Nga krijimtaria e poetit për fëmijë Ibrahim Skenderi

Ibrahim Skenderi (1948) u lind në katundin Brrut të Sharrit. Shkollën fillore përpos në vendlindje, e ka kryer edhe në Bresanë e Bellobrad, ndërsa Normalen në Prizren. Në SHLP-në e Prishtinës e ka mbaruar - Degën e Artit Figurativ.

Që nga viti 1969 ka punuar në arsim, fillimisht në Sh.F "Sezai Surroi" në Bellobrad, dhe pas kryerjes së SHLP-së (për pesëmbëdhjetë vjetë rresht) kryen punën e arsimtarit të lëndës së artit figurativ në gjimnazin "Emin Duraku" në Dragash. Më pastaj, Ibrahim Skenderi (për katër mandate të plota) kryen detyrën e drejtorit të shkollës fillore "S. Surroi" në Bellobrad.

Ibrahim Skenderi, si krijues letrar dhe ilustrues i shumë librave dhe i revistave të ndryshme, por edhe si redaktor i revistës Sharri", kontribut të veçantë ka dhënë dhe vazhdon të jap në Klubin Letrar "Luigj Gurakuqi’’ të Sharrit.

Përveç në lëmin e folklorit edhe dhjetëra shkrime për artizanatet dhe veshjen kombëtare në Opojë, Ibrahim Skenderi dallohet edhe në lëmin e artit figurativ - ka pasur dy ekspozita të pavarura dhe ka marrë pjesë edhe në disa ekspozita kolektive. Ka realizuar mbi 60 ballina librash të autorëve të ndryshëm. Ka bashkëpunuar si ilustrues me revistat lokale "Penda" e "Sharri" dhe me revistën për fëmijë "Fidani" që botohet në Prizren.

Çdo shfaqje skenike në komunën e Sharrit, për tri dekada me radhë, ka pasur për autor të skenës Ibrahim Skenderin.

Ibrahim Skenderi i thotë gjërat ndjeshëm dhe me një qasje disi me ndryshe, ndaj edhe na dalin si krijime të një stili dhe të një gjuhe të përshtatshme që lexohet me ëndje dhe me një frymë, por që gjatë mbetet në kujtesë. Këto krijime me përmbajtje edukative që shfaqen me shumë ngjyrime emocionale, e bëjnë këtë poezi më të plotë dhe më të kuptueshme.

Lirika shpirtërore e këtij poeti shpërthen nga një vlim i heshtur dhe nuk të lë në dilema, ngase me madhështinë e këtij përjetimi, ndërton raporte të duhura mes njerëzve. Këtu shfaqen pikëpamjet e një dimensioni universal dhe të këndshëm që dallon pozitivisht, sepse pa u ndalur në shtigjet e shumta të jetës, thuhet e vërteta, andaj shkruan për ato që ia ngacmojnë shpirtin e tij të trazuar. Këtu, duke kënduar për problemet dhe çështjet e tjera thelbësore, kuptojmë se poezia e këtij autori gjen frymëzime në realitetin e tanishëm me një shikim të veçantë kah e ardhshmja.

Të gjitha këto flasin se Ibrahim Skenderi është njëri ndër poetët e spikatur për fëmijë, ngaqë di ta thotë fjalën e tij poetike me shumë maturi dhe, së fundi, ai di shumë mirë se si t'u afrohet fëmijëve.

 

 

Veprat:

 

“ Dritë e Dituri” (monografi), Prizren, 1987;

“Pas heshtjes” (vëllim poetik për të rritur), Sharr 1994;

“Portret i pakryer” (vëllim poetik për të rritur), Sharr 1996;

“Nesi, Nesi interesi” (poezi për fëmijë), Pionieri, Prishtinë 1997;

“Kujdes unë po rritem” (poezi për fëmijë), Pionieri, Prishtinë 1998;

“Nesi supervashë” (poezi për fëmijë), Rilindja, Prishtinë 2000;

“Piktorja e vogël dorartë” (poemë për fëmijë), Fidani, Prizren, 2002

“Ola sikur Molla” (poemë për fëmijë), Fidani, Prizren, 2004;

“Loku dhe carroku” (poezi për fëmijë), Fidani, Prizren, 2005;

"Zgjim mes dashurish" (tregime për fëmijë), Fidani, Prizren, 2006;

"Dielli ma luan syrin" (poemë për fëmijë), LSHK, Prishtinë, Dega Prizren,  2008;

"Burri në pikturë" (pjesë teatrale për fëmijë), LSHK, Prishtinë, Dega Prizren,  2009.

 

Poezi për fëmijë

 

NESI BËHET MJEKE

 

I vë dëgjueset në veshë

dhe syzet e diellit,

këmishën e bardhë të babit

në vend të mantelit.

 

Më pas e lut xhaxhanë:

- Ma vizato reklamën,

këtu te dhoma ime

ta bëj ordinancën!

 

- Dua të bëhem mjeke,

do ta fitoj namin,

pleqve edhe plakave

t'ua mat'tensionin!

 

- Fëmijëve në vizitë

u shkruaj në recetë:

4 X 10 lugë përshesh

dy orë n'drekë me fjet!

 

NESI LUAN ME KUKULLA

 

Kukullat i bën rresht,

u thotë: "Hyni në klasë,

unë do bëhem mësuese,

ju më ndiqni pas!"

 

- Kush mungon, ju lutem?

munguaka kukulla kuq e zi,

të tjerat, bëhuni gati

ta mësojmë një poezi!

 

"Na ishte një vogëlushe

e thërrisnin Besi,

flokët bjonde mbante

të lidhura si Nesi."

 

"E urtë dhe skofiare,

prindët shumë e donin,

edhe shoqet e saja

me shpirt e adhuronin."

OLA SIKUR MOLLA

(motiv i zgjedhur)

 

Herët në agim

shtëpia si n'rrota

është zgjuar Ola,

është zgjuar e tërë bota.

 

S'pari shkon te vëllai

fytyrën ia zbulon,

e rrok për hunde

nga zgjumi e zgjon,

- Tung - i thot gjyshit -

Ola ty të do,

endërimet e mia

përralla m'i krijo!

Xhaxhit te krevati

i sillet vërdallë,

merr pak ujë të ftohtë

e stërpik në ballë.

Shkon dhe te hallë Rita

që e do më shumë,

e puth lehtas n'faqe

e lë të bëj gjumë.

PIKTORJA DORARTË

(motiv i zgjedhur)

Sa gëzohen fëmijët

për Vitin e Ri,

e zbukurojnë bredhin

me drita e stoli.

 

Aty në ambientin

bukur të stolisur,

qëndron babadimri

me thesin e grisur.

 

Piktura e Ritës

habi ca krijoi,

zgjoi dhe kureshtjen

pse kështu e pikturoi.

 

"Pse aq shpejt harruat

se n'Kosovë për shumë vite

edhe babadimri

s' guxonte të vinte?!

 

Falë trimave të UÇK-së

dhe gjakut të dëshmorëve,

edhe babadimri

do të na vijë prore".

 

ME PESA NE XHEP

-Mirë dita, Lok!

-Mirë dita, o pëllëmb!

-Ndalu trim i Lokut

pse ngutesh aq shumë?!

 

-Vij prej shkolle Lok,

sot isha i parë,

t'i tregoj dhe mamit

sa pesa kam marrë!

 

-Ndalu t'i shoh Loku

ku i ke ti pesat?

-Uh më paskan humbur

m'qenkan shqyer xhepat!

 

Dhe ashtu krenar

Carroku lojën vazhdon,

herë pas here në xhepa

pesat i kërkon.

 

 

PËR NIPIN TIM

 

Për nipin tim

bëhemn fëmijë

që t'i bëhem shok në lojë;

 

Për nipin tim

bëhemn daullexhi,

që ai të vallëzojë.

 

Për nipin tim

shtirem sikur qaj,

që ai të më pajtoj.

 

Për nipin tim

qeshi e këndoj,

që ai gëzime të përjetoj

                                                Loku

 

 

KUJDES, UNË PO RRITEM!

 

Se Bota rrotullohet

Në shkollë na mësuan,

Po Botën e fëmijëve

A ka kush e luan?

 

Në atë Botë të lumtur

Isha edhe vetë,

Ajo është e rëndë

S'rrotullohet lehtë.

 

Bëja dhe shaka

S'di sa më kuptonin,

Herë më duartrokitnin,

Herë më qortonin.

 

Tani që u binda

Se Bota e fëmijëve sillet,

"Më falni" - do t'u thoja

- Kujdes, unë po rritem!

 

Tregim

 

PIKA LOTI MBI ALBUM

Buzëmbrëmje e një dite shtatori. Sapo filluan lajmet kryesore në RTK. Folësja, si zakonisht, veçoi disa nga titujt kryesorë të lajmeve:

"Sot në moshën gjashtëdhjeteshtatë vjeçare në Ulqin, vdiq papritmas shkrimtari ynë i madh Rifat Kukaj !".

"Mos!"- shkreptiu i habitur gjyshi dhe mbeti si i nemitur. Ndërkaq Olës së vogël i mbeti në gojë përsheshi që ishte duke ngrënë dhe as që mund ta përbinte atë kafshore buke. Brofi në këmbë dhe hodhi lugën. Ia lëshoi sytë gjyshit të mbërdhezur nga dhembja për lajmin e hidhur dhe ia plasi vajit.

-Jo, gjysh, nuk ka vdekur xhaxhi Rifat! Jo, këta po gënjejnë! -Jo, jo- tha Ola, e cila e donte aq shumë shkrimtarin.

Pa vonuar shume, ashtu duke dënesur, nxori nga sirtari i vitrinës albumin me fotografi. Aty kishte edhe ca fotografi ku ishte se bashku me xhaxhin Rifatin.

Fotografia më e dashur e Olës ishte ajo nga takimi i parë me shkrimtarin kur ishte vetëm dy vjeçe. Një fotografi e bërë spontanisht, por me vlerë çfarë do dëshironin edhe mjeshtërit e mëdhenjë të fotografisë artistike.

Ola vështronte fotografinë "duke ia çakur dorën shkrimtarit", si do të thoshte ajo, por, kishte mbetur si e humbur derisa me dorën e vockël fshinte pikat e lotit që i pikonin mbi album. Mbase i silleshin ndërmend kujtimet nga takimet me shkrimtarin, përkëdheljet dhe fjalët e ëmbla derisa qëndronte në prehërin e tij : "Hë moj, si të quajnë? ...(çakja xhaxhit dorën ... ashtu e ta lumsha.

Ti m'u bëfsh Ola si molla: M'u bëfsh personazh moj çupëz e xhaxhit!"

Kurse gjyshi i tronditur nga humbja e një miku të dashur, një shoku që e kishte përkrahur në punën e tij krijuese, përcillte me dhembje Olën, e cila vazhdonte t'i fshijë pikat e lotit që i pikonin mbi albumin me fotografi.

Shtator 2005

 

 

 

Dramë

Burri në pikturë

(pjesë e zgjedhur)

(Ndërkohë në skenë hynë edhe tre fëmijë: Çamja, Dibrani dhe Dardani të cilët kishin dëgjuar një pjesë të bisedës)

ÇAMJA: Po, cili ka qenë udhëheqës i këtyre trimave të Lidhjes së Prizrenit?

PIKTORI: Ymeri. Ymer Prizreni. Atë e kishin zgjedhur kryetar, kurse Sylejman Vokshin komandant ushtrie... Por, ndër mendjet më të ndritura të Lidhjes ishte edhe Abdyl Frashëri.

DIBRANI: (Një djalosh më i riu ndër shokë) Xhaxhi, po a kanë qenë edhe Skënderbeu e Adem Jashari shokë të Ymer Prizrenit.

PIKTORI: Jo biri im. Ata kanë jetuar në kohë të ndryshme, por kanë luftuar për një qëllim: për mbrojtjen dhe çlirimin e tokave shqiptare... (Për të vazhduar pasi ia lëshon një vështrim pikturës në kavalet) Skënderbeu ka jetuar 410 vjet para xha Ymerit, kurse Adem Jashari 120 vjet pas Ymer Prizrenit, por kanë pas një të përbashkët...

DARDANI: (Ndërhyn) Vetëm shokët mund të kenë diçka të përbashkët!

PIKTORI: Shumë e vërtetë. Por edhe ata ishin shokë, shokë të idealit, sepse luftën e filluar nga Skënderbeu e ka vazhduar Ymer Prizreni. Kurse aty ku e la Ymer Prizreni, e vazhdoi Adem Jashari dhe UÇK-ja...

FËMIJËT NJËZËRI: (Duke kërcyer dhe rrahur shuplakat thërrasin) UÇK! UÇK! UÇK! UÇK!...