Gani Pllana: Kumt zezone

Gani S. Pllana

KUMT’  ZEZONE

Ikje, shpërngulje, përditë.

Përshëndetje, ndarje,

Vaj e lot nga të gjithë,

Mbushen autobusët,...ku,ku!?

Lehja e qenve, pa zotët e shtëpive,

Japin lajm morti.

Perdet e lëshuara,

Portat e mbyllura,

Kumt’ zezone

E zemra të ngrira.

Shpërngulje përditë...

Nga të katër anët e vendit,

Përshëndetje, ndarje, eksod,

Vaj e lot, shtangie e smog.

Mbrëmjeve, nga çdo qytet e fshat,

Mbushen autobusët,...për ku?

Meridianëve marrin rrugë pa kthim,

Zezonë në Kosovë

Dhe ndonjë kujtim.

NJË PLANIMETRI MORBIDE

Ikje, shtendosje,

Kujë, vaje e lot,

I tmerrshëm-eksod...!

Projekte për shpërngulje

Dhe dita bëhet natë,

Me paramendim;

Kufijtë janë të hapur

Për në “Perëndim”!

Rrugicave të maleve,

Nëna me foshnje në gji,

Pleq, plaka e fëmijë.

Vatra kujën ngritur,

S’kishte njeri në shtëpi.

Ky plan djallëzor,

Fatum i rëndë për ne,

Kosova nënë theror,

Po zbrazet në katror!?

APOTHEOZË APO NEBULOZË

Mungojnë shpresa dhe besimi,

Buka e kripa – furnizimi,

Ndaj  i gjeni të gjithë,

Pleq  e të rinj,

Staneve të huaja-lukuni...!

Për një jetë më të mirë,

Diku tjetër, në vende të huaja,

Duke kërkuar edhe mëshirë!

Kjo moto, tingull i sëmundjes në vesh,

Tronditje në shtëpi, shesh-përshesh.

Në lindje, ku lind dielli,

Në perëndim vajton Tafili!

Nga jugu i pa borë

Ikën  nusja me kurorë!

Në veri, ku frynë veriu,

Me buzëqeshje të vrarë,

Në djep qanë fëmiu.

Në fshatra e qytete,

Në ara e në fusha,

Në lugina, male e gërmusha,

Lajmi putë kupën e qiellit.

A mos është ditëpara e prillit,

Po realizohet ëndrra e Qubrillit?!