dhe Sirat Rasul Allah i shkruar prej Ibn Ishaq ne vitet A.D. 707-773 shkruhet qarte egersia dhe djallezia e islamit (Sura ose Surah ne shqip perkthehet Kapitull, ne vargjet e Kuranit) :

"Whoever changed his Islamic religion, then kill him." (Hadith al-Bukhari, Vol. 9, Bk. 84, No. 57)

(Kushdo qe ka nderruar fene islame, duhet vrare)

"Make war on the infidels who dwell around you." (Sura 9:123, 66:9)

(Lufto te pafete qe banojne rreth teje)

"Fight those who believe not in Allah nor the Last Day." (Sura 9:29)

(Lufto ato qe nuk besojne ne Allah dhe ne diten e gjygjit te fundit)

"If someone stops believing in Allah, kill him." (al-Bukhari 9:84:57)

(Ne qofte se ndokush nuk beson me ne Allah, ai duhet vrare)

"Take neither the Jews nor the Christians for your friends." (Sura 5:51, 60:13)

(As te krishteret dhe as çifutet mos te jene miqte e tu)

"Kill the disbelievers wherever we find them." (Sura 2:191)

(Vra te pafete kudo qe ti gjesh)

"They do blaspheme who say: 'Allah is Christ the son of Mary.' But said Christ: 'O Children of Israel! Worship Allah, my Lord and your Lord.' Whoever joins other gods with Allah, Allah will forbid him the Garden, and the Fire will be his abode. There will for the wrong-doers be no one to help." (Sura 5:75)

(Eshte fyerje te thuash : Allah eshte Krishti djali i Marise....)

"O ye who believe! Take not the Jews and the Christians for your friends and protectors: They are but friends and protectors to each other. And he amongst you that turns to them (For friendship) is of them. Verily Allah guided not a people unjust." (Sura 5:54)

"To Allah, there are no animals viler than those who do not believe and remain unbelievers." (Sura 8:57)

(Per Allahun nuk ka kafshe me te neveritshme se sa ato qe nuk besojne dhe qendrojne te pafe)

"Here is the fate of those who fight Allah and his messenger: you will put them to death or you will make them suffer the torture of the cross; you will cut their hands and their feet alternately. They will be driven from the country." (Sura 5:37)

(Ky eshte fati i atyre qe luftojne Allahun dhe te derguarin e tij : ata duhen vrare ose torturuar ne kryq; duhet t'u prehen duart dhe kembet dhe duhet te debohen nga vendi).

“[...] then fight and slay the Pagans wherever ye find them, and seize them, beleaguer them, and lie in wait for them, in every stratagem (of war).” (Sura 9, verse 5)

(Atehere lufto e mbyt paganet kudo qe ti gjesh, grabiti, rrethoji, perdor çdo taktike lufte)

"The enemy combatants will, as well, be conquered: they will be captured and killed according to the custom that God held previously toward their precursors, for you will not find any change in God’s custom.”(Sura 33:61)

(Armiqte do te humbasin; ato do te kapen dhe do te vrahen simbas zakonit qe zoti ka caktuar edhe per paraardhesit e tyre, sepse nuk ka ndonje ndryshim ne kete zakon)

“Believers, fight the unbelievers who are in your neighbourhood and may they find you harsh.” (Sura 9:123)

(Besimtare, luftoni te pafete qe i keni komshi...)

              « Tashti qe te pafete kane humbur shpaten dhe mburojen e tyre, kush do ti mbroje tani prej zemrimit tim? » (Fjale te sulltanit Mehmeti II mbas vdekjes te Gjergj Kastriotit ne Lezhe, me 17 Janar 1467).

Shkodra ra ne duart e turqve mbas mbarveshjes te paqes mes Sulltanit dhe Venedikut, me 25 Janar te vitit 1479. Ne nje leter te Perfaqesuesit te pergjithshem te Shkodres, me date 17 Dhjetor 1878, Imzot Angjelo Radoja shkruan se kur turqit hyne ne Shkoder, me keq se Vandalet, ata shkaterruan çdo shenje te Fese shejte Katolike; dogjen libra si dhe objekte te tjera shkencore e fetare. Ata kthyen ne xhami te gjitha kishat me perjashtim te Kishes se Zojes, afer Kalase, dhe te Kishes se Shen Mari Madalenes afer lumit te Bunes.

Në Seminarin e IV, "Shkodra në Shekuj", i mbajtur ne Shkoder me 20 Nandor 2000, znj. Paulina Hoxha citon disa relacione te rendesishme qe tregojne edhe nje here egersine turko-islame ushtruar kunder popullsise katolike shqpitare :

« Per gjendjen e rende dhe diskriminimin ne vazhdim te katolikeve, ben fjale edhe relacioni i Pjeter Bogdanit i viti 1669 ku permendet fakti se :

"Keto dite u vu ne fuqi nje takse tjeter per katoliket e shkrete te kesaj ipeshkevie, quhet "Pjata e zoterise se madh" d.m.th e Sulltanit,.....". Shume me e rende eshte gjendja e komunitetit katolik neper fshatrat e zonave malore, ku varferia eshte e tejskajshme: "Na vijne keta te krishtenet e shkrete si ta kene fuqine, neper shtepite flihet perdhe, ku me pak kashte, ku me nje cope zhguni dhe midis kafsheve". »

« Veshtirsite rriten akoma edhe me shume nga trazirat, qe turqit, armiq te besimit katolik i sjellin ipeshkevive.

"..........jemi tue e cue ne varfeni shume te madhe, nder shume travaje dhe ngushtica, qe po na shkaktohen prej turqeve, armiq te besimit", shkruan Frang Bardhi ne nje relacion te tij ne vitin 1637. Ky qendrim i turqeve eshte vecanerisht shume i ashper sidomos ndaj objekteve te kultit dhe vete prifterinjeve. Keshtu qe ne relacionin e 28 Nentorit 1661, Pjeter Bogdani i shqetesuar lajmeron se " Turqit e kane shkaterruar Kishen e Shkoders dhe i kane prishur shtepite ipeshkvnore", prandaj sic deklaron ai, i duhet te bredhe neper ipeshkvnine e tij si nje lypes. Edhe pas 4 vjetesh (pra ne v.1665) Bogdani perserit ne relacione te njejten gje : per shkaterrimet qe kane bere turqit ndaj objekteve te kultit dhe pronave te tyre.

"Ata i uzurpuan pronat e kishes dhe i prishen shtepite ipeshkvnore ne Shkoder e Tivar, ashtu qe ai tani eshte i detyruar te jetoje gati si nje lypes, jo aq per te jetuar sa per tu strehuar, gje e pahijshme per nje ipeshkev". »

« Shume me flagrante eshte qendrimi i udheheqesve shpirterore te katolikeve, ndaj te cileve ndiqet politike e diskriminimit, bile shpesh here eleminimin fizik i tyre. Shume relacione, njoftojne Kongregaten e Shenjte per veprime te dhunshme dhe eleminime fizike. I tille eshte ai i 6 Dhjetorit 1670, derguar nga P. Bogdani, me ane te cilit njoftohet vrasja e Pjeter Mazrekut, vikar apostolik i Pultit, i cili duke u kthyer nga Raguza na Prizren ,

".......afer lumit Drin u sulmua nga pese turq.......nje prej tyre ......., i dha nje goditje me kellc (shpate e harkuar) dhe ia preu supin deri ne gryke, ashtu qe koka e tij mbeti varur mbi nervat e krahut te djathte : ai thirri tri here Jezu, Jezu, Jezu dhe duke iu shperndare gjaku i tij ndrroi jete". por me e trishtueshme eshte kriptia e ndodhur ne ipeshkvnine e Lezhes, te cilen Bogdani e relaton me 15 Prill te viti 1671.

" Kah fundi muajit te Marsit te turqizuarit e Sanxhakut te Dukagjinit, pasi kishin tane naten, ne agim e sulmuan ndertesen e Imzotit te Lezhes. Ai iku neper terr duke lane shtepine, i ngarkuar me placka, vetem me nje prift dhe nje ministrant. Milicia shqiptare bashke me shqiptaret e turqizuar e bastisi shtepine, pastaj e dogj derisa u rrenua krejtesisht, vdiq ministranti i shkret dhe prifti : Me kete rast ata dogjen edhe disa fshatra perreth dhe kapen shume te krishtere per t' i bere rober, ndersa te paaftit i vrane: "i prene copa-copa". »

vijon me temen

A duhet thene se shqiptaret e kane pranuar islamin me vullnet te lire?