Kulturë

Cikël poetik nga Besnike Dervisholli

E diele, 15.11.2009, 07:28 PM

Besnike DERVISHOLLI

VIJ ME ERË BLERIMI

Sa shpejt i ranë maskat
si ngjyrat e stinës kur ndryshon !
Ajo mbeti si mumje -
të shpifë thashetheme pa përmbajtje
ashtu si mjerimin që e bart në shpirt
sa herë përhumbet !

I thash se vij me erë blerimi
në lirika -
më ka shpërthyer

Sa shpejt i ranë maskat
si ngjyrat e stinës kur ndryshon !
Ajo mbeti si mumje -
të shpifë thashetheme pa përmbajtje
ashtu si mjerimin që e bart në shpirt
sa herë përhumbet !

I thash se vij me erë blerimi
në lirika -
më ka shpërthyer pranvera!

Zemrën time kritikët e kuptojnë çka ndjen,
dhe e shpalosin
domethenien e fjalës që ndez zgjimin e heshtur.

Jam jehona që u këndoj Alpeve
me këngën e urtisë
me fjalët e uratës kërkoj shërim
për plagët e shekujve
dhe rritës ia fërkoj ballin
të shikojë bardhësive...!anvera!

Zemrën time kritikët e kuptojnë çka ndjen,
dhe e shpalosin
domethenien e fjalës që ndez zgjimin e heshtur.

Jam jehona që u këndoj Alpeve
me këngën e urtisë
me fjalët e uratës kërkoj shërim
për plagët e shekujve
dhe rritës ia fërkoj ballin
të shikojë bardhësive...!

PA TITULL

Lajmi se vdiq i pari nga gripi i derrit arriti
nje varr ma shumë,
një trishtim per token e lire nga pushtuesit
nese do te zgjedhin te parit te prijnë per fitore !

Ja heshtja ra!
U këput bardhesia e qielit nga errësira.
Mendojne te mbushin kutite e votimit me vjedhje,
dhuna nuk eshte perandori e shtypesve qe i mundem!

Nëper fshehtesine e renie ngritjeve erdhe lirikë
jam rrethuar me zemra
dhe vetmine e kam perballe
do te shpalle fitoren e pare : Shpresa e dashurisë vjen!

ÇAST FRYMËZIMI LIRIK

Dëshira ime mbeti në zgafellë
ia vrane ëdërrën, ia ndrydhen shpresën !

U mbushën gjithë nivelet e pikëllimit
riguan pa ndal lot sytë e mi!

Mos më thuaj se je në vetmi
keto çaste jam me Ty e do të jem gjithmonë

do të lidh penjtë e jetës me qiellin
të krijoj lirikën me shi!

Eja! E pres atë çast të të shikoj
kujtimin ta ruaj në shekuj!

Sa e rëndë mesnata që u shtri
këtë çast frymezimi lirik!

PËR TY !

Do të nisem horizontit
dhe qiellin do te arrij
shpirtin te sheroj ,
se eshte plotë mirësi!

As stinët -
nuk kanë domethenie,
deti që dallgëzon!
Pa ty kot ështe jeta - pa ty kot agon!

Je bërë rrezedritë,
gjithmon bëhesh diell
vetullat si lumenj,
balli jot si qiell !

Sytë te burojnë shkendija ,
buzëqeshja mirësi !
Për Ty !
Çdo çast e rast - ndjej dashuri !

NDJEVA GËZIM !!!

Arrite ti !

Unë ndjeva gëzim !

Me ty nisa fjalë të shkëmbeja ?
Të flisja ?!

Sa herë hyredalje gëzim e lumturi
i bëja -

për të arritur gjithçka nisja !

Më arriti dhe forca që e kam -
Ti Dielli je ?!

Ndriçon -
nga lartësia një përmase !

Unë e di ?

Ti vjen të blerosh gjithcka qe ke ?

- T'më gëzohet zemra mua : - Mos plasë!

UNË TY TË PRES

Dua të prehem, të ndjej se si gjumi vjen
por Ti, sa mbyll sytë - sa shpejt më gjen!

Si të shikoj netëve kur errësia është e trashë
më ledhaton qerpikun e më thua : Ku je vashë ?

Klith e përpëlitem, hesht po si drenushë
si mali me borë , si blerim në fushë!

Kjo gjendje me ankth më mban deri në mëngjes
Eja! Unë të dua! Unë ty të pres !

TË KETË GËZIM !

Nuk e dua ta ndjej trishtimin
Prandaj gjithmon rrezatoj dashuri
në agimin tim nis ëndërra e zgjimit
për të arri aty ku dua të rri!

Do të hesht sonte! Do të flas nesër !
Mund të shpërthej si bombë ! Nuk e di!
të ndjek dreqërit që shitojnë çdo zemër
e mbjellin gëzimin me zi!

Do të nisem në shtigje të arrij
me vargje të ndërtoj një lindje
të valojnë flamujt për këtë mirësi
të ketë gëzim, rritë dhe rilindje !

PSE DUHET TE NDAHEMI ?

Pse duhet të ndahemi
sa ndjejë hidherim !
dua fortë të mbahemi
errësirës t'i bëjmë agim!

Zemërzitë terrin e duan
të ndezin e shuajnë meteorë !
Mos krijo acar e furtunë
Në shpirtin tonë ngricë e borë ?!!

Të dal me vargje në pritë !
Çdo çast në zonën e vëzhgimit !
Për Edin shtigje dua për rritë,
ti japin krenari i si trimit!

NË LUFTËRA

Diçka befas vjen më pëshpërit
ia kuptoj nga larg mirësinë:
E pres te vijë edhe ajo ditë
Në kuvendim ta mund befasinë !

Frymëzimi në mesnatë mori arrati
Një engjël me tha keni gëzim !
Unë permes tymit te cigares ndjeja vetmi
mendimet me shpienin në udhetim!

Më degjoni të nderuar dua t'u them .
Pse dalin mendime të pakuptuar ?
Me shtriga e demonë denbabaden
Në luftëra - me nderë, i kam fituar...!

MOTIV

Patjetër te arrijë në cak
atje ku netet i dorëzohen agimit
dhe drita fshin me gomë errësirën

Nuk ka kush e mban çelsin e dryrit per të mbyllë
gjithe kënget e mia janë rreze qe hapin
dhe pushtojnë me mirësi

Nje dite do t'ia them gjithe ëndërrën
kalorsit të frymëzimit,
dhe do të shtrihem në detin e lirikës !

S'do te kete vjeshtë në shpirt
as errësirë ku ndizen e shuhen meteorët
do te ketë jehonë .

KENGA IME ME LOT

Më shkojnë vërdallë frymëzimet
misteri ka përmbyll franxhitë
me errësirë ka shpallë mbretërinë

Janë nis Krushqit që vrasin shpresën
Bajraktarë të mbarë përgjakjesh
pse derdhin helm në dashuri!

Le të turren pulbardhat në liqen
peshku i artë ka rënë në lak
përralla e Hirushes e dehu

E kanë gjetur këpucën e humbur
askund nuk ka këmbën që i bën
kënga ime me lot .

(Vota: 2 . Mesatare: 3/5)