Kulturë
Irini Nanushi: Lasgush Poradeci
E marte, 31.08.2021, 06:36 PM
Irini Nanushi
Pranverë
U kthye mallzhuritur
Dallëndyshja nga shtegtimi
Dhe pjergull e krasitur
Lëshon lot mallëngjimi.
Dhe dielli ngroh me frymë
Çdo foshnjëz e çdo bimëz,
Dhe shkrin çdo ngricë e brymë
Dhe puth çdo bisk të stinës.
Më herët i del gjumi,
Më lart fillon e ngjitet
Me afsh përqafon dheun,
Me mallin që i rritet
Mahnitka bukuria,
Atë, që prush lëshon,
Dy hije mbi liqen,
I puth, i përqafon.
Zemra
Nuk e di. Nuk e kuptoj
Pse rri mbyllur zemra ime
Ish dikush që të dënoi?
Kujt i shkele mbi premtime?
Kush ta mohoi dritësinë?
Të dënoi përjetësisht?
Të mos shohësh dashurinë!
Ta ndiesh vetëm shpirtërisht!
Trup e mendje, sy e veshë
Janë e bukura harmoni
Po veç ti je mbretëreshë
Dashurinë e ndien veç ti.
Lasgush Poradeci
E mrekulluar para teje
Nga dorë e ngrirë buzën s’e ngrita
Ndjeva pulsin nëpër deje
Kur vargun tënd e pëshpërita.
Dhe nuk e di nga se u zgjove?
Mos kodi lasgushian të ktheu?!
Mos thashë vargje që s’i shkrove
Dhe që s’i kishte tretur dheu?
Nuk di se me ç’magji të ngjalla
Si një çudi prej pikash loti,
Ndoshta, që para Teje u fala
Si para Krishtit që ngjall Zoti...