Editorial
Klajd Kapinova: Kubizimi i përvitshëm otoman i Heroit Kombëtar Gjergj Gjon Kastrioti është fyerje e rëndë për shqiptarët
E diele, 09.03.2025, 07:00 PM
Kubizimi i përvitshëm otoman radikal islam i Heroit Kombëtar Gjergj Gjon Kastrioti është fyerje e rëndë e popullit etnik shqiptar
Nga
Klajd Kapinova
Heroi
Kombëtar Gjergj Kastrioti është futur në kub nga kryeministri shalgjatë otoman,
kryeparlamentarja otomane, drejtuesit e partive politike, pozitë dhe opozitë,
kryetari i Bashkisë së Tiranës së Kuqe otomane (fatmirësisht sot në burg),
kleri drejtues otoman i Erdoganit etj. Kanë bërë një tradhti dhe fyerje të
rëndë për popullin etnik shqiptar...
Ne
nuk e ngremë lart figurën e Tij (Gjergj Gjon Kastriotit) pse ai ishte i
krishterë, por sepse Ai ishte shqiptar safi 100% dhe për 25 vjet u bë mburojë e
fuqishme e trojeve etnike të Arbërit... dhe Europës... Fanatizmi fetar politik
(duam Baba Dovletin...) neo-otoman Erdoganist ka bërë me sukses tash 35 vjet
shpëlarjen e vatrave të trurit, duke u fshirë otomanëve etnikë çdo kujtesë
historike. Në fakt, ata nuk janë bijtë e shqipes, por ardhacakë kolonë, sikurse
do të shkruaj më poshtë:
Ky
është përçudnim i turpshëm dhe klasik i vetvetes, për hir të fesë islame
pushtuese dhe imponuese me dhunë, gjak dhe Kuran otoman...
Ne
dhe vetëm ne, jemi fatkeqësisht i vetmi popull në botë që urrejmë
sistematikisht vetveten dhe figurat e shquara të kombit tonë vetëm pse ata nuk
janë si sulltan Murati I, II, sulltan Fatihu (Pushtuesi), sulltan Sulejmani,
sulltan Mehmeti II etj.
Në
fakt, sikurse dihet dhe po shihet qartë edhe sot në ditët tona, ata që e bëjnë
këtë punë tash disa dekada janë vetëm kolonët e huaj (ardhacakë), që nuk na
respektojnë ne autoktonët brez pas brezi...
Është
gabim që popullsinë ardhacake talebane të të ashtuquajturës Shqipëri ta
integrojmë në strukturat europiane. Bashkimi Europian ka 50 vjet që nuk e
pranon Turqinë, dhe si mundet të na pranojë ne, që jemi bijtë e sulltanëve,
jeniçerëve, arabëve, pakistanezëve, etj.!?
Erdogani,
si sulltan dhe neo-otoman, në mënyrë sistematike, përmes veglave dhe
tradhtarëve shqipfolës, po bën otomanizimin dhe de-shqiptarizimin e trojeve
tona, ku pesha e këtij presioni dhe propagande shumë të madhe është në Kosovë,
Shqipëri, Maqedoninë e Veriut etj.
Ai
e di mentalitetin se shqiptarët nuk kanë identitetin e tyre, por janë krenarë
të identifikohen si otomanë. Në fakt, ata që thonë dhe veprojnë kështu, sikurse
dihet shumë mirë, nuk janë shqiptarë, por turq denbabaden (shprehje turke), të
vendosur fatkeqësisht dhe gabimisht në trojet tona shumë shekuj me radhë, dhe
herë pas here ata, si kryeneçë, nxjerrin krye për të treguar rrënjët e tyre të
thella etnike otomane.
Unë
mendoj se duhet filluar një reformë e madhe dhe e shumanshme sot sa nuk është
vonë. Ne duhet të fillojmë një "Reconquista", ashtu sikurse e bënë
spanjollët në vendin e tyre që hodhën në det çdo gjë arabe pushtuese…
Në
fillim duhet bërë de-otomanizimi i trojeve dhe gjuhës shqipe, zakoneve,
traditave dhe kulturës pa kulturë të asaj që quhet xhihadiste islame otomane.
Pastaj,
me logjikën e kohës, duhet bërë sa më parë heqja e simboleve me histori
otomane, objekteve të kultit me bazë arabe dhe otomane, heqja ose ndalimi nga
Zyrat e Gjendjes Civile i emrave të huaj arabë dhe otomanë, pra, zëvendësimi
dhe përdorimi i emrave jo shqiptarë dhe fyes për ne, si: Sulltan(e), Murat(e),
Sulejman(e), Fetih, Mahmut, Osman(e) etj., të cilët, sikurse dihet, janë emra
të mirëfilltë të ish-sulltanëve mizorë dhe barbarë të Stambollit, të cilët për
700 vjet (dje dhe sot) kanë bërë vazhdimisht shkatërrimin e identitetit dhe
vijimësinë tonë iliro-shqiptare...
Një
popull i shkatërruar moralisht dhe mendërisht tash 700 vjet, dhe që
fatkeqësisht mohon identitetin e vet etnik, nuk meriton më shumë se
prapambetjen që ka sot si trashëgimi, duke u përfshirë me dinjitet me Vendet e
Botës së Tretë Super të Prapambetura, bile ajo është në vend të fundit të
klasifikimit të këtij grupi.
Gjergj
Gjon Kastrioti ka qenë dhe mbetet Ati i Kombit tonë dhe jo ardhacakët otomanë
ose turqeli, arabë, algjerianë, pakistanezë, iranianë, ciganë, evgjitë,
ashkalinj etj. Shqiptarët e vërtetë janë në malet tona kreshnike, ku ndër
shekuj jetuan me shqiponjën dykrenare, simbolin e flamurit tonë kombëtar
shqiptar.
