Kulturë
Poezi nga Milazim Kadriu
E marte, 12.01.2010, 09:40 PM
Milazim F. KADRIU
DERI KUR ?
Deri kur
Ngado që të kalojmë
Lulin e vocërr
Do ta takojmë.
Deri kur
Luli i vocërr
Do të ketë shokë
Edhe në shkollën tonë.
Deri kur
Lulin e vocërr
Nëpër rrugët e qytetit
Do ta shohim çdo ditë.
Deri kur
Luli i vocërr
Do të shet cigare,fara…
Zotërinjtë duke i lut.
Deri kur
Do të kemi frikë
Se tullumbat e Lulit
Mësuesin do ta përpijnë.
Deri kur
Lulin e vocërr
Të tjerët e përbuzin
E me leckat e tij shaka bëjnë .
EDHE KËTU…
Edhe këtu ka luks e gjallëri
E nga ana tjetër përbuzje e varfëri.
Dikush e gjuan bukën në bërllok
E tjetri nuk ka në sofër me u ngopë.
Dikush dikujt vazhdimisht i buzëqesh
E ai as që e shikon dhe farë se vëren.
Dikush shkon desh e zbathë
E tjetri fare dorën s’ia zgjatë.
Dhe kështu kjo jetë vazhdon
Dikush nga gazi i tij, gjëmën e tjetrit se dëgjon.
Mos i leni njerëzit të vuajnë
Se nuk do të jetë e lumtur as jeta juaj.