Bedri Tahiri: Shotë Galica dhe hilet e jetës

Paradokset tona në  94-vjetorin e shuarjes së Shotë Galicës

SHOTË GALICA DHE HILET E JETËS

Ose

ZEMËRTHYERJA E HEROINËS ME TRE VARRE

Korriku- muaj i Galicës

Nga Bedri TAHIRI

Po të kishte horoskop edhe për vendbanime, korriku do t’i përgjigjej Galicës.

Këtë e them me plot gojën, ngase kam argumente:

Në korrik të vitit 1907, në betejën e Deviçit, në luftë kundër turqve, ra heroikisht Bejtë Galica (babai i Azem Galicës);

Në korrik të vitit 1921 Shotë Galica vret naçallnikun në Mitrovicë;

Më 15 korrik të vitit 1924 u zhvillua Epopeja e Arbërisë së Vogël;

Më 25 korrik të vitit 1924 dha shpirt Azem Galica;

Më 10 korrik (ka edhe data tjera për vdekjen e saj), të vitit 1927, në mjerim të plotë vdiq Shotë Galica dhe

Më 17 korrik të vitit 1998, në Rrasë të Zogut ra dëshmori i UÇK-së Adem R. Ademi!

* * *

Azem e Shotë Galica- unikat në jetë e në histori!

Dymbëdhjetë vjet luftë çlirimtare e sakrifica vetëmohuese!

Gjashtëdhjetë beteja fitimtare!

Varri i Kryetrimit Azem Galica- Varri më i thellë në botë (73 metra)!

Dhe, nga gurmazi i tij enigmatik, pas dyzet e shtatë vitesh, eshtrat e Tij “fluturuan” në Galicë!

Vdekja e “Nuses së Maleve”- Heroinës Shotë Galica, një nga më të rëndat në historinë tonë; vdiq në mjerim të plotë, e braktisur fare nga pushteti i kohës, madje edhe e kërcënuar nga mbreti e nga uria katandisëse!

Dhe, sot, ende loja vazhdon në këtë dramë kombëtare!

O tempora, o mores!

Ende, as sot e kësaj dite, nuk ekziston një lapidar a shtatore e mirëfilltë për këta dy heronj të kombit!!!

Ende, as sot e kësaj dite, nuk ekziston asnjë lapidar a pllakë përkujtimore për luftëtarët e Çetës së tyre kreshnike!!!

Lëri, lëri të gjitha këto. Aq më keq, e që mendjet e shëndosha nuk mund ta pranojnë dot një gjë të tillë, këta dy bashkëshortë e bashkëluftëtarë, të cilët mezi arriti t’i ndajë vdekja, edhe sot e kësaj dite janë të ndarë!!!

Varri i zbrazët i Shotës në Galicë është kenataf i llojit të vet, për të cilin grekët e vjetër do të bënin çmos!!!

Besoj se ka ardhur koha që mos të bëhemi krejt të shurdhër e të verbër! Vallë, a nuk është një satisfaksion moral e kombëtar që këta dy bashkëluftëtarë e bashkëshortë, të cilët për dymbëdhjetë vjet nuk i ndanë as luftërat, as betejat, që sot t’i bashkojmë! Sinqerisht, nuk jemi nisur nga shpirtngushtësia e përvetësimit të këtyre figurave madhore kombëtare. Jo, ore jo. Azemi dhe Shota tashmë janë shpallur HERONJ TË KOMBIT dhe i përkasin gjithë SHQIPTARISË! Përkundrazi. Jemi nisur thjesht nga ndjenja e pastër e idealit të tyre, që, ashtu siç qenë në jetë- TË PANDARË, edhe sot në amshueshmëri e në LIRI të pushojnë TË PANDARË!

Ne të afërmit e kryetrimit si dhe komisioni nismëtar, sikur kemi mbetur zë i humbur në shkretëtirën e paanë. Që nga viti 2004 nuk kemi lënë derë pa trokitur, në Kosovë e në Shqipëri. Dosja me kërkesa e shkresa të ndryshme është fryrë aq sa nuk peshohet dot. Dhe, përpos fjalëve të mira, të buta e të ëmbla, askush asgjë konkrete! Thuajse jemi lodhur, andaj kërkojmë ndihmë. Kërkojmë ndihmë nga ata që e kuptojnë drejt problemin e shtruar. Le të gjykojnë paanshëm mendjet e ndritura të kombit dhe le ta japin ndihmesën e tyre të mundshme.

Tekefundit, ky bashkim zemrash, eshtrash e idealesh ka simbolikë edhe më të thellë: Ai është amaneti i Tyre dhe paraprakisht nënkupton BASHKIMIN TONË KOMBËTAR!!!

* * *

Kërkesa për rivarrosjen e eshtrave të saj në Galicë, pranë bashkëshortit dhe bashkëluftëtarit Azem Galica, le që po injorohet tash e dy dekada, nga shoqëria e nga të dy qeveritë, por, së fundmi, doli në shesh edhe një hile e paparë dhe e padëgjuar: Krahas dy varreve të ditura, mbiu si nga dheu edhe varri i tretë, për të cilin thuajse nuk di askush të të jap përgjigje!!! Shih deri ku ka vajtur misterioziteti i një sistemi totalitar mbytës!

Hajde, mendjekrisur, hajde!!!

Jemi mësuar të kemi personalitete pa varre e pa eshtra: Heroin kombëtar, Gjergj Kastriotin- Skënderbeun; të madhin Pjetër Bogdanin, paskëtaj poeti kombëtar, Gjergj Fishta...

Edhe për Ali Pashë Tepelenën dimë se trupin e ka në Janinë e kokën në Stamboll, por me tre varre jo!!!

Çudi e çudive!

Heroina Shotë Galica me tre varre!

1. Varri dhe lapidari në Fushë- Krujë, bërë më 1962,

2. Varri në Galicë, i rregulluar në vitin 2014 dhe

3. Varri në Krujë, i “zbuluar” javët e fundit, a, i rregulluar në kohën e komunizmit!

Një skandal e shkuar skandalit!!!

Kjo lojë me eshtrat e Heroinës Shotë Galica duhet të marrë fund!

Turpi bie mbi institucionet vendimmarrëse shtetërore!

Ky turp, le të rëndojë si gur mallkimi edhe në ndërgjegjen e të gjithë atyre që në çfarëdo mënyre pengojnë realizimin e këtij amaneti!

O sot, o kurrë!- të ndriçohet ky fenomen që jep një pasqyrë të trishtë të mendësisë sonë mjerane dhe eshtrat e Heroinës Shotë Galica të pushojnë aty ku e kanë vendin, në Galicë, pranë burrit e bashkëluftëtarit Azem Galica!

Nuk i ndau LUFTA!

I ndau POLITIKA!

T’i bashkojë LIRIA!