Biografinë
më të saktë dhe origjinale për shqiptarët ndër shekuj, pas pushtimit mizor
barbar nga Perandoria Xhihadiste Islame Otomane, e ka bërë shkencërisht dhe
historikisht pinjolli i familjeve të vjetra autoktone shkodrane të
Bushatllinjve të Shkodrës, i ndjeri Hamdi Bushati, në kryeveprën e tij
historike dhe enciklopedike shkodrane me disa vëllime të quajtura:
"SHKODRA dhe MOTET".
Aty
ai, me kurajo morale dhe civile, rrëfen të vërtetën e hidhur, kur tregon se nga
kanë ardhur ata që, fatkeqësisht, sot thonë, duke rrahur gjoksin me gropë
24/7/365, se janë "shqiptarë" apo arnautë etnikë. Është njësoj si të
thuash se arbëreshët në Itali, Zara të Kroacisë etj., janë shqiptarë të vjetër,
pra ama shqiptarë (edhe pse në vend të huaj si Italia etj.), ndërsa turqelitë
osmane në Shqipëri, sikurse dihet saktësisht, nuk janë shqiptarë, por janë
turqeli të paasimiluar, të cilët janë vendosur në tokat tona dikur me
paramendim dhe mbi bazën e një plani të detajuar si kolonë nga Perandoria
Xhihadiste Islame Osmane, duke nxjerrë prej shtëpie ose duke u dhënë pronat të
krishterëve etnikë shqiptarë, të cilët, për të mos u vrarë masivisht në formë
gjenocidi, u detyruan të lënë trojet e Arbërit dhe të vendosen në dheun latin,
sllav etj.
Për të treguar se kush ishte heroi kombëtar dje,
sot dhe përjetësisht i trojeve të Arbërit dhe Dardanisë, po japim disa citime
të autorëve të huaj.
Sadisti dhe krimineli osman xhihadist
islam e vlerëson kështu kryetrimin e Arbërisë, Gjergjin e Madh:
“Kurrë
s’ka për të dalë më mbi tokë një luan i tillë!” – Sulltan
Mehmeti II
“Si një
pendë e patundshme, Gjergj Kastrioti ndaloi furinë e sulmeve turke dhe i pengoi
të zaptonin Evropën Kristiane!” – Papa Kaliksti III
“Gjergj
Kastrioti kaloi gati gjithë jetën e tij duke luftuar për kauzën kristiane.
Është zor të gjesh një prijës kryqëzate që mund të krahasohet me të!” – Papa Piu II
“17
janar. Si sot, vdiq princi i mirë, Skënderbeu, mbreti i Epirit dhe shfarosësi i
turqve.”
– Mbretëresha e Anglisë, Elisabeth, në librin e lutjeve, botuar më 1559
“Sikur
ta kishte mbrojtur Skënderbeu Kostandinopojën, turqit nuk do të kishin mundur
ta merrnin në maj 1453.” – Voltaire (François-Marie Arouet), shkrimtar
francez
“Ai
(Skënderbeu) ua kalon gjithë oficerëve, të lashtë e të sotëm, për drejtimin e
një ushtrie të vogël mbrojtëse!” – Gjenerali Xhejms Volf, heroi i Kebekut
“Gjergj
Kastrioti është një ndër shtatë mbretërit e pakurorëzuar të Evropës … bëmat dhe
virtytet e të cilëve mund t’u lejojnë atyre, me të drejtë, të renditen krahas
kaq mbretërve e perandorëve… Gjergj Kastrioti, i quajtur zakonisht Skënderbeu,
princ i Epirit, dhe Huniadi, mëkëmbës i mbretit të Hungarisë, që kanë qenë dy
kapedanët më ngadhënjimtarë dhe burra të shkëlqyer, kampionë të vërtetë të
krishtërimit sa qenë gjallë dhe tmerr i turqve, sepse me forca të pakta iu bënë
ledh për aq shumë vite gjithë fuqive të Perandorisë Osmane… dhe Skënderbeu asnjëherë
nuk mblodhi bashkë mbi gjashtëmbëdhjetë mijë vetë, për të gjitha fitoret e
famshme që korri kundër turqve, të cilët ishin disa herë më shumë si numër, mbi
njëqind mijë!”
– Sër Uiliam Tempël, në punimin mbi “Virtytin heroik”
“Njohuri
të mëdha të artit ushtarak mund të nxirren nga jeta e Gustav Adolfit dhe nga
ajo e Karlit XII, mbretit të Suedisë, si dhe nga jeta e Ziskës së Bohemisë. Dhe
do të ishte një punë e paçmueshme, po të mund të sigurohej një përshkrim i
mjaftueshëm i bëmave të Skënderbeut, sepse ai shkëlqen midis gjithë gjeneralëve
të kohërave të vjetra dhe të sotme, si udhëheqës i një ushtrie të vogël
mbrojtëse. Skënderbeun e kam gjetur në historinë e Turqisë, por askund gjetkë.” – Thomas Townshend,
sekretar i Britanisë për Luftën
“Është e
kotë të kërkosh dokumente në Shqipëri për Skënderbeun, përveç atyre që janë
shkruar nëpër shkëmbinj, sepse çdo gjë që ishte e shkruar, u dogj nga turku!” – Milan Shuflaj,
albanolog nga Kroacia
“Venedikasit
shpallën si çmim pagesë të përjetshme prej 100 dukatësh për vrasjen e
Skënderbeut.”
– Kostandin Jiriçek, historian dhe albanolog nga Çekia, në librin “Historia e
Serbëve”.