Blerim Rrecaj: Edhe unë takova Kadarenë

Blerim Rrecaj

Nën degët e drurit-kujtesë

"Nuk dua të jem vetëm, dua të eci."- Visar Zhiti

Dita që shkoi sërish do kthehet

Vetëm se si degë e drurit-kujtesë

Një erë do e tund-shkund pareshtur

E dorë e saj tak-tak do trokas në dritare e derë

Kushedi sa do të presë para pragu

Si pemë para derës në oborr

Degëzhveshur a plot fruta të pjekur

Sa kohë para shtëpisë ashtu do qëndroj

Ç' vështrime e ç'mendime do vërtis

Duke pritur derën kush do ia hap

Nga zemra do thërras një a dy a tre katër emra

Pas pritjes së shkurtër sërish do të trokas

Mund të ndihet një zë e një tingëllimë

Të ngjajë diç e (pa)pritur e diç spontane

Shpirtin do ta ndrisë një mozaik drite

Kurorë e të cilit do jetë një buzëqeshje nëne

Edhe unë takova Kadarenë

Edhe unë takova Kadarenë

Për ca çaste për pak kohë

Pasi frymonim lirshëm

Në këtë pjesë të atdheut tonë

Në Shkollën e Lartë të Gazetarisë

"Faik Konica" në Prishtinë

Një pyetje ia bëra edhe unë

Për shqiptarin çam Bilal Xhaferin

Për raportet që me të kish

Më shikoi Ismail Kadareja

Thellësisht duke më parë në sy

Dhe pyetjes sime iu përgjigj

"Unë e kam ndihmuar atë njeri"...

Përzierje

Hera-herës seç i dukej

Se çfarë po bënte

Nuk e dinte

E shihte veten

Duke përzier

Aktualitetin me kujtime

Me borën ballëpërballë

Duke u kthyer pas pesë-gjashtë orësh

Me autobus të një agjencie turistike

Nga qëndrimi në Brezovicë me ofertë

I thashë djalit të më bënte një shkrepje-portret Dhe bukur kisha dalë me borën përballë

Me detin kaq pranë

Duke ecur nëpër plazhin e Durrësit

Nëpër vijën kufitare tokë-det

Një re e bardhë ndriçon retë tjera

E një zë këndezi që vije kushedi se nga ku

Thotë se ditë e bukur shihet në mëngjes

Shi në Shëngjin

Shiu në Shëngjin na zuri në rrugë

S'harroi të na vizitonte dhe në plazh

Dhe kur shkoi e mërgoi e u tret

Thamë se qielli një det të vetin

E thërrmoi pika-pika e na dërgoi dhuratë

Nuk e dija

Nuk e dija

Se deri këtu

Do vija

Dhe nga këtu

Për s'pari

Do dërgoja

Duke u hamendur

Edhe këto vargje

Për tek ju

Miq të mi

Që e mbani

Derën e zemrën hapur

Vargje vere

Është verë edhe vapë

Kjo është e natyrshme

Kërkohen hije edhe freski

Kjo është e natyrshme

Pak molisje e pak dremitje

Kjo është e natyrshme

Me mërgimtarë rilindemi përsëri

Kjo është e natyrshme

Veç ngjarjezeza shumë e botë e rrëmujtë

Kjo s'është e mos u bëftë natyrshme

Kjo vapë vere e natyrshme

Mos na përvëloftë në shpirt

Verë e vapë krahpërkrah u rrokën

Sërish në valle shprese për mbarësinë e botës