Kulturë
Kostaq Duka: Trishtimi
E hene, 18.04.2011, 08:55 PM
Kostaq Duka
Trishtimi
-Triptik-
Pa ftesë
Ai të vjen paprerë
Pa asnjë ftesë,
S’mungon veçanërisht kur miqtë të presin në besë.
Sytë mjegullon
Këmbëve u ve pranga
Trupit i jep rëndesë.
Dhe, mendime të zeza si nikotinë
Shpirtin e helmojnë,
Bota të duket skëterrë.
Si pa dashur me të
Bashkon klithmën ndjellëse të vdekjes.
Trishtimi....
Kur trishtimit
I pohoj ekzistencën
S’do të thotë se
Fytyrë e tij unë jam
Dhe me të po shtyj jetën.....
Trishtimin
S’e mbaj rob
Por as prej tij nuk jam i robëruar
Lëviz në krahët e lirisë
Trishtimi
Është pjellë e plogështisë
Do ta vrasësh?
Lëviz në krahët e lirisë.
Kalëro
Nxito ku me biçikletë , ku me makinë.
Fluturo
Qiellit të paanë,
Në mund edhe në planete të tjerë.
Mos numëro vitet e tua
Por ditëlindjet e fëmijve,
Mbesave dhe nipërve......
Prill 2011