E shtune, 27.04.2024, 10:49 AM (GMT+1)

Kulturë

Cikël poetik nga Luan Çipi

E merkure, 10.03.2010, 10:25 PM


Luan Çipi


THIRRJE DEPUTETËVE

Përfaqësuesi i popullit, i nderuar deputet!
Ti, nuk je thjesht anëtar në një parti,
Po më i miri, në dymijë e pesëqind vetë,
I zgjedhur nga koha të bësh histori.

Partitë, si vijnë dhe venë,
Ashtu siç shkon çdo njeri,
Kujdes  bëni për  Atdheun,
Për Komb e për Shqipëri.

Ka besë Shqiptari. Zini besë!
Bëhuni bashkë, të njëqind e dyzetë.
Dhe mos u çapëloni, nga katër e pesë
Në e doni vendin Republikë  të vërtetë.

Është dita të merresh vesh
Dhe, jo të zihesh kotë, për kuti;
Te Salla e Kuvendit mirëkuptim gjesh,
Me fjalë të mençur, përkrahje, ujdi.

Të bësh e të ndreqësh rregulla e ligje,
Futjen në Evropë ta shpejtosh,
Në buxhet të kërkosh e të gjesh shtigje:
Shëndet, arsim e mirëqenie të shtosh.

10 mars 2010


SHTËPIA IME

Brodha në kontinente, shëtita në botë,
Nga Evropa plakë, gjer në Kanada
Si shtëpia ime, s’gjeta më të ngrohtë.
Shqipëri e dashur, vend si ty, nuk ka.

Atje, vetëm borë - këtu, vetëm diell
Nuk ke se ç’e do, dyzet kat pallat
Edhe një kasolle, një torbë e një fyell
Ta zbukurojnë jetën, ta bëjnë më të gjatë.

Pa, kur sheh më tutje, kodrat edhe malet
Që në Kanada, nuk duken gjëkundi
I  lë, prapa malit, pleqërinë dhe hallet,
Uroj nënë time, djepin që më tundi.

Ikën edhe vitet, kur s’na mblidh shtëpia,
Se shkonim shkujdesur, te ahengu e qejfi,
Bridhnim lart e poshtë, si e gjithë rinia,
Herë ku ishin lojërat, herë ku binte defi.

Tani, bashkë me gruan, jetojmë të gëzuar 
Te shtëpia jonë,  te kjo vatër e ngrohtë
Edhe pse fëmijët i kemi të larguar
Ndihemi  të rinj, bëhemi të fortë.

3 mars 2010


NIPI IM

Nipi im në Amerikë
Sa ka nisur që të ikë.
Ikë me hap e ikë me vrap,
Rrëzohet e ngrihet prapë.

Emrin e ka Nikolas
Katër veta i vijnë pas.
-Ngadalë djalë, mos u përplas!
Ai ndalet, qesh me gaz.

Nanurit, diç do të thotë,
Po fjala s’i merret vesh,
Ai rron në tjetër botë:
Shikon, belbëzon dhe qesh.

Po, dhe ne, duam ti themi:
Për çdo ditë, në gojë e kemi.
Të dy gjyshërit i rinoi,
Pleqërinë ua  largoi.


MIDIS DASHURISH

Si trup - në Tiranë, si mendim - në Vlorë.
Kur vete në Vlorë, mendoj për Tiranë.
Po pse është dyzuar mendja ime e gjorë.
Erdhi pleqëria, që vendi s’më mban?

Kjo, është e vërtetë, këtë dot se fsheh
Po, kështu ka qënë dhe vite më pare:
Vlora më kënaq, Tirana më deh,
Se Vlorën e kam dashurinë e parë.

Edhe në Tiranë, në kryeqytet
Kalova shumë vite, thuajse një jetë
Atje  nxënës isha, atje qesh student,
Edhe 20 vitet e moshës së tretë.

Atje pata miq, atje zura shokë
Ca vite punova,  flokët mu përborën
Po s’u gënjej, vëllezër, u bëj be për kokë
E duaTiranën, po jo aq sa Vlorën.

Tirana e madhe, Tirana e dukur
Kuvëd, qeveri, pinjollët e mbretit
Oper e teatër dhe çdo gjë e bukur.
Po, Vlora seç ka madhështin e detit.

Në Tiranë: koncerte, kinema, balet
Vërtet të mahnisin dhe të mrekullojnë
Po, kur në Vlorë, zhytet dielli në det,
Krishti e Muhameti dalin ta shikojnë.

Bukuri e virgjër, bukuri e rallë
Kur del lart mbi kodër, sheh gjelbrim e ves
Kurrora ullijsh, limonë, portokallë
Lum unë ku kam lindur, s’më vjen keq të vdes.

Tiranë, më 05.03.2010


(Vota: 1)

Komentoni
Komenti:


Gallery

Pëllumb Gorica: Magjia e bukurive të nëntokës sulovare
Fotaq Andrea: Një vështrim, një lot, një trishtim – o Zot sa pikëllim!
Pëllumb Gorica: Grimca kënaqësie në Liqenin e Komanit
Shkolla Shqipe “Alba Life” festoi 7 Marsin në Bronx
Kozeta Zylo: Manhattani ndizet flakë për Çamërinë Martire nga Rrënjët Shqiptare dhe Diaspora