Elida Buçpapaj: Pesë vjet pa Bardhyl Ajetin

Pesë vjet pa Bardhyl Ajetin

Nga Elida Buçpapaj

U bënë 5 vjet që kur një dorë kriminale mori jetën e Bardhyl Ajetit, gazetarit të “Botës sot”. Bardhyl Ajeti ishte vetëm 28 vjeç, dhe sot radhitet midis martirëve të fjalës së lirë. Emri i tij është i skalitur në Memorialin e Gazetarëve të Forumit të Lirisë që ndodhet në pikën më të lartë të Parkut të Lirisë (Freedom Park ) në Arlington, Va në rrethinat e Washington D.C., pranë rrjedhës të Lumit Potamok, që njihet me emrin Lumi Kombëtar i Amerikanëve, me sytë kthyer nga Monumentet e Washington-it, Jefferson-it, Lincoln-it dhe Katedrales Nacionale, por në Kosovë, edhe pas pesë vitesh, nuk ka asnjë vend ku të kujtohet ai.

Liria e fjalës ose e të shprehurit njihet si e drejtë themelore sanksionuar në Deklaratën Universale të të Drejtave të Njeriut, ku secili prej nesh është i lirë të shqiptojë mendimin e tij sipas kredos së Volterit që thotë se "Unë nuk jam dakord me atë që thua ti, por unë do ta mbroj deri në vdekje të drejtën që ti ta thuash mendimin tënd."

Ndërsa në Memorialin e Gazetarëve të Lirisë në Washington D.C. emri i Bardhyl Ajetit është vendosur aty në kujtim dhe vlerësim të veprës së tij, në Kosovë askush nuk kujtohet për të. Bardhyl Ajeti nuk lyp mëshirë, ata që nuk kujtojnë Bardhyl Ajetin janë për t'u mëshiruar.

Bardhyl Ajeti u vra ndofta nga një killer i paguar, ndërsa ishte duke u kthyer në shtëpi tek nëna, rrugë që nuk e përfundoi dot kurrë. Nëse nuk do t'i kishin dalë në pritë asaj nate, ai sot do të ishte 33 vjeçar. Ndofta do të kishte krijuar familje, ndofta do të kishte një ose dy fëmijë, ndofta edhe tre, sepse pesë vjet janë një jetë e tërë, por dora e killerit e ndali jetën e Bardhylit në mes, dhe Bardhyl Ajeti do të mbesë gjithnjë 28 vjeç.

Dosja e vrasjes së Bardhy Ajetit është mbuluar nga pluhuri, ashtu si edhe kujtimi i tij. Në asnjë kontekst nuk kujtohet Bardhyl Ajeti, duke u kthyer në turp për ata që sot e përdorin Fjalën e Lirë, si Shpatën e Demokleut, që presin majtas e djathtas, ndërsa bëjnë sikur nuk ka ekzistuar Bardhyl Ajeti, i cili ka ekzistuar, ashtu si ekziston edhe liria e fjalës.

Kriteri i Memorialit të Gazetarëve në Parkun e Lirisë është përfshirja në këtë listë e të gjithë atyre që vriten në krye të detyrës, duke ushtruar funksionin e gazetarit, siç ishte edhe rasti i Bardhyl Ajetit. Forumi i Lirisë bashkëpunon me CPJ, Komitetin për Mbrojtjen e Gazetarëve (Committee to Protect Journalist) me qendër në New York që mbulon gjithë botën.

Emri i Bardhyl Ajetit ndodhet mes martirëve të fjalës në Memorialin e Gazetarëve të Forumit të Lirisë që ndodhet në pikën më të lartë të Parkut të Lirisë (Freedom Park ) të qytetit Arlington, Va në rrethinat e Washington D.C., pranë rrjedhës të Lumit Potamok, por emri i tij ndodhet askund në Kosovë.

Pranë emrit të Bardhyl Ajeti ndodhen edhe emrat e Enver Malokut, Xhemail Mustafës, Ali Ukajt, Shefki Popovës, Bekim Kastratit, të cilët kanë sakrifikuar jetën për hir të lirisë së shprehjes dhe të shtypit të lirë.

"Siguria për gjithçka qëndron tek shtypi i lirë", thotë Thomas Jefferson. "Forca e opinionit publik nuk has në rezistencë kur i jepet rasti që të shprehet në mënyrë të lirë". Dhe më tutje po Jefferson vazhdon: " Unë jam për lirinë e shtypit, dhe kundër të gjithë llojeve të dhunës që i bëhen Kushtetutës, kur heshtet detyruar prej forcës dhe jo prej arsyes, kur nuk ankohen, kur nuk kritikojnë për të treguar se çfarë është mirë dhe çfarë është gabim..." Ndërsa George Washington për lirinë e shprehjes thotë: "Nëse nuk ekziston liria e shprehjes, atëherë ne prej memecërisë dhe shurdhërisë do të shkojmë si cjapi tek kasapi".

Për Kosovën e pavarur, liria e shprehjes është jetike. Gazetarët nuk janë puthadorë të shtetarëve por shërbëtorë të shtetit dhe atdheut si dhe zëdhënës të opinionit publik. Ndërkohë që nuk ekziston asnjë lloj armiqësie midis shtetit demokratik dhe gazetarit. Raporte armiqësore ekzistojnë vetëm në regjime totalitare, ndërsa në Kosovën e pavarur, raportet midis shtetit dhe gazetarit janë ato si midis pushteteve në shoqëritë demokratike.

Prandaj, sot më tepër se kurrë Kosova duhet të kujtohet për birin e saj, sepse heshtja e vret Bardhyl Ajetin përsëri.

Integriteti i Bardhyl Ajetit është i pastër si drita e diellit, për këtë flet qartë emri i tij që na përshëndet nga lartësitë e Memorialit të Gazetarëve në Arlington, nga ku shihen si në pëllëmbën e dorës Monumentet e baballarëve të Amerikës, buzë Lumit Potomak, të cilit poeti i madh Walt Whitman i ka kushtuar poezinë “Bregut të gjerë të Lumit Potomak” (Broad Potomac's Shore”), atje “ku çdo vit shpërthejnë lulet e kuqe të gjakut” dhe “bari është i përjetshëm”, ashtu si liria e shprehjes dhe fjala e lirë