Albulena Pllana Breznica: Krusha e Madhe

Albulena Pllana Breznica

Krusha e Madhe

Në rrafshirë të gjerë

Një fshat me shumë shtëpi,

Oborret plotë me lule

Zbukurime për mrekulli.

Krushjanë janë punëtorë

Të gjithë ag e terr në fusha

Për ta puna s’është e vështirë,

Shpirtin e kanë të dëlirë.

Lufta e fundit i dërrmoi

Qanë akoma e zeza motër,

Mbetëm vasha, gra e nëna

Nuk kemi meshkuj në votër.

Disa gra presin burrat e pagjetur

Plot me vaj e plot me mejtim,

Nënëloket e shtyra në moshë

Pa të dashurit, s’kalojnë n’amshim.

Fëmijët e mbetur kërkojnë baballarët

Tani kuptojnë se janë jetimë,

Nënat ju përgjigjen me lot në faqe

Pohojnë se burrat i kanë në mërgim.

Në qendër të fshatit një lulishte

Vend i bukur për t’u çlodhë,

Kuvendojnë vasha, gra e të moshuara

Se gjatë Luftës, ç’farë iu ka ndodhë.

Motra Myrvete pret vëlla Ukshinin

Tjetra thotë se jam shumë e pikëlluar,

Një zë nëne nga fundi i lulishtes buçet

Oh, unë e zeza jam shumë e përmalluar.

Aty pranë një pëllumb i bardhë

Përnjëherë ato i mahnitë,

Zë të bukur lëshon nga sqepi

Kur i sheh duke u venitë.

Por me forcën e kushtrimin

Ndahen shpesh pa pushuar,

Marrin ujë te kroi i fshatit

Pakëz etjen për ta shuar.

Tragjedi natyrore

Mbrëmjeve shpeshherë

Informohem për ndodhi në botë,

Duke shikuar televizorin

Shpesh më dalin lot.

Valët e oqeaneve dalldisen

Mbulojnë qytete të tëra,

Zënë shumë njerëz në befasi

Me shpejtësi i mbulon uji e rëra.

Nënat pa ditur për foshnjat

Të sëmurët mbesin të ngujuar,

Krijohen rrëmuja të llahtarshme

Të gjallët janë hutuar.

Fishkëllejnë boritë, alarmet e gjata

Mbi një çati motër e vëlla,

Duke i shtrënguar duart e dhëmbët

Shtëpia nga valët në dysh u nda!

Rrokullisjet me shpejtësi vetëtime

Ngjarjet përcillen me kamerë,

Ankthi i mbulon shpëtimtarët

Vorbullat e ujit bëhen zgafellë!

Rrugët të mbuluara me ujë

Mungojnë ilaçet, s’ka ushqim,

Përmbi drunj e kate të larta

Njerëzit kërkojnë shpëtim.

Pamjet janë tragjike

Të zhdukur janë me mijëra,

Shumë nëna e familje

I ka mbuluar zija!

Ndihma nga tërë bota

Dërgohen me shpejtësi,

Shumë njerëz në qiell të hapur

Kanë mbetur pa çati.

pritJE me padurim

(Jon Kryeziut)

I bukur erdhe në jetë, o Jon

Të pritën gjyshja, gjyshi e farefisi,

Të pritën tezet e hallat

Kur u linde pushka krisi.

Lajmi u hap me shpejtësi

Llabjanasi u bë me nip,

Të gjithë uruan nga zemra

Nuk do shuhet kurrë ky fis.

Urime e përgëzime nga Kosova

Nga diaspora e Shqipëria,

U tubuan pleq e të ri

Plot miq u mbush shtëpia.

Tezja Dritë nga Vjena e bukur

Erdhi shpejt me aeroplan

Me vëllezër e motra nga Burimi

Hynë të parët në Llabjan.

Nënë Nysretja inxhiniere

Babë Agroni kompjuterist,

Ledhatojnë Jonin e vogël

Do na bëhet thanë artist.

Në livadhin para shtëpisë

Me daulle vijnë shoqëria,

Tryezat përplot me ushqim

Me gëzim është mbush shtëpia.

Buçet kënga, hidhet vallja

Ca të reja bëjnë shërbime,

I zoti i shtëpisë ngrehë dollinë

Falënderon miqtë për urime